พ่าย​เสน่หา​ในกรงแค้น

ตอนที่ 1❤ ??’? พ่ายเสน่หาในกรงแค้น ??’?❤

???? ตอนที่ 1 ????

จุดเริ่มต้น

ข่าวอุบัิติเหตุจากรถสปอดคันหรู ของตระกูลดังถูกสรุปคดีลง ได้อย่างง่ายดายโดยมีคนขับรถผู้ซื่อสัตย์ รับศาลาภาพว่าตนเป็นผู้ก่อเหตุ และผู้ตายเองก็กระโดดมาใส่หน้ารถโดยที่ตนเองก็ไม่ทันได้ระวัง จึงเป็นเหตุให้เกิดเหตุ การณ์ดังกล่าวขึ้น แล้วคดีก็ถูกปิดลงโดยคำรับสาระภาพทุกอย่าง ตามขั้นตอนของศาล แต่ความยุติธรรมก็ไม่ได้เกิดขึ้นกับอีกครอบครัวหนึ่ง ที่ต้องสูตรเสีย คนที่พวกเขารักไป และทุกคน ๆ ต่างก็รู้ดีว่ารถคันนั้นเป็นของใครและใครเป็นผู้ก่อเหตุ เพียงแต่ไม่มีหลักฐานหรือพยายามรู้เห็นด้วยแล้วก็ ไม่มีใคร กล้าพอที่จะเข้ามาข้องเกี่ยวกับคดีนี้ เพราะ นั้นก็หมายถึงชะตาชีวิตของผู้คนเหล่านั้นที่จะมีจุดจบแบบไหนใคร ๆ ก็รู้ดี

2 อาทิตย์ ต่อมาผู้หญิงที่นอนเป็นเจ้าหญิงนิทา เธอเริ่มขย่ำมือ พร้อมกระพริบตาขึ้นที่ละนิด ที่ละนิด จนดวงตากลมทั้งสองข้างเปิดขึ้น มือก็จับศีรษะไว้ทั้งสองด้วยความปวด โอ้ย โอ้ย พรานคิดไปว่านี้มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ เหมือนเธอจำอะไรไม่ได้เลย มีแต่เพียงภาพ ติดตาที่ตามเธอมาเวลาหรับตาลง

คุณหนู คุณหนูฟื้นแล้ว หมอ หมอค่ะ

เสียงเรียงหาคุณหมอ ด้วยความตื่น ตกใจของ❤แม่ศรี แม่นม❤ของเธอเพื่อที่จะให้หมอมาดูอาการของคุณหนู เพียงไม่กี่นาทีต่อมาหมอประจำคนไข้ พร้อมทั้งพยาบาลก็เรียบวิ่งมาดูอาการของเธอ ด้วยความรีบเร้ง

ไม่เป็นไรแล้วนะครับ หมอให้ยาแก้ปวดไปแล้ว มันเป็นอาการค้างเคี่ยงที่ได้รับจากการกระแทก อย่างแรงของศีรษะ หมอก็ไม่แน่ใจว่า คนไข้จะมีอาการอะไรอีกหรือป่าวต้องข่อยดูไวนะครับ เช่น อะไรค่ะคุณหมอ

นมศรีถามขึ้นด้วยความกัลวนใจ และความเป็นห่วง อาการของคุณหนู เป็นอย่างมาก

เช่น ความทรงจำครับ เธออาจจะจำอะไรไม่ได้เลย หรืออาจจะเห็นแต่ภาพซ่ำ ๆวนอยู่ในหัวแบบนี้นะครับ หมอจะมาตรวจให้ใหม่อีกที่นะครับรอคนไข้ฟื้นขึ้นอีกที่ ค่ะหมอ

ขอบคุณมากนะค่ะ คุณหมอ ครับไม่เป็นไรครับ โถ้ยคุณหนู ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยค่ะ

ใช่แม่นมศรีเธอรู้สึกสงสารคุณหนูของเธอเป็นอย่างมาก เธอเลี้ยงของเธอมาตั้งแต่เกิด โดยมารดาของเธอก็มาด่วนจากไป

