นางร้ายจืดสนิทกับนายฮันเตอร์ไม่เอาถ่าน

ฉันคือใครน่ะหรือ ฉันก็คือมาทิลดา วู้ดผู้จืดชืด...เด็กสาวหน้าตายผู้เหนื่อยหน่ายกับทุกสิ่งทุกอย่างแห่งหมู่บ้านโอ๊คแลนด์ทางตอนเหนือของอาณาจักรไอเมเรีย นี่ออกจะเป็นการแนะนำตัวที่ยิ่งใหญ่เกินไปสักหน่อย ความจริงแล้วแม้แต่ชาวบ้านในโอ๊คแลนด์เองก็อาจจะไม่รู้จัก 'มาทิลดา วู้ด' ทุกคนด้วยซ้ำ แต่ถ้าบอกว่า 'พี่สาวของเลล่า' ทุกคนในโอ๊คแลนด์จะบอกว่า 'อ้อ! จำได้แล้ว' มาทันที

'เลล่าผู้งดงาม' อย่างงู้น 'เลล่าผู้แสนดี' อย่างงี้

อี้...แค่คิดก็เอียนจะแย่

อิจฉาเธองั้นเหรอ...แน่นอนสิ ฉันอิจฉาจนตัวสั่นระริกไปหมดแล้ว น่าเศร้าที่ไม่มีใครสังเกตเห็น และเอาแต่เรียกฉันว่า 'เด็กสาวที่จิตใจทำด้วยหิน' บ้าบอสิ้นดีเลยค่ะ

แต่ถึงฉันจะอยากกลั่นแกล้งน้องสาว 'ต่างแม่' ของฉันยังไง ฉันก็ต้องยอมรับค่ะว่าเธอมีแบ็คที่ใหญ่เกินกว่าฉันจะอาจเอื้อมได้ แบ็คที่ว่านั่นก็คือ "โชคชะตา" อย่างไรล่ะคะ

"โชคชะตา" กำหนดให้เธอเป็น "นางเอก" ผู้กลับชาติมาเกิดในนิยายเรื่องนี้ ส่วนฉันก็เป็นได้แค่พี่สาวตัวร้ายที่คอยแต่กลั่นแกล้งน้องสาว แต่ก็พลาดท่าเสียเอง สุดท้ายแล้วเลล่าก็จะจากหมู่บ้านแห่งนี้ไปและเดินเส้นทางชีวิตตามชะตาที่ยิ่งใหญ่ นางร้ายตัวประกอบอย่างฉันก็จะหายไปจากความทรงจำของทุกคน

ดังนั้นฉันจึงหวังเพียงจะเป็นเด็กสาวผู้จืดชืด และใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในหมู่บ้านโอ๊คแลนด์แห่งนี้ต่อไปเรื่อย ๆ เท่านั้น จนกระทั่งยัยนั่นทำเรื่องงามไส้ถูกราชาแวมไพร์จับตัวไปเป็นเจ้าสาว ถึงเหตุการณ์นี้ไม่ควรเกิดขึ้น แต่ฉันก็ไม่สงสารเห็นใจเธอสักนิดเลยค่ะ เพราะคิดว่ายังไง ๆ เดี๋ยวชีวิตของเธอก็เข้าที่เข้าทางเองแหละ

กลายเป็นว่าพ่อของฉันจะเอาตัวเข้าแลกแทน ดังนั้นสุดท้ายฉันก็ต้องบากหน้าไปขอความช่วยเหลือจากฮันเตอร์ฝีมือดีคนหนึ่ง แต่รู้สึกว่าเหมือนตัวเองจะได้ภาระเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งเสียมากกว่า