of the one การกลับมาของฉันและเธอ

หอพัก The Town

ตื้ดดด

แกร็ก

เสียงประตูไม้ถูกเปิดออกหลังจากที่เสียงโทรศัพท์ดังได้ไม่นาน เมื่อประตูถูกเปิดออก หญิงสาวรูปร่างสูงใหญ่ก็เดินเข้ามาภายในห้อง

?:อีปลา!!!! ตื่นได้แล้ว!!! มันสายแล้วนะอีเวร!!!

เสียงปลุกนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน ซึ่งนั้นก็คือ พิมพ์ เพื่อนร่วมห้องของหญิงสาวที่กำลังนอนอยู่นั้นเอง ซึ่งพิมพ์เป็นเพื่อนสนิทของหญิงสาว ตั้งแต่อยู่ประถม

?:อื้อออ

เมื่อสิ้นคำพูด เสียงบิดขี้เกียจก็ดังขึ้น ร่างของอีกฝ่ายก็เริ่มขยับไปขยับมาอยู่บนที่นอนซึ่งมีเพื่อนสาวของตนมองด้วยสายตาเบื่อหน่าย

พิมพ์:จะบิดอีกนานไหม หรือจะบิดไปถึงชาติหน้า หืมมม

ปลา:กูง่วงอะ อย่าพึ่งปลุกได้ปะ

เสียงงัวเงียของปลาที่กำลังนอนอยู่บนที่นอนก็ตอบกลับเพื่อนสาวของตน โดยที่ตาของตนยังไม่เปิดเลยแม้แต่น้อย

พิมพ์:มึงคะ มึงลืมแล้วหรอหืมม วันนี้คือวันอะไร

ปลา:วันไรวะ

ปลากล่าวเพื่อนตนเพราะความสงสัย

พิมพ์:วันนี้คือวันแรกที่เราจะต้องไปมหาลัย!!!

พิมพ์พูดได้ไม่ขาดคำ หญิงสาวที่กำลังงัวเงียเพราะว่าง่วงนอน ก็รีบโผล่นั่งด้วยหน้าตาแตกตื่นก่อนที่จะพูดออกมาว่า

ปลา:เชี้ย!!! กูลืม!!!!

50นาทีต่อมา

มหาลัยศรีปทุม

ห้องเรียน วิศวะ ปี1

//วางหนังสือ

?สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับสู่มหาวิทยาลัย ผม อาจารย์ สิน เป็นอาจารย์ประจำชั้นของพวกเรา

อาจารย์ สิน ครูวัย 39ปี กล่าวออกมาพร้อมกับมองหน้าเหล่านักเรียนใหม่ ที่พึ่งเข้ามา

อาจารย์สิน:ผมหวังว่าพวกคุณ จะให้ความเคารพต่อผมนะครับ ถ้ามีปัญหาอะไร ก็บอกผมได้ ถ้าผมช่วยได้ ผมก็จะช่วย

ปั้ง!!!

ปลา,พิมพ์:ขออนุญาตเข้าห้องค่ะ!!!!

อาจารย์สินไม่ทันได้พูดจบ สองสาวอย่างปลาและพิมพ์ ก็วิ่งเข้ามาในห้อง จนทำให้คนในห้องรวมถึง สินที่ยืนอยู่หน้าห้อง ต่างตกใจ

อาจารย์สิน: ทำไมถึงมาสาย

ไม่ทันไรสิน ก็กล่าวถามอีกฝ่าย ที่นะตอนนี้กำลังยืนก้มหน้าอยู่ แต่เมื่อปลาเงยหน้ากำลังจะตอบ ทั้งสองก็สบตากัน โดยไม่ได้นัดหมาย เมื่อสบตา หัวใจของทั้งสอง เต้นไม่เป็นจังหวะ จากหน้าของสินที่กำลังโกรธ ก็กลับกลายเป็นหน้าที่ตกใจ แม้กระทั้งปลา ก็ทำหน้าตกใจ เช่นกัน

อาจารย์สิน:ปลา

ปลา:พี่สิน

ในระหว่างที่ทั้งสองกำลังมองตากัน พิมพ์ที่ยืนอยู่ตรงกลาง ก็ทำหน้าตกใจเช่นกัน เพื่อไม่ให้มันยืดเยื้อมากกว่านี้ พิมพ์จึงตัดสินใจขัดเพื่อไม่ให้ทั้งสอง จะรู้สึกไปมากกว่านี้

พิมพ์:ออ คือพวกหนูหลงทางค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ!!!

เมื่อพิมพ์พูดจบทั้งสองก็ออกจากผวัง เพื่อจะไม่ให้ความรู้สึก มันมากไปกว่านี้

อาจารย์สิน:คราวหน้าก็ดูดีๆ เข้าใจไหม

เมื่อสินพูดจบ สินก็มองไปที่ปลาที่ยืนก้มหน้าอยู่ด้วยสายตา งง

อาจารย์สิน:อะ ไปนั่งที่เถอะ ครูจะได้ปล่อย

เมื่อสินพูดจบ ทั้งสองก็เดินไปที่เก้าอี้ที่ว่างทันทีโดยที่สายตาของสินก็มองไปปลาอย่างไม่หยุดจนทำให้คนที่อยู่ในห้อง มองไปที่ปลาโดยไม่ได้นัดหมาย

30 นาทีต่อมา

?:เสร็จสักที!!!

ในระหว่างที่ทุกคนกำลัง นั่งใจจดใจจ่อกับโทรศัพท์ของตนอยู่นั้น อยู่ๆ ชายรูปร่างผอมที่มีส่วนสูงค่อนข้างเตี้ย ก็กระโดดออกจากโต๊ะ และทำท่าดีใจ อย่างกะถูกหวย จนทำให้คนในห้องตกใจ ซึ่งเจ้าของเสียงนั้นไม่ใช่ใคร ซึ่งนั้นก็คือ ชล เด็กเนิร์ด ที่มาจากภาคอีสาน ในระหว่างที่ชลกำลังทำท่าดีใจอยู่นั้นอยู่ๆก็มีเสียงไอ ดังขึ้นมา

?:อะแห้ม!

-----------------------------------------------------------------

ปล นิยายเรื่องนี้ เป็นแนวความรักระหว่างลูกศิษย์กับครูอาจารย์ อ่านเพื่อความสนุกกันนะคะ  และขอแจ้งอีกอย่าง คือเค้าพึ่งเข้าวงการแต่งนิยาย มันอาจจะอ่านไม่ค่อยสนุก ยังไงก็แนะนำกะนได้นะคะ มาอ่านกันเยอะๆนะคะ????