ตำนานยมทูตอลเวง

หนึ่งยมทูต...

หนึ่งเด็กสาว...

หนึ่งเจ้าชาย...

หนึ่งตำนานอันเลื่องชื่อ

ความวุ่นวายจึงบังเกิด การตามหามรดกของผู้พิทักษ์ประตูแห่งความทรงจำ เพื่อไขปริศนาในสิ่งที่ตนเองอาจยังไม่รู้ 

ด้วยไหวพริบ ปัญญา กำลัง ความเสียสละและความรัก 

++++++++

      หนังสือเล่มนี้ชื่อว่า  ตำนานยมทูต  หนังสือเเบบเรียนเสริมของเหล่านักเรียนยมทูตฝึกหัดในปัจจุบัน (ที่อยากรู้หรือเปล่าก็ไม่รู้?เขาบังคับหลักสูตรมาก็เรียนไป)  เรื่องราวต่างๆถูกถักทอเป็นคำพูด ถ่ายทอดผ่านตัวอักษรนับร้อยรวมเป็นพันวลีประโยค โดยหวังที่จะให้ผู้ใดที่เปิดอ่านเข้าใจถึงความเป็นมา ของยมทูตตนหนึ่ง เมื่อนานมาเเล้ว....

 "หนึ่งคนที่เราต้องเสียไป อาจช่วยคนได้อีกหลายคนในอนาคต"

"ผู้เสียสละจักถูกจารึกในความทรงจำของทุกคน"

"หนึ่งทรยศเท่ากับหนึ่งหายนะ"

หากมีข้อผิดพลาดจากสิ่งที่ขัดขวางการรังสรรค์อันสมบรูณ์แบบของธรรมชาติ เเผ่นดินที่สงบสุขอาจลุกเป็นไฟ

ใครกันที่จะสามารถจะครอบครองอำนาจสูงสุดได้

โลกใบนี้จะเป็นอย่างไร?

ว่าเเต่....ทำไมยมทูตอย่างข้าอยู่ๆก็ถูกถีบหัวส่งออกจากนรกมาล่ะครับ!!

-------------------------------------------------------------------------------------

      กร๊าซ!

      เสียงคำรามของปีศาจดังขึ้นเรียกความสนใจจากชายหนุ่มเจ้าของเส้นผมที่มัดหางม้ายาวระบ่าสีดำสนิทในชุดสูทสีดำขลิบทอง นัยน์ตาสีนิลเลื่อนไปมองตามทิศทางของเสียงก่อนจะร้องเสียงหลงเเล้วร่ายเวทย์โจมตีทันที 

      ประจุพลังเวทย์สีเเดงปนดำปะทะเข้ากับพลังของปีศาจที่กำลังเข้ามากัดกินวิญญาณของเด็กชายจนเเตกสลายหายไปเผยให้เห็นร่างเล็กผอมโซของเด็กน้อย เส้นผมสีดำเเทรกเงินเเปลกตาทำให้ชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะรีบพุ่งตัวเข้าไปดูอาการของเด็กชาย ทันทีที่มือของเขาสัมผัสกับร่างอันอ่อนเเอ พลังวิญญาณหลากสีก็พุ่งเข้าไปยังร่างของเด็กชายในอ้อมเเขนของเขา มันเป็นพลังจำนวนมหาศาลที่ชายหนุ่มไม่คาดคิดว่าร่างเล็กนี่จะรับไหว  ทันใดนั้นเปลือกตาของเด็กชายก็เบิกโพล่งมาสบตากับเขา ในนัยน์ตาสีเเดงสดน่าหลงไหลปรากฎวงเวทย์หมุนวนสับเปลี่ยนไปมา คล้ายฟันเฟือง เรื่องราวที่เขาไม่เคยได้เห็นหรือได้ยินมาก่อนหลั่งไหลเข้าไปในหัวของชายหนุ่มอย่างรวดเร็วมันเป็นทั้งเรื่องที่เขาควรรู้เเละไม่ควรรู้ทั้งอดีต อนาคตที่ไม่อาจเปลี่ยนเเปลงได้ เมื่อเรื่องราวในหัวหยุดชะงัก วงเวทย์ในตาของเด็กชายก็หายไป 

     "โอฟีลอสคือชื่อของข้า" ริมฝีปากเล็กขยับไปมาเเล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเเผ่วเบา ก่อนที่เปลือกตาจะปิดลงอีกครั้งด้วยความอ่อนเพลีย เส้นผมสีเงินจางหายไปเหลือเพียเส้นผมสีดำนุ่มสลวยบนศีรษะเล็กๆ

     "พักผ่อนให้เต็มที่เสียเถอะ ต่อจากนี้ไปข้าจะเป็นผู้ปกป้องเเละดูเเลท่านเอง" ใบหน้าคมคายยิ้มบางก่อนจะโค้งลงเล็กน้อยก่อนจะถอดเสื้อคลุมตัวนอกมาห่มร่างเล็กที่เสื้อผ้าขาดวิ่นก่อนจะอุ้มเด็กชายขึ้น  

