กลิ่นแก้วพิกุลกาล (ไทยพีเรียด) / E-Book

กลิ่นแก้วพิกุลกาล

ใจที่กล้าแกร่งกลับสั่นไหวเพราะนางเพียงผู้เดียว

“ข้าไม่ล้มง่ายๆ หรอกนะพี่ชื่น มิใช่นางเอกในนิยายที่จะได้สะดุดอากาศ…ว้าย!” 

“จักทำให้ตนเองเจ็บตัวทุกวันเลยหรือเจ้า…” 

“ขะ…ข้ามิได้อยากทำให้ตนเองเจ็บเลยสักนิด เพียงไม่คาดคิดว่าจักเป็นเยี่ยงนี้ก็เท่านั้น ขอบพระคุณคุณพระที่ช่วยข้าไว้อีกครั้งเจ้าค่ะ”

“มิเป็นไร แล้วเหตุใดจึงมาอยู่ตรงนี้กับบ่าวเพียงสองคนเล่า”

“ข้าแค่มาเดินเล่นเจ้าค่ะ” 

“………..” 

“เช่นนั้นข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ”

“เดินดีๆ เล่า อย่าไปสะดุดรากไม้ที่ใดอีก” 

“ข้ามิมีทางสะดุดรอบสองแน่เจ้าค่ะ!” 

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์แต่อย่างใด 

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

---

เปิดเรื่อง: 30 พฤษภาคม 2566

ปิดเรื่อง: ยังไม่ระบุ

เหมยคีรีคราม