ถ้าท่านเป็นท้องฟ้า ข้าขอเป็นจันทราเคียงข้างท่านได้หรือไม่

ฟางเหยียน

     ข้าพอจะรู้นะว่าข้าน่ะตายแล้ว แต่ว่าที่นี่น่ะมันไม่เหมือนนรกซักนิด เอ๊ะ...รึว่าข้าได้ขึ้นสวรรค์หรอเนี่ย

ไม่น่าใช่ แต่ที่แปลกมากไปกว่านั้นคือ คนที่นี่แต่งชุดแปลกๆ ใช้คำพูดแปลก แต่ข้าก็ดันพูดคำแปลกตามคนพวกนั้นได้อีก คนที่นี่เรียกข้าว่าพระชายา แถมยังทำความเคารพเช้าเย็น พอมาคิดๆดูแล้วข้าก็พอจะได้คำตอบจากที่ข้าเคยดูหนังมาหลายเรื่องและมันไม่น่าจะเกิดขึ้นได้จริงๆ ก็คือ... ข้าข้ามภพมาในสมัยจีนโบราณยุคราชวงศ์อะไรสักอย่าง แล้วแถมยังมาเป็นพระชายาขององค์ชายอะไรก็ไม่รู้อีก แล้วทีนี้ข้าจะทำยังไงดีเนี่ย!!  "องค์ชายเพคะ ข้ารักท่านมากเลยหรือเพคะ"

เฟิ่งหลาน

     เขาคือคุณชายผู้สง่างามและสูงส่ง ทั้งยังเป็นที่หมายปองของสาวๆ และเขาก็กำลังจะได้ขึ้นรับตำแหน่งรัชทายาทในเร็ววัน เป็นคนเย็นชา และมีสนมหลายคน (ไม่ได้เจ้าชู้นะ แต่ฝ่าบาทบอกให้แต่งก็ต้องแต่ง) เขามีคนรักเพียงหนึ่งเดียวในใจของเขาก็คือสนมรูปงามนามว่าฉู่เซี่ยน แต่แล้วเข้าก็ต้องแต่งหญิงจากต่างเมืองเข้ามาเป็นพระชายา เขาไม่เคยที่จะสนใจพระชายาของเขาเลยแม้แต่น้อย แต่เมื่อเวลาผ่านไปความรู้สึกของเขาก็เริ่มเปลี่ยน "เจ้าจำอะไรไม่ได้เลยรึ งั้นก็ดี เจ้าจะได้ไม่จุ้นจ้านเหมือนแต่ก่อน"

หานเยว่

      ข้าเป็นองค์ชายจากเมืองอื่น ที่ถูกเรียกตัวมาที่เมืองนี้ แต่เมื่อข้ามา ข้าก็พบกับความสุข เมื่อได้พบเจอกับหญิงสาวนางหนึ่ง นางเป็นคนที่น่าหลงไหล เป็นคนที่งดงามทั้งร่างกายและจิตใจ ใครที่ได้พบเจอหรือได้พูดคุยกับนาง มีหรือจะไม่ตกหลุมรักนาง และนั่นก็รวมถึงตัวข้าด้วย "หากเจ้ายินยอมไปจากที่นี่ ข้ายินดีพาเจ้ากลับไปแต่งงานที่เมืองของข้า แต่หากเจ้าปฏิเสธ ข้าคงต้องลักพาตัวเจ้าไปแทน"

############

ข้าก็ไม่ได้รักท่าน ท่านก็ไม่เคยรักข้า

งั้นเรามาหย่ากันดีหรือไม่

###############

###############

ที่เจ้าอยากหย่ากับข้าเป็นเพราะเจ้าไม่ได้รักข้า หรือใจเจ้ามีผู้อื่นแล้วกันแน่

###############