    "ท่านโอนีลาสได้เวลาเข้ารับตำเเหน่งเเล้วครับ" เสียงเรียกชื่อของชายหนุ่มดังขึ้น เเน่นอนวันนี้เป็นวันที่เขาจะเริ่มทำงานวันเเรกในฐานะจ้างนรกสูงสุด เป็นตำเเหน่งที่มีภาระอันหนักอึ้งอันไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ นับเป็นเกียรติที่ได้รับเลือกอย่างยิ่ง

     ร่างสูงยิ้มกลับ "ทราบเเล้วข้าจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ" โอนีลาสขานรับแล้วลุกขึ้นยืน

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

สวัสดีค่าาา นิยายเรื่องนี่เป็นเรื่องเเรก ที่ผู้เขียนนึกอยากเขียนขึ้นมาโดยได้เเรงบันดาลใจจากหลายๆอย่างโดยใช้นามปากกาสั้นๆว่า Rille อ่านว่า ริว แต่เขียนว่า ริล นะคะ ติชมได้ตามสะดวกค่ะ  ฟิลลิ่งตอนจะเริ่มเปิดเรื่องประมาณว่า "อืม...ลองเเต่งเป็นประสบการณ์ชีวิตสักเรื่องละกัน แล้วเอาเรื่องยังไงดีล่ะ??" ประมาณนี้ค่ะฮ่าๆๆ ยังไงก็ขอฝากเรื่องนี้กับทุกๆคนที่ (บังเอิญ) เปิดเข้ามาด้วยนะคะ 

    เรื่องนี้ เป็นตำนานที่เหล่ายมทูตเล่าขานกันมารุ่นสู่รุ่น ค่ะ คิดไปคิดมาเลยเอาวะ ชื่อ "ตำนานยมทูตอลเวง" นี่เเหละเหมาะ ถ้าใครสนใจก็ เชิญอ่านตำนานนี้ตามสบายเลยค่ะฮ่าๆๆ

#เรื่องนี้ไม่วายนะคะ เเต่อาจมีฉากชวนจิ้นบ้างอะไรบ้าง

#เรื่องนี้ไม่เครียดอย่างที่คิดค่ะ เเต่บางมุกก็ขำไม่ออกฮ่าๆ

     คำเตือน สำหรับผู้(หลง)เข้ามาอ่าน

    1.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายคลายเครียด ซึ่ง(ไม่)มีสาระ

    2.คนเขียนมือใหม่มาก...อาจมีข้อผิดพลาดบางประการ ขอโทษอภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

ปล.อาจอัพช้าหน่อยเพราะว่าผู้เขียนติดเรียนนะคะ orz  เเต่จะอัพให้สม่ำเสมอนะคะ(อาทิตย์นึงต้องมาสักบทให้ได้ค่ะฮ่าๆๆ)

ปลล.ยังไงก็ขอฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ ขอให้สนุกค่ะ

 ได้เวลาอัพนิยายเเน่นอนเเล้วค่าาาา

เทียร์จะมาอัพให้ใน "วันเสาร์"   ของทุกอาทิตย์นะคะ (ยกเว้นจะติดภารกิจจริงๆอาจลงช้าหรือเร็วกว่ากำหนดนะคะ)

  *ยินดีต้อนรับ เข้าสู่ตำนานของเรา เหล่ายมทูตที่ผู้คนมักกลัวกัน*

  ทำความรู้จักตัวละครกันดีกว่า  (คนอื่นๆจะทยอยมาเเนะนำตัวนะคะ)

  โอฟีลอส (Ophillos)

ลักษณะ : ผมสีดำสนิทยาว นัยน์ตาสีเเดงสด

นิสัย : ดูภายนอกออกจะเป็นคนเรียบร้อยไม่มีพิษภัยกับใคร เเต่จริงๆเเล้วเป็นคนที่หลงตัวเอง ขี้เล่น ขี้เกียจ เอาเเต่ใจ กวรประสาทคนอื่นเขาเสียไปทั่ว

เผ่าพันธุ์ : วิญญาณ ตำเเหน่ง : ยมทูตระดับสูง

อาวุธ : หม้อ ไห ช้อน ส้อม ไม้เเบต (ใช้ทั่วไป) , เคียวสีดำสนิทประดับโซ่สีเงินเเละทับทิมสีเเดง (ใช้เเค่ตอนปฎิบัติหน้าที่)

