ตอนที่ 14 : 'Start'(เริ่ม)
....ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก....
ร่างบางของซากุระเดินมุ่งหน้ากลับไปทางเดิมที่เดินมาในตอนแรก วันนี้เป็นวันที่เธอมาโรงเรียนแห่งนี้วันที่2 และระหว่างที่เธอกำลังเงียบๆอยู่คนเดียว ก็มีเด็กผู้หญิงที่เธอคุ้นหน้าคุ้นตากวักมือเรียก..
“ซากุระจ้ะ ซากุระ ทางนี้ๆ!” เสียงหวานแหลมๆของอิโนะนั่นเอง ที่กำลังโบกไม้โบกมื่อเรียกเพื่อนร่วมห้องอย่างซากุระ ซากุระหันไปมองด้วยแววตาเรียบเฉย ใบหน้าไม่แสดงออกถึงความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น
เมื่อสาวผมฟางเห็นว่าคนที่เธอกวักมือเรียกไม่เดินมาสักที เธอจึงเป็นฝ่ายที่เดินเข้ามาแทน
“เมื่อ3วันก่อนทำไมถึงไม่มาโรงเรียนละจ้ะ รู้มั้ยว่า คนอื่นๆ เค้า คิดถึง เธอมากเลยน๊า^ ^” สาวผมสีฟางพูดเสียงใส แต่เธอก็เน้นคำบางคำกับเพื่อนร่วมห้อง ซึ่งแน่นอน ซากุระรู้ว่าอิโนะหมายถึงเรื่องอะไร
....เรื่องคลิปนั่นไงละ....
“จะมาพูดแค่นี้ใช่มั้ย......” น้ำเสียงเย็นชาเอ่ยขึ้นจากปากสาวผมสีชมพู อิโนะมองหน้าของซากุระอึ้งๆ
.....นี่ไม่ใช่ ฮารุโนะ ซากุระที่เธอรู้จัก เด็กใหม่ที่ย้ายเข้ามาในวันนั้น........
ซากุระจ้องตาอิโนะนิ่งๆเท่านั้น เพียงแค่มองตา ก็ทำให้คนที่ถูกมองถึงกับกลัวจนต้องละสายตาออกไปเอง
“เอ่อ คะคือว่า ถ้าฉันพูดอะไรไม่ดีออกไป ต้องขะขอโทษด้วยนะจ้ะ ^ ^;” อิโนะพูดเสียงสั่น ซากุระมองอิโนะนิ่งๆโดยไม่คิดจะตอบ เธอยกมือมาผลักตัวอิโนะที่ขวางทางเดินเธอออกไปอย่างไม่ใยดีที่เพื่อนอุส่าเข้ามาทักทาย อิโนะตกใจนิดๆ ก่อนจะหันกลับไปมองเสียงที่พูดขึ้น
“โทษทีนะ.....แต่ฉันไม่คิดจะคบเพื่อนที่ไม่จริงใจ ” ซากุระเอียงคอมาพูดกับอิโนะ พูดจบ เธอก็เดินต่อ...
“หู้ย เธอแรงเหมือนกันนะครับเนี๊ยะ ^ ^” ซาอิพูดขึ้นกับอิโนะ ที่ยืนอึ้งอยู่ เพราะเมื่อกี้เขาเดินผ่านมาพอดี
“ชิ! ก็แค่ดาราหน้าใหม่ในโรงเรียนที่โดนประธานโรงเรียนข่มขืนแล้วทำมาวางมาดคนนึงเท่านั้นเหละ” อิโนะพูดจิ๊ปากก่อนจะเดินสะบัดผมใส่หน้าซาอิไป
“ให้ตายสิ ผู้หญิงสมัยนี้มันน่ากลัวชะมัดเลยนะ นายว่ามั้ยซาอิ” ชิกามารุที่เดินมากับซาอิเอ่ยขึ้นพรางเอานิ้วขึ้นมาเขี่ยขี้มูกทำหน้าเจือนๆ
“^ ^ นั่นสินะครับ ตัวเองทำตัวร่านกว่าเขาแท้ๆ แต่กลับพูดซ่ะไม่ดูตัวเอง ไม่ไหวเลยนะครับเนี่ย^ ^” เมื่อหนุ่มชอบยิ้มพูดจบ ทั้งคู่ก็พากันเดินไปทางตึกม.ปลาย
.
.
.