คุณหนู ริน ค่ะ คุณหนูอยู่ไหนค่ะเข้าบ้านได้แล้วค่ะ เมื่อแม่นมศรียืนหันซ้ายหันขวาอยู่นั้นเอง ก็ไม่ทันได้ระวังด้านหลังของตัวเอง

จ็ะเอ๋ เสียงหวานๆของคุณหนูแสนชนก็ดังมาจากทางด้านของนมศรี ว้ายอกอีกแป้นจะแตก ด้วยความตกใจเสียงร้องอุทาน ของนมศรีก็ร้องขึ้นอย่างดัง พร้อมกับเสียงหัวเราะของคุณหนู และทุกคนที่อยู่บริเวณนั้น สร้างความเฮฮ่า ให้กับพวกคนสวนคนใช่กันได้ในทุก ๆ วัน

คุณรินค่ะอย่าเล่นแบบนี้อีกนะค่ะ

นมหัวใจจะวาย เธอก็ยังอดขำนมไม่ได้ แต่ก็รับปากไปอย่างนั้นในทุกๆครั้งที่ทำ ค่ะ รินจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ รินขอโทษนะค่ะแม่ศรีพร้อมทั้งโอบกอดแม่นมด้วยความรัก นมก็โอบกอดเธอตอบด้วยความเอ็นดู

❤ นาง สาว เพชรวรินทร์ เพ็ชรวัชรเดช❤

เด็กหญิงตัวเล็กของนมในวันนั้น เติบโตเป็นสาวแล้ว แต่นมศรีก็ยังหวนคิดว่าเธอก็ยังคือเด็กน้อยในสายตาของเขาอยู่ดี เมื่อนึกไปถึงภาพความหลังก็น้ำตาไหลออกมา มือก็จับมือเรียวบางนี้ไวแน่น ไม่ยอมวางมือหรือออกหางเธอเลย

ส่วนบิดา❤ นายพิเชษฐ์ เพ็ชรวัชรเดช❤

ก็ไม่ข่อยมีเวลาสนใจเธอ เขาก็เอื่อมระอากับข่าวคราวของลูกสาวคนนี้แล้วเหมือนกัน แต่เขาก็ต้องเข้ามาช่วยเธออยู่ทุก ๆ ครั้งไป

เพราะความเป็นบิดา ที่ก็ยังรักลูกอยู่ ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะเขาเอง ที่ไม่เคยสนใจเธอ ปล่อยปละละเลยเธอตามใจลูก จนทำให้เธอเสียผู้ เสียคนเอาแต่ใจตัวเอง อยากได้อะไรก็ต้องได้

เพ็ชรวริน ลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าของวันใหม่ ด้วยอาการมึน ๆ งง ๆ และอาการปวดศีรษะก็ลดลงเกือบเป็นปกติ และคนที่นอนอยู่ข้าง ๆ ก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาพอดีเห็นเธอฟื้นขึ้นมา คุณหนูค่ะ คุณหนู เป็นไงมังค่ะ ฉัน ฉันอยู่ที่ไหน คุณหนูอยู่โรงพยาบาลค่ะ เดี๋ยวนมเรียกหมอแปปนะค่ะ

เมื่อหมอตรวจดูอาการทุกจุด อาการภายนอกก็หายเป็นปกติดีแล้วนะครับ แต่คุณจำอะไรได้หรือป่าวครับ ไม่ค่ะหมอฉัน ฉันจำอะไรไม่ได้เลย อืม หมอหนุ่มเอ๋ยขึ้นพร้อมกับถอนหายใจอย่างแรงออกมา ถ้่าอย่างนั้นมันก็ต้องใช่เวลานะครับ มันอาจจะเป็นพักๆ เพราะเท่าที่ตรวจดู อาการไม่ได้หนักมากหรือเกือบจะเป็นปกติดีทุกอย่าง แต่นั้นก็คือผลทางการแพทย์

