โรงเรียนเวทย์มนต์อาจจะเกร่อไปหน่อยเพราะเดี๋ยวนี้ช่างมีหลายโรงเรียนซะจริง เลโอ ผู้แต่งเองก็ไม่ได้อยากทำให้เบื่อกัน เพราะนี่ไม่ใช่แค่โรงเรียนเวทย์มนต์ แต่เป็นเหมือนบันทึกชีวิต ไม่มีตัวเอกที่เก่งกล้าที่นี่ และไม่มีเพื่อนของตัวเอกที่ไร้จุดอ่อน ไม่มีชีวิตที่ไร้ปัญหา เช่นเดียวกับที่ไม่มีปัญหาที่ไร้ทางแก้ ไม่มีใครที่เก่งสารพัด ไม่ว่าใครก็ต้องมีเรื่องที่ทำไม่ได้ แต่เพราะอย่างนั้นเราจึงพยายามไม่ใช่หรือ? พยายาม และพยายามต่อไปอย่างไม่สิ้นสุด
ในตอนที่ 5 นี้ ก็ไม่พ้นการซื้อของใช้ในโรงเรียน รู้จักกับบริเวณ และบุคคลต่างๆที่เคยรู้จักกับพ่อแม่ เธอจะทำเช่นใดเมื่อพบว่าที่นี่อาจจะไม่ต้อนรับเธอ เธอคงจะไม่ถอยหลังไป แม้จะโศกเศร้าเพียงใด เธอก็ยังตามหาบางอย่าง
เอ นี่ชักจะเหมือนแฮรี่ พอตเตอร์มากไปแล้วนะเนี่ย . . .
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น