หลงลดา [มี E-Book]
"อย่างน้อยถึงจะไม่ได้แต่งงานกับคนที่รัก ก็ขอให้ได้แต่งงานกับคนที่เธอเลือก"
ผู้เข้าชมรวม
28,326
ผู้เข้าชมเดือนนี้
22
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เพราะถูกแม่ถามบ่อยๆ ว่า "เมื่อไรจะแต่งงาน" ‘กันต์ธีร์’ จึงตัดสินใจหาผู้หญิงสักคนมาแต่งงานด้วยให้มันจบๆ ไป วางแผนเอาไว้ว่าแต่งงานกันไปสักพักแล้วค่อยหย่า เพราะเขาไม่ได้รู้สึกว่าการหย่าร้างเป็นเรื่องเสียหายตรงไหน
นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขาได้พบกับ ‘อิงลดา’ ที่กำลังหนีจากการถูกลุงกับป้าจับคลุมถุงชน เธอตัดสินใจยอม ‘เซ็นสัญญาแต่งงาน’ กับเขาเพราะถือคติว่าถึงเธอจะไม่ได้แต่งงานกับคนที่รัก ก็ขอให้ได้แต่งงานกับคนที่เธอเลือก
แต่สุดท้ายแล้วทุกอย่างกลับไม่ง่ายอย่างนั้น เมื่อเขาเริ่มไม่อยากหย่า ส่วนเธอก็ดันตกหลุมรักเจ้าบ่าวของตัวเอง
“ช่วยโกนหนวดให้ผมที”
อึก!
เสียงกลืนน้ำลายดังจนน่าอาย อิงลดาก้มหน้างุดๆ หมุนตัวเดินย้อนกลับไปที่เคาน์เตอร์ด้านใน
ท่าทีเคอะเขินของเธอทำให้กันต์ธีร์ยิ้มมุมปาก ก่อนจะรีบเดินตามเธอเข้ามา เห็นเธอหยิบโฟมกับมีดโกนหนวดออกมาจากตู้แขวนอย่างคล่องแคล่ว คงเพราะเพิ่งจะจัดข้าวของในห้องน้ำเมื่อวันก่อนจึงรู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน ถือวิสาสะย้ายของของเขาเก็บเข้าชั้นจนหมด ความเป็นระเบียบของเธอทำให้เขาหาของไม่เจอสักอย่าง
“เป็นใช่ไหม”
“ค่ะ ฉันเคยโกนให้คุณพ่อ” อิงลดาตอบอย่างภูมิใจ ในขณะที่สีครามรู้สึกเหมือนถูกด่าว่าแก่อยู่กลายๆ “อุ้ย! ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ”
“แล้วคุณคิดแบบนั้นหรือเปล่า”
“เปล่าค่ะ คุณอายุมากกว่าฉันแค่ไม่กี่ปี”
“10”
“ค่ะ แค่ 10 ปี แต่ยังดูดีอยู่”
“เหอะ!” กันต์ธีร์แค่นหัวเราะในลำคอ แกล้งเดินเข้าไปประชิดคนตัวเล็กอีกนิด
อิงลดาก้าวถอยโดยอัตโนมัติ สะโพกชนกับขอบเคาน์เตอร์พอดี เป็นสัญญาณบอกว่าเธอไม่สามารถก้าวถอยหลังได้อีกแล้ว
“คุณคิดว่าผมดูดีจริงน่ะเหรอ” น้ำเสียงนุ่มทุ้มกับสายตาวิบวับแฝงความเจ้าเล่ห์ทำให้อิงลดาใจเต้นแรง เธอพยายามจะหลบสายตาเขา แต่เขากลับยิ่งแกล้ง คอยแต่จะโน้มใบหน้าลงมาใกล้อยู่เรื่อยๆ
“ค่ะ”
“โกหก”
“ฉันไม่ได้โกหกค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณไม่ดูล่ะ หันหน้าหนีผมทำไม” กันต์ธีร์ต้อนไม่หยุด ระยะห่างระหว่างเธอกับเขาเหลือไม่มากแล้ว เธอหลับตาปี๋ ยกสองมือขึ้นดันอกเขาไว้ไม่ให้ขยับเข้าไปใกล้มากยิ่งขึ้น
“คุณลดา”
“คะ”
“ผมถามว่าถ้าผมดูดี แล้วทำไมคุณไม่ดูผม” กระซิบถามข้างหูเพราะเธอยังไม่ยอมลืมตามองเขาสักที
อิงลดาพยายามรวบรวมสติ นับหนึ่งถึงสามในใจแล้วลืมตาขึ้นอย่างกล้าๆ กลัวๆ
“สรุปผมดูดีจริงไหม”
“จะ จริงค่ะ”
“มากไหม”
“มากค่ะ”
“มากแค่ไหน”
“มากๆ ค่ะ”
“แล้วมากๆ ของคุณลดานี่มันแค่ไหน” กันต์ธีร์เห็นเป็นเรื่องสนุก มองแก้มแดงๆ ของเธอแล้วรู้สึกดี
“ก็มากที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นคนดูดีมาค่ะ” อิงลดาตอบเร็วปร๋อ
“ขนาดนั้นเลย”
อิงลดาเริ่มปั้นหน้ายากขึ้นทุกทีๆ พยายามหาทางหลบเลี่ยงสายตาเขาอีกรอบ แต่จะหนีไปไหนพ้นเมื่อเขายื่นหน้าตามมายิ้มใส่ใกล้ๆ
“คุณก็บ้าผู้ชายเหมือนกันนะ”
“คุณธีร์!”
ผลงานอื่นๆ ของ สองพิชชา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ สองพิชชา
ความคิดเห็น