เรื่องสั้นวันไปค่าย Volume 1

~ สวัสดีครับ ผมชื่อบลูนะครับ วันนี้ผมมีเรื่องเล่าเรื่องนึงที่ผมเองก็ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง มาเล่าให้ฟังครับ… ทุกคนเชื่อในคำว่า “พรหมลิขิต” ไหมครับ?

คำถาม simple แบบนี้หลายคนอาจจะเคยได้ยินหรือเคยตอบกันมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว ผมเองก็เช่นกันครับ ผมที่ตอบมาตลอดว่า “เชื่อ” แต่ก็ยังไม่เคยได้พบได้เจอกันตัวเองเลยสักที จนหลังจากที่ผมได้ไปค่ายเสดสาดที่มหาลัยที่ผมเคยอยากเข้ามาก่อน ผมก็รู้ซึ้งเลยครับว่า “พรหมลิขิต” มันเป็นยังไง…

จริงๆ แล้วตอนแรก ผมจะมาเล่าเรื่องค่ายที่ผมได้ไปมา เพราะจะได้เอามาแบ่งปันให้กับคนที่อยากไปในปีหลังๆ แต่คอนเทนต์มันดันมีมากกว่าแค่ตัวค่ายน่ะสิครับ เพราะว่าผมได้เจอกับ “บอย” คนที่ทำให้ชีวิตของผมเปลี่ยนไป คนที่ผมเคยเจอเขาแล้วเมื่อตอนที่มา Open House ที่มหาลัยนั้นแหละครับ วันเวลาก็ผ่านมาสองปีแล้ว ผมก็ไม่คิดว่าผมจะได้เจอเขาอีกครั้ง

แรกๆ เราก็ทำตัวกันเหมือนคนที่เคยเจอกันมาก่อนแล้วปกติครับ ไม่ได้มีอะไรพิเศษมากนัก แต่พอผมกับเค้าได้คุยกันไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ สุดท้ายมันเป็นยังไง ทุกคนคงพอเดากันได้นะครับ แต่เดี๋ยวผมค่อยไปเล่าอีกทีแล้วกัน เพราะผมจะมาเล่าเรื่องเนื้อหาของค่ายที่ไปมาก่อน ตรงนั้นเดี๋ยวผมค่อยเขียนอีกที ~

เสียงแป้นพิมพ์จากคีย์บอร์ดเรืองแสงของ “บลู” ชายหนุ่มที่ดูปกติธรรมดา ดังขึ้นมาในห้องที่แสงไฟสลัวๆ ระหว่างการเขียน webblog เล่าเรื่องราวของค่ายเสดสาด (ก็คนจัดใช้ชื่อนี้น่ะ) ที่เขาได้ไปมาเป็นเวลา 5 วัน 4 คืน และพบกับเรื่องราวมากมาย ทั้งเพื่อนใหม่ และ “ความรักครั้งใหม่” ที่เขาไม่คาดคิดเหมือนกันว่าจะได้เจอมันจากค่ายนี้

ส่วนเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป น่าจะต้องไปดูกันตั้งแต่วันที่เขาเจอกันที่ Open House เลยก็แล้วกันว่า มันเป็นยังไงและเกิดอะไรขึ้น ในตอนที่ 0 ของเรื่องได้เลยค่ะ…

ป.ล. เรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากเพลง “บอกฉันบอกเธอ” ของ บางกอก จิ๊กโกโล่ ที่ออกมาในอัลบั้ม GREENLIGHT PROJECT เมื่อปี 2003 นะคะ ทางเราแนะนำให้ลองฟังเพลงนี้ดูก่อนสักหนึ่งรอบ แล้วค่อยไปเริ่มอ่านเรื่องของเรา เผื่อจะได้พอเห็นภาพว่าเรื่องนี้จะเป็นยังไง

https://music.youtube.com/watch?v=KH_NCilWwIs&si=Vs9oyt6vlZbWJipG

หมายเหตุ: ทางเราจะอัปตอนใหม่เรื่อยๆ อย่างน้อยสัปดาห์ละ 1 ตอน แต่จะมาวันไหนเวลาไหน ต้องติดตามนะคะ และหากมี comment เพิ่มเติมอะไรใดๆ สามารถบอกกันเข้ามาได้ทั้งในนี้นะคะ