ระหว่างที่ซากุระกำลังเดินอยู่ ก็มีผู้ชายคนนึงเดินสวนกับเธอพอดี
((( หมับ ! ))) ซากุระเดินผ่านหน้าเขาไปแค่ก้าวเดียว ร่างของเธอก็เซไปหาเขาเพราะแรงกระชากจากชายคนนั้น
“......ปล่อยนะคะ” ซากุระพูดเสียงเรียบ แววตาของเธอเปลี่ยนไปจากเมื่อตะกี้โดยสิ้นเชิง เมื่อเจอกับเขาคนนี้
“เธอหายไปไหนมา คาบเรียนเช้าทำไมไม่เข้าเรียน แล้วทำไมถึงขาดเรียนติดกันถึง 3 วัน รู้มั้ยครูเป็นห่วง” คาคาชิพูดกับเด็กนักเรียนของเขา ซากุระหลบสายตาของผู้เป็นครู เมื่อรู้ว่าร่างสูงกำลังมองเธอเพื่อแค้นคำตอบ
“หนูแค่ไม่สบายคะ...” ซากุระตอบ เธอเกะมือของคาคาชิที่จับแขนเธอออกเบาๆ ซึ่งคาคาชิใช้สายตาของเขาสำรวจสภาพของซากุระ เธอดูซูบผอม ใบหน้าที่เคยสดใสตอนวันมาเรียนวันแรกดูหม่อนหมองลงอย่างเห็นได้ชัด...
“....เฮ้อ งั้นก็อย่าลืมกินยาละกันนะ ไปเข้าเรียนเถอะ เดี๋ยวโดนอาจารย์ผู้สอนดุเอานะ ถ้าเข้าห้องเรียนสาย^ ^” คาคาชิถอนหายใจออกมาก่อนที่จะตักเตือนเด็กสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
ซากุระเงยหน้ามามองเขาแล้วยิ้มตอบ รอยยิ้มของเธอที่ยิ้มให้เขาเป็นรอยยิ้มที่จริงใจ ไม่ใช่รอยยิ้มที่แสแสร้งขึ้นมาแต่อย่างใด
“ขอบคุณนะคะ เซนเซย์ ^ ^”
“อื้มมม กินข้าวเยอะนะ เธอดูผอมลงไปเยอะเลย ไม่เจอกันแค่สามวันเอง งั้นครูไปสอนก่อนนะ ^ ^”
“คะ” เมื่อการทักทายระหว่างอาจารย์กับลูกศิษย์จบลง ทั้งสองก็แยกย้ายกันเดินไปตามทางของตัวเอง
ซากุระรู้สึกสบายใจขึ้นนิดหน่อยเมื่อได้พูดคุยกับ เทวดาในโลกัลป์ ของเธอคนนี้ เมื่อร่างบางคิดแบบนั้นได้แวปนึง เธอก็กลับมาทำสีหน้านิ่งๆเหมือนเดิม ..... มันก็แค่ความสบายใจชั่วขณะเท่านั้นเหละ.... เพราะในความเป็นจริง มันไม่มีอะไรที่สวยงามสำหรับเธอ....
ร่างบางสาวเท้าเดินไปเรื่อยๆพรางคิดแผนการแก้แค้นของตัวเองต่อ ตอนนี้เธอก็มี เพน ยากูซ่าเขต1 เป็นพวก เพราะเขาบอกกับเธอว่าเขาจะช่วยเธอทุกอย่าง แค่ขอให้บอก แต่นั่น มันก็ต้องเป็นนอกเขตโรงเรียน
ส่วนอีกคน เธอพึ่งไปเล่นสนุกกับเขาเมื่อตะกี้นี่เอง รายนั้นเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอตกอยู่ในสภาพแบบนี้ แต่ทว่า ที่เธอไม่จัดการปาดคอเขาไปทั้งๆที่โอกาสนั้นเป็นของเธอแล้ว นั่นก็เพราะว่า ยังมีบุคคลกลุ่มนึงที่เธอจะต้องยืมมือศัตรูของตัวเองไปจัดการยังไงละ....บุคคลที่เธอเกลียดแสนเกลียด อย่าง ....อุสิมากิ นารูโตะ .......
......ทุกคนจะไม่ได้ตายดีกับเธอ.....
......เธอคือใคร?.....
..........เธอคือ ฮารุโนะ ซากุระ ไง จะใครละ....
............ใครที่ทำอะไรเลวๆกับเธอไว บอกได้เลยว่า....
พลาด!
อย่าง!
แรง!! ....
....เกมส์ลังจะเริ่ม....
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

เนื้อหาเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆแฮะ
#อยากให้อิโนะมาได้ยินตอนซาอิพูดจิงๆ 5555 ร่านกว่าเขาแท้ๆ ขรรม