My memories ติดอยู่ในความทรงจำ (Yaoi)

ถ้ารักแรกพบมีจริง มันก็คงเกิดขึ้นกับ ‘ดินสอ’ ตั้งแต่วินาทีที่ได้สบตากับหนุ่มนิรนามคนนั้นแล้ว

นัตย์ตาดุๆแต่มีรอยยิ้มทรงเสน่ห์ บวกกับน้ำเสียงที่เอ่ยออกมาก็ทำเอาหนุ่มน้อยมัธยมปลายเกิดอาการสั่นไหวไปทั้งหัวใจ

 แล้วโชคชะตาก็เข้าข้างทำให้มีโอกาสได้เฉียดเข้าไปใกล้ เพียงชั่วข้ามคืนก็ตกหลุมรักเขาไปหมดหัวใจ

แต่พรหมลิขิตไม่ได้ขีดไว้ให้ได้สานต่อ เมื่อมีพบก็ต้องมีจาก

จะได้หวนกลับมาเจอกันอีกไหมคงปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคต...อนาคตที่อาจจะไม่มีจริง (หรือเปล่า)

Cr. Fluke natouch

ดินสอ ณาณัฐ 

เป็นหนุ่มน้อยตัวเล็กที่รักการอ่านเป็นชีวิตจิตใจ สดใสและมองโลกในแง่บวกเสมอ ชีวิตของดินสอรายล้อมไปด้วยหนังสือเพราะมีแม่เป็นนักอ่านและนักเขียน

ผู้ที่เป็นกำลังใจและแรงบันดาลใจในหลายๆเรื่อง หากดินสอคือรอยยิ้มและความสุขของแม่ แม่ก็คือโลกทั้งใบของเขา 

Cr. Ohm thitiwat

เทมส์ ฐานิน 

ผู้ชายตัวสูงล่ำที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูเพอร์เฟ็กต์ ผู้แสนจะพูดน้อยแต่ต่อยหนัก ผู้ที่เหมือนมีโลกส่วนตัวสูงแต่รายล้อมไปด้วยเพื่อนฝูง

ไม่ค่อยแสดงออกทางความรู้สึกต่อหน้าคนอื่น นิ่งๆยิ้มยากและยิ้มทีก็มีเสน่ห์ เป็นบุคคลที่มีหลายแง่มุม อยู่ที่ว่าจะเปิดให้ใครเข้ามาค้นหา

TH THAME : วันนี้มาเขียนซะดึกเลยนะครับ

Pencel’s read : คนอ่านก็มาดึกเหมือนกันนะครับ

TH THAME : แอบไปส่องงานเก่าๆของคุณมา เขียนดีมากเลยนะครับ

Pencil’s read : ขอบคุณครับ ผมขอส่องคุณบ้างดีกว่า

TH THAME : ผมไม่ถนัดเขียน อ่านแล้วติชมได้นะ

               คนเราตายเพราะความน่ารักของคนคนหนึ่งได้ไหมนะ ถ้าได้ เขาคงตายไปแล้ว วิญญาณออกจากร่างและกำลังจะสลายหายไป แค่ตัวอักษรก็เหมือนได้ยินเสียงเพราะๆของเขาดังอยู่ข้างหู 

     ในช่วงที่กำลังคิดว่าจะตอบอะไรกลับไปให้บทสนทนาได้ต่อเนื่อง หน้าต่างแชทเล็กๆก็มีแจ้งเตือนบอกว่ามีคนอินบ็อกซ์มา แล้วดินสอก็อึ้งหนักกว่าเดิมเมื่อเห็นเป็นชื่อเทมส์ 

     ทุกอย่างดูเกินคาดหวังไปหมด ตอนนี้ดินสอสติไม่หลงเหลืออยู่แล้ว จากคนแปลกหน้าที่เจอในคืนนั้น บังเอิญเจอที่ต่างๆบ่อยๆ จากคนที่ไม่รู้จักชื่อ ก็ตามหาจนรู้ชื่อ แล้วยังบังเอิญมาเจอในบล็อคนี้อีก ที่สำคัญเกิดบทสนทนาขึ้นโดยที่ไม่ทันตั้งตัว

     ตอบอะไรเขาดีนะ

     ตอบยังไงดี

          ไม่ได้คุยกับใครมานานแล้วเหมือนกัน

Talk...

ขอออกตัวนิดนึงว่าทีแรกนิยายเราไม่มีอิมเมจ เพราะอยากให้นักอ่านได้จินตนาการเอง

แต่ก็ต้องยอมรับว่าคนเขียนเองก็เป็นแฟนซีรีย์ของทั้งสองคน ตอนเขียนในหัวเราก็มีแต่ภาพเขา

เลยจะขออนุญาตอ้างอิงภาพของทั้งสองคนไว้เป็นแรงขับเคลื่อนในการเขียน:)

แต่ใครที่อยากจินตนาการเองก็ตามสบายเลยค่า เราไม่มีขอบเขตเรื่องนี้อยู่แล้ว 

ฝากน้องดินสอกับพี่เทมส์ไว้ในหัวใจด้วยนะคะ

ขอบคุณสำหรับที่กดเข้ามาอ่าน ให้กำลังใจกันได้น้าาา

Twitter : @Nacha_write

#ติดอยู่ในความทรงจำ