[ เชียร​ ภาคีทัณฑ์อาถรรพ์ ] สัจจะ สัญญา และอาถรรพ์

ลำดับตอนที่ #2 : นามแฝงที่ถูกเปิดเผย

ณ​ เรือนรับรอง

“ว้าว”

“อาหาร” 

เสียงเจื้อยแจ้ว​ของเหล่าเด็ก​ ๆ​ ดังระงมไปทั่วเรือนรับรอง​ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ไม่ได้คบค้าสมาคมกับผู้ใด​ ดั่งเช่นหญิงสาวที่ยืนพึมพัมพูดคุยอยู่กับบางสิ่ง

“นักเรียนใหม่มีมากเพียงนี้เลยหรือ นึกว่าจะมีเพียงเท่าที่ประตูยักษาเสียอีก....ห๊ะ!​ คนจะมีน้อยกว่านี้อีกเหรอ? ” หญิงสาวเอ่ยคุยกับบางสิ่งก่อนหยิบซาลาเปาขึ้นมาเคี้ยวคำโต​
 

“เธอ ๆ เธอคนที่ยืนอยู่” เสียงของเด็กสาวผมฟ้าสว่างร้องเรียกแต่ไม่เห็นว่าหญิงสาวจะเหลียวกลับมามองแม้แต่น้อย
 

“เธอ...ที่ยืนกินซาลาเปาอยู่น่ะ” 
 

“หือ….เรียกข้าหรือ” หญิงสาวเอ่ยเสียงงุนงงพรางชี้นิ้วเข้าหาตนเอง
 

“ใช่...เจ้านั่นหละ ตั้งแต่เดินมาด้วยกันเจ้ายังไม่เคยเอ่ยชื่อของเจ้าเลยหนิ”
 

“อ๋อ...ข้าชื่อฟ้านะ” เด็กสาวเรือนผมสีฟ้าสว่างได้ชื่อเอ่ยออกมา
 

“ส่วนอั๊วชื่อเหมยหลิง” ต่อด้วยเด็กสาวชาวจีน
 

“ส่วนข้าชื่อคง คงจะได้ยินในสอบแล้ว ส่วนผมเขียวตรงนั้นน่ะชื่อเนตร” คงเอ่ยบอกพลันชี้นิ้วไปทางเนตร เด็กชายเรือนผมมรกตที่กำลังนั่งอยู่กับเชียร​  จากลักษณะ​การชี้ ดูเหมือนว่าคงจะไม่ค่อยอภิรมย์ลงรอยกับเชียรสักเท่าไหร่นัก​
 

“แล้วชื่อของลื้อล่ะ” หลังสิ้นคำถามของเหมยหลิง ทุกคนก็ตาเป็นมันจ้องมาที่หญิงสาวอย่างไม่ลดละ
 

“นามของข้า….คืออัณณิกา”

--------------------------------------------------------------------------------------------

ชื่อ​ : อนิกา​ - Anika 《 งดงาม สง่างาม (สแกนดิเนเวียน) 》

นามแฝง​ : อัณณิกา

เชื้อชาติ​ : ปริศนา?

สาย​ : ​อาคม, สัมพเวสี​

อาวุธ : กริช, ดาบคาตะนะ (ทำจากแก้ว )

นิสัย​ : เห็นแก่ตัว​  ดื้อรั้น ไม่ค่อยแคร์คน ไม่ชอบพึ่งพาใคร มั่นใจจนออกนอกหน้า​  สิ่งใดซึ่งไร้คุณประโยชน์​ก็จะทิ้งมันไปโดยมิไยดี​  และในบางครั้งอาจทิ้งนิสัยพวกนี้ไปเพื่อซึ่งประโยชน์บางอย่างที่จะได้รับกลับมาในภายภาคหน้า  ลึกๆ แล้วก็เป็นคนรักเพื่อนไม่น้อยเช่นกัน

"สิ่งใดที่ไร้ค่า​ ข้าจะมิใส่ใจ  ยิ่งเป็นพวกตัวถ่วงด้วยแล้ว ข้าจะฆ่าทิ้งเสีย" 

ยินดีต้อนรับเข้าสู่รัชสมัยอันรุ่งโรจน์ของการกดขี่ข่มเหง​โดยผู้มีอำนาจทั้งหลาย​  

ยุคสมัยของเหล่าแม่ทับ​ ขุนนาง​ และข้าราชการ​ มีเพียงความเข้มแข็งเท่านั้นที่จะทำให้พวกเจ้าอยู่รอด

หากว่าเจ้าอยากจักได้ซึ่งอำนาจ​ เจ้าจักต้องมีซึ่งด้วยกำลัง​ แล้วบารมีจักปรากฎในตัวเจ้า ถ้าเจ้ามีทั้งสองสิ่งนี้แล้ว อำนาจนั้นจักอยู่เพียงเอื้อมมือ

และถ้าหากว่าเจ้าอยากได้สิ่งนั้น​ ข้าก็จักสรรพหา​มาให้

ด้วยสัจของข้า

​อัณณิกา

ช่วง ‘ไรท์เตอร์ชวนคุย’  เย้ๆ ได้ช่วงเวลาของไรท์ที่จะมาคุยหลังคิดชื่อตัวละครได้ (อันที่จริงมีหลายชื่อมากแต่เลือกไม่ถูก  แงงง) 

เรื่องของอาวุธ ลองนึกภาพเป็นกริซสวย ๆ  ที่เป็นสีใส ๆ แสงส่องผ่านได้ (คาตานะก็เหมือนกันนะ)  สำหรับตอนสอง แนะนำตัวละครก็พอเพียงเท่านี้ บะบาย

อ้อ….ใครอ่านในไหนก็คอมเม้นให้หน่อยนะว่าอ่านในคอมหรือโทรศัพท์ ไรท์จะได้จัดหน้ากระดาษถูกบะบาย ( อันนี้ของจริงล่ะ;-; )

ขอขอบคุณภาพจาก WLOP - Wlop artist  

ขอบคุณมาก​ ๆ​ เลยนะคะ​ (^o^)