นมศรีที่ยืนฟังอยู่ ข้าง ๆ ก็ถึงกับน้ำตาไหล

ออกมาด้วยความสงสารเธอ แล้วจะทำยังไงต่อค่ะหมอ นมศร ีถามเพื่อความแน่ใจในการรักษาว่าจะสามารถ กลับมาเป็นปกติได้หรือไม ได้ครับ ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับเวลาและสิ่งแวดลอมรอบตัว คนรอบข้าง เท่านั้นเองครับ

อีก 2 วันอาการดีขึ้นหมอ จะให้กลับบ้านได้นะครับ ค่ะหมอ ไม่มีอะไรหมอขอตัวก่อนนะครับ มีอะไรก็กดเรียกหมอได้ตรวจเลยนะครับ ค่ะขอบคุณค่ะ นมศรีเอ๋ยขอบคุณหมอ

พร้อมทั้งหันมาหาคนที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง เป็นไงค่ะรู้สึกดีขึ้นหรือป่าวค่ะ พักผ่อนก่อนนะค่ะคุณหนู คือ คุณเป็นใครค่ะ

เมื่อคนที่ได้ยินดังนั้น น้ำตาที่พึ่งจะหยุดไป

ก็กลับไหลลงมาอีก มือก็จับวางไปที่ศีรษะคนตรงหน้า แล้วลูบไลไปมาอย่างเบามือ นมศีรเองค่ะ คุณหนู จำนมได้หรือป่าวค่ะ แต่ด้วยความผูกพันเธอก็ยังมี อยู่เธอจึงโผ่เข้ากอดนมศรีด้วยดวามกลัว

เกิดอะไรขึ้นกับฉันค่ะ ไม่เป็นไรแล้วค่ะคุณหนูปลอดภัยแล้วค่ะ ทั้ง 2 ก็โอบกอดกันด้วยความรัก และความผูกพันเหมือนแม่กับลูกที่มีความห่วงใยซึ่งกันและกันในเวลาที่เกิดปัญหา แล้วไม่มีวันจะทิ้งกันในยามลำบาก

เดี๋ยวทุกอย่างก็ดีขึ้นค่ะ อย่าพึ่งไปคิดอะไรตอนนี้นะค่ะ ปล่อยให้สมองเราว่างไปก่อนแล้วข่อย ๆ เริ่มคิดใหม่ค่ะ นมศรีคอยบอกเธออยู่เสมอ เธอก็เชื่อฟังทุกอย่างเช่นกัน ก็อก ก็อก ก็อก เสียงค้อประตู้จากด้านนอกดังอยู่ 2-3 ที ก่อนที่ผู้ที่อยู่ด้านนอกเปิดประตู้เข้ามาเอง เชิญครับนาย เสียงลูกน้องคนสนิทเปิดประตู้ให้เจ้านาย ด้วยความเร็ว

คุณ พิเชษฐ์ สวัสดีค่ะ เป็นไงมังอาการยายริน ดีขึ้นหรือยัง ยังค่ะ คือเออ คือ คือ

คืออะไรละนม จะพูดอะไรก็พูดมา เอ๋ยอยู่นั้นฉันจะรู้ไมละ คือคุณหนูเธอจำอะไรไม่ได้เลยค่ะ ห่ะ อะไรนะ เรื่องใหญ่ขนานนี้ทำไมไม่รีบบอกฉันห่ะนม โถ้ยเอ๋ยยายริน เขาลูบศีรษะลูกสาวไปมาด้วยความส่งสารเธอขึ้นมาจับใจ

แต่เล็กจนโตเขาไม่ข่อยมีเวลาให้ลูก ทำแต่งานเพราะคิดแต่ว่าจะให้เธอสบายไปทั้งชาติ โดยที่เธอจะไม่ลำบากเหมือนเขา แต่เขาก็พึ่งจะมาคิดได้ ในตอนนี้ ที่มันอาจจะสายไปแล้วหรือป่าวก็ไม่รู้ ถึงเขาคิดได้แต่เขาเองก็ยังวางมือไม่ได้อยู่ดี เขาหวนคิดกับตัวเองในใจ เดี๋ยวฉันจะไปคุยกับคุณหมออีกที