พูดคุยกับโอฟีลอส

          อะเเฮ่ม! หนึ่ง  สอง สวัสดีข้าชื่อโอฟีลอสพวกเจ้าคงคิดว่า 'รู้เเล้วโว้ยเขียนอยู่ข้างบนจะบอกเพื่อ' เอาน่าๆข้าก็เเค่อยากบอกว่าข้าน่ะเป็นยมทูตที่ฮอตที่สุดในนรกเเล้วนะ ทั้งหล่อ เก่ง ฉลาด สาวรุมล้อมด้วย พ่อรวย(?)รึเปล่าอันนี้ไม่เเน่ใจเเต่ทำไม๊ ทำไมถึงชอบโดนคนอื่นหามาว่าซื่อบื้อด้วย คนหล่อไม่เข้าใจ ที่สำคัญทำไมข้ากลายเป็นยมทูตที่ไม่ได้อยู่ในนรกล่ะ   ก็เพราะมีตาเเก่คนหนึ่งเฉดหัวข้าออกมาน่ะ

          โอนิล : เจ้าอย่าหลงตัวเองให้มากน่า เเล้วใครตาเเก่!!

          โอฟีลอส : ท่านไงตาเเก่!!! เเบร่

          มาเธียส : สาวๆรุมล้อมนี่ หมายถึงเจ๊ๆ(เพศที่สาม)พวกนั้นน่ะเหรอ

         โอฟีลอส : หุบปากไปเถอะน่า ผู้หญิงแบบไหนเห็นข้าก็ตกหลุมรักทั้งนั้นเเหละ

          คาริน : ข้าไม่เห็นจะชอบเจ้าเลย เฉยๆนี่

          โอฟีลอส : นี่พวกเจ้าช่วยสร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้ข้าหน่อยเซ่!!!

       คาริน่า ฟีโอเวียร์ (Carina Feovier ) [คาริน - (Carin)]

ลักษณะ : ผมสีน้ำตาลยาวมัดหางม้าด้วยเชือก นัยน์ตาสีอความารีน

นิสัย : ร่าเริง เอาเเต่ใจ เเก่นเเก้ว เเต่มีความคิดค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ มักเป็นที่ปรึกษาที่ดีของคนอื่นๆ

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

อาวุธ : ดาบสองคม

    พูดคุยกับคาริน

           สวัสดีข้าคารินนะ ข้าอาจไม่ได้เรียบร้อยเเบบหญิงคนอื่นๆ เพราะข้าคิดว่ามันเเปลกๆที่ผู้หญิงจะขี่ม้าไม่ได้ ใช้อาวุธไม่เป็น    เเบบนี้ข้าก็โดนรังเเกง่ายสิจริงไหม?

          โอฟีลอส : ก็เจ้ามันไม่ใช่ผู้หญิงไง!!!

           คาริน : ตาบื้อ ข้าผู้หญิงเเท้ย่ะ นี่จะเอาคืนที่ข้าไปป่วนการสัมภาษณ์เมื่อกี้ใช่ไหม

          โอฟีลอส : ใช่

          กราวิเซียร์ : โอฟีลอสอย่าว่าคาริน.....

          โอฟีลอส : เจ้าน่ะเงียบไปเลยเจ้าเบ๊!!

    กราวิเซียร์ กรามอสเน่ (Gravizia  Gramosne)

ลักษณะ : ผมสีทองสั้นคลอเคลียใบหน้า นัยน์ตาสีไพลิน

นิสัย : ร่าเริง เอาเเต่ใจ เเก่นเเก้ว เเต่มีความคิดค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ มักเป็นที่ปรึกษาที่ดีของคนอื่นๆ

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

อาวุธ : ดาบสองคม

พูดคุยกับกราวิเซียร์

          ว่าไงทุกคน เป็นเกียรติที่ได้พบทุกท่าน อย่างที่ทุกท่านทราบข้าดันซวยกลายมาเป็ยเบ๊ตาซื่อบื้อนั่น เเล้วจะมาโทษข้าว่าข้าเป็นภาระไม่ได้นะ!!  ข้าก็ไม่อยากให้เป็นอย่างนี้นี่

         โอฟีลอส : เจ้าสร้างปัญหาให้ข้าเห็นๆ เเถมยังหล่อกว่าข้าอีก

         กราวิเซียร์ : ก็เจ้าบอกว่าจะช่วยนี่

         โอฟีลอส : หนอย เดี๋ยวก็ไม่ช่วยหรอกเจ้าเบ๊

         กราวิเซียร์ : เเว้ก! ใจเย็นโอฟีลอสอยู่ช่วยข้าก่อนนะ

         คาริน : เฮ้อจริงๆเล้ยทั้งสองคน

  โอนิลาส (Onilas) [โอนิล - (Onil)]

ลักษณะ : ผมสีดำยาวมัดเป็นหางม้า นัยน์ตาสีนิล หน้าตาดีอ่อนกว่าอายุจริง(?)

นิสัย : เจ้าเล่ห์ ขี้เล่น กวนประสาท ขี้เกียจตัวเป็นขน เเต่ก็เป็นหัวหน้าที่น่ารักของเหล่าลูกน้องเเละพ่