นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย-เสียดสีสังคมของประเทศไทยในปัจจุบัน แต่เราจะมาย้อนเวลากลับไปในยุคสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย ยุคสมัยพระเจ้าเอกทัศน์ กษัตริย์คนสุดท้ายแห่งราชวงศ์บ้านพลูหลวงและสิ้นรัชสมัยกรุงศรีอยุธยา......
มันก็คือ พีเรียดฟิคชั่นนี่แหละ ฮ่า
นิยายเรื่องนี้ที่ผู้เขียนได้แต่งขึ้นนั้น เป็นนิยายที่สะท้อนสังคมในยุคปัจจุบันก็จริง แต่ทางผู้เขียนอยากจะสะท้อนสังคมในอดีตกาลที่ผ่านมา ตัวละครในนิยายเรื่องนี้เป็นตัวละครที่ไม่มีอยู่จริงในประวัติศาสตร์ เพราะผู้เขียนแต่งนิยายเรื่องนี้ตามความคิดและจินตนาการ ไม่ได้ต้องการจะพาดพิงบุคคลใดในนิยายเรื่องนี้แม้แต่น้อย
เรามาเริ่มรู้จักมักจี่กับตัวละครเอกของเรื่องนี้กันก่อนนะครับ :)
พ่อนิล
พ่อพระเอกของเรื่องเราในนิยายเรื่องนี้ พ่อนิลเป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของออกญามหาสุริยงและคุณหญิงน้ำ พ่อนิลเกิดในปี พ.ศ.2271 หรือในปี จ.ศ.1090 ในการใช้ศักราชสมัยนั้น รัชสมัยที่พ่อนิลเกิดนั้นคือ รัชสมัยของสมเด็จพระเจ้าท้ายสระ พระบิดรของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระบรมโกศ พ่อนิลในตอนนี้ในยุคของพระเจ้าเอกทัศน์ หรือสมเด็จพระที่นั่งสุริยาศอมรินทร์ อายุอานาม 30 ปีเต็ม เท่ากับว่าฉากท้องเรื่องของนิยายเรื่องนี้เริ่มต้นใน พ.ศ.2301
พ่อนิลมีอาชีพเป็นพ่อค้าหนุ่มขายส่งกระดาษ ขายส่งในบริเวณเขตพระนคร รวมไปถึงหัวเมืองต่าง ๆ ในกรุงศรีอยุธยาสมัยนั้น พ่อนิลไม่ได้รับราชการงานเมืองเฉกเช่นท่านเจ้าคุณพ่อ เพราะไม่ชอบไปนั่งเถียงกับขุนนางหัวโบราณที่ทั้งรั้งตำแหน่งสูง ๆ และตำแหน่งอื่น ๆ อนึ่งพ่อนิลนั้นชอบเขียนหนังสือ เวลาพ่อนิลไปสถานที่ต่าง ๆ โดยเฉพาะป่า แม่น้ำลำธาร ก็มักจะพกกระดาษหนา ๆ เอาไว้เขียนบรรยายเรื่องราวในธรรมชาติที่เขาได้พบประสบเจอ
พ่อนิลนั้นไม่ได้เก่งแค่เฉพาะงานกระดาษ งานอักษรเพียงอย่างเดียว แต่พ่อนิลนั้นยังโปรดการเป็นฝีพาย เขามักจะลงแข่งฝีพายประจำปีในเขตพระนคร และได้เป็นผู้ชนะการเป็นฝีพายติดกันตลอดทุกปีไม่มีขาดสาย
เรื่องสุดท้ายคือเรื่องความรัก พ่อนิลรักและเคารพพ่อแม่เป็นสำคัญ สตรีสาว ๆ รวมถึงบุรุศหนุ่มในยุคนั้นที่เป็นลูกเจ้าขุนมูลนาย ข้าไท และข้าทาสมาชอบพอพ่อนิล พ่อนิลก็ไม่ได้รักตอบอันใดกลับไป แม้ว่าพ่อนิลจะอายุเข้าเลขสามแล้วก็ตาม พ่อนิลอยากมีชีวิตอยู่คนเดียว ไม่ได้อยากมีใครมานอนแนบเคียงข้างเหมือนกับคนอื่น ๆ ในพระนคร จนคนที่รู้จักมักคุ้นพ่อนิลนั้นตัดสินพ่อนิลไปว่า 'พวกไม่มีลูกสืบสกุล ไม่รักพ่อและแม่' แต่ท่านเจ้าคุณพ่อและคุณหญิงแม่ของพ่อนิลก็ไม่ได้คาดหวังให้ลูกมีเหย้ามีเรือน เพราะท่านเจ้าคุณและคุณหญิงเข้าใจพ่อนิลเป็นอย่างดี...
จันทราภัทร วัฒนสุขจิต (จันทรา)
นายเอกของเราในเรื่องนี้ น้องจันทราเกิดในปี พ.ศ. 2536 ปัจจุบันอายุ 28 ปี ในปี พ.ศ.2564 น้องจันทราของเราเป็นเด็กเจนเรชั่น Z ไกลโขห่างจากคุณพี่นิลของเรามากกกก น้องจันทรามีอาชีพนักเขียนนิยายและนักพิสูจน์อักษร รวมทั้งเปิดเพจติวภาษาอังกฤษในสังคมออนไลน์ที่เป็นรูปนกสีขาวพื้นหลังสีฟ้าหรือทวิตเตอร์นั่นเอง จันทราเป็นทั้งคนที่ชอบแต่งกลอนไทยและกลอนภาษาอังกฤษที่เรียกว่า 'Hiku' เวลาเหงา ๆ เบื่อ ๆ ก็มักจะสร้างกลอนในสมุดเฉพาะที่มีของน้อง น้องชอบแต่งกลอนไทยมาก แต่ไม่เคยแต่งได้ถูกใจตัวเอง บางทีก็ตัน บางทีก็ไม่ได้เลย
น้องจันทราของเรานั้นที่รีดทุกคนได้อ่านมาอาจจะเห็นได้ว่า น้องจันทราชอบเขียนใช่มั้ยครับ แต่น้องจันทราก็มักจะมีมุมที่ไปคอนเสิร์ต ไปเที่ยวตามผับ ตามบาร์ปกติของน้อง แต่สังคมแวดวงคนอ่านนิยายที่รู้จักน้องแล้วกลายเป็นแอนตี้แฟน เพียงเพราะว่า 'เป็นนักเขียนที่แค่ไปผับ' แอนตี้แฟนมักจะมีการคอมเม้นมาด่าว่าด้วยถ้อยคำหยาบคาย ทั้ง ๆ ที่จริงคนพวกนั้นไม่ได้รู้จักจันทราดี เพราะจันทราเคยไม่ชอบไปคอนเสิร์ตหรือเที่ยวสถานบันเทิงมาก่อน แต่พอจันทราเขาเปิดใจกับสิ่งนี้ เคยได้เข้าไปเปิดโลกครั้งแรกคนเดียวแบบไม่ได้กลายเป็นคนที่หลงระเริงจนเสียคน เพียงแต่เข้าไปเพราะไปผ่อนคลายหลังทำงานเหนื่อย ๆ เท่านั้นเอง เพราะการเป็นนักเขียนมันไม่จำเป็นต้องนั่งเขียนนิยายหน้าคอมอย่างเดียวเสมอไป ทุกคนเป็นสีเทากันหมด ไม่มีใครขาวและดำไปเสียทีเดียว....
จบกันไปแล้วสำหรับตัวละครเอกของเรานะครับ ตัวละครอื่น ๆ ในนิยายเรื่องนี้จะทะยอยตามมากันทีละตัวละครนะครับ รอติดตามกันได้เลย และนิยายเรื่องนี้สามารถอ่านได้ทุกเพศทุกวัย ตามความชอบและรสนิยมของผู้อ่านนะครับ แต่นิยายเรื่องนี้จะมี NC รวมทั้งฉากที่เหมาะสำหรับคนที่อายุ 18 ปีขึ้นไปเล็กน้อยเมื่อนิยายเรื่องนี้ดำเนินไปถึงตอนหนึ่ง ดังนั้น รีดเดอร์คนไหนที่อายุน้อยกว่า 18 ปี
*โปรดใช้วิจารญาณในการอ่านด้วยนะครับ*
Twitter : teerarunhn
นามปากา : SriRunhn
:O
_______________________________________________
ความคิดเห็น