พิเชษฐ์ได้ไปปรึษากับคุณหมอเจ้าของไข้ของเพ็ชรวริน และได้รับการแนะนำจากคุณหมอ มาหลากหลายวิธีในการรักษาฟื้นฟูความทรงจำของเธอ พร้อมทั้งการเสนอแนะอีกมากมายให้เขาทำและเขาก็พร้อมที่จะทำ

เมื่อถึงวันที่ออกจากโรงพยาบาลบิดาก็ให้คนขับรถมารับกลับ คฤหาสน์ เพ็ชรวัชรเดช โดยตนเองก็ติดธุระที่ต่างประเทศ เป็นเวลาหลาย อาทิตย์ถึงจะกลับ จึงไม่ได้ไปรับเธอด้วยตัวเอง ณ คฤหาสน์หลังงามทุกคนให้การตอนรับเธอเป็นอย่างดี โดยเฉพาะ

❤พิมอักษร❤

เธอเข้ามาอยู่ในฐานะ แม่เลี้ยงของ เพชรวริน ที่ไม่เคยจะลงเอ๋ยกันเลย ชักนิด แต่ด้วยความที่ต้องแกล้งเอาอกเอาใจ เพราะตอนนี้เธอเองก็จำอะไรไม่ได้ จึงเป็นช่องทางการเอาคืนยายคุณหนูนิสัยเสียคนนี้ ด้วยการแกล้งทำดีไปก่อน

เป็นยังไงมังค่ะ หนูริน น้านะเป็นห่วงแทบแย่แต่ ไม่มีโอกาสไปหาเลยค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ เธอเองก็นั่งมองผู้คนตรงหน้าอย่างเฉย ๆ แต่ก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรออกไป ต่างจากเมื่อก่อน ถ้าผู้หญิงคนนี้มายุ้งวุ่นวายกับเธอ ก็จะต้องมีปากเสียงกันอยู่ตลอด แล้วบ้านก็จะวุ่นวายกันอยู่บ่อยครั้ง

เธอจึงเลือกที่จะไปอยู่คอนโดคนเดียว โดยที่นานๆทีจะกลับมาบ้าน เมื่อมีโอกาส

ฉันขอตัวก่อนนะค่ะ ค่ะ ค่ะ เชิญค่ะ เดินดีๆนะค่ะหนูริน เมื่อถึงห้องนอนชั้นบนด้านซ้ายมือของ คฤหาสน์หลังใหญ่นี้ เพชรวรินย่างก้าวเข้ามาเธอเองก็รู้สึกไม่ข่อยคุ้นชินกับห้องนอนห้องนี้ชักเท่าไร

จึงเอ๋ยถามคนที่ติดตามเธอขึ้นมาด้วยด้วยความส่งสัย คือ คือฉันทำมัยรู้สึกไม่ข่อยคุ้นที่นี้เลยละ ส่วน สาวใช่ที่ติดตามมาด้วยคือ นิ่มหลานสาวของแม่นมศรี ที่อยู่คฤหาสน์หลังนี้มาตั้งแต่ยังเด็กเหมือนกัน เธอรีบตอบผู้เป็นนาย ด้วยความที่เป็นคนพูดมาก พูดตรงหรือที่เรียกกันว่า สาระแน เก็บความรับอะไรไม่ข่อยได้ของนาง นางจึงรีบเล่าความเป็นมาทั้งหมด ให้กับเพชรวรินทร์ ฟัง อ๋อ คือจริงๆแล้วนะค่ะ

คุณหนูไม่ได้พักที่นี้ หลอกค่ะ คุณหนูออกไปอยู่คอนโด ตั้งนานแล้วตั้งแต่คุณผู้ชายรับคุณ พิมอักษร์ ด้วยความที่ แม่เลี้ยง กับลูกเลี้ยงทะเลาะกันเบาค่ะ เพราะคุณหนูไม่อย่างให้คุณผู้ชาย มีภรรยาใหม่ มาแทนคุณผู้หญิง

คุณก็ทะเลาะกับคุณผู้ชายเบาด้วยค่ะ ทะเลาะกันที่นี้บ้านแทบแตก แต่คุณผู้ชายก็ยังเลือกคุณ พิมอักษร์ อยู่ดี แม้ก็เธอทั้งสวยทั้งสวยแทบเอาอกเอาใจเก่ง ซะขนาดนั้นเป็นใคร ใครก็ต้องหลงนะสิค่ะ พูดจบเสียงตวาดของผู้มาใหม่ ก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหน้าประตู้ที่ไม่ได้ปิดเอาไว

นี้แม่นิ่มโม้ อะไรอีกยะ บอกกี่ครั้งแล้วห้ามยุ้งเรื่องของเจ้านายนางนี้สอนไม่จำ พร้อมทั้งใช้ผามือหนาน ๆ ตีไปที่บาด้วยขาวมือลงน้ำหนักเล็กน้อยพอที่จะให้ผู้ถูกกระทำรู้ สึกเจ็บ

โอ้ย โอ้ย ป้าฉันยังไม่ได้พูดอะไร เลยจริง ๆ นะจ๊ะ แล้วกระพริบตาให้คุณหนูอยู่ 2-3 เพื่อเป็น การ ช่วยให้นางพ้นผิดไปได้ แล้วก็เป็นอันรู้กัน จ๊ะแม่ศรีนิ่มยังไม่ได้พูดอะไรเลยค่ะ จริงนะค่ะ ถ้ามันพูดอะไร คุณหนูอย่าไปฟังมันนะค่ะ นางนี้มันชอบ สาระแนเรื่องเจ้านาย ชอบแต่เรื่องไปเลื่อยเปลื่อยของมันค่ะ

จริงมังไม่จริงมัง อย่าไปถือสามันเลยนะค่ะ

ค่ะ เธอตอบรับทำความเข้าใจในคำพูดของแม่ศรี เป็นอย่างดีด้วยใบหน้าที่อดยิ้ม และอดขำ สองป้าหลานนี้ ไว้ไม่ได้จริงๆ

เป็นไงค่ะคุณริน อยู่ที่นี้ไปก่อนนะค่ะหายดีแล้วข่อยกลับไปอยู่ที่คอนโด แม่นมศรีเอ๋ยทักด้วยความเป็นห่วงเป็นใย แต่ฉัน เออแต่ ริน รู้สึกไม่ข่อยสบายเนื้อสบายตัวเลยค่ะ

ยังอยากไปอยู่ที่ คอนโดอยู่ดีค่ะ เผื่อ รินจะจำอะไรขึ้นมาได้บ้างค่ะ ต้องขออนุญาตคุณผู้ชายก่อนนะค่ะ หรืออยู่ที่นี้ไปก่อนชัก 3-4 ถึงย้ายไปก็ได้นี้ค่ะ คุณผู้คงไม่ว่าหลอกค่ะเชื่อนม แต่ถ้าไปตอนนี้คงจะไม่ได้ คุณผู้ชายเอานมตายแน่ค่ะ ได้ค่ะ เธอตอบรับอย่างว่าง่าย ผิดกับเมื่อก่อน ที่ใครพูดอะไรก็ไม่เคยฟัง เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ จอมโว้ยวาย แม้แต่คุณผู้ชายเองยัง ไม่กล้าขัดเธอเลยแม้แต่นิค ยกเว้นอยู่เรื่องเดียวเรื่องคุณ พิมอักษร์

เดี๋ยวทานข้าวเย็น แล้วทานยานอนเลยนะค่ะคุณริน ป้าให้เด็กเอาขึ้นมาให้แล้ว ค่ะ หลังจากที่เธอทานอาหารทานยาเสร็จ เธอก็ล้มตัวลงนอน ตามคำสั่งของ แม่ นมศรี ได้อย่างว่าง่าย นอนนะค่ะ ฝันดีนะค่ะ แล้วเธอก็หลับไปเพราะ ลิตรยา จบตอนที่ 1 #ช่วยกดใลน์ กดแชร์ กด ติด ตาม เพื่อเป็นกำลังใจให้กับ แอดนักเล่าน้อง ใหม่ด้วยนะค่ะ

# จากนั่งเล่านิยายเสียง #

# ของนักเขียนมือใหม่ #

ขอบคุณทุก ๆ กำลังด้วยค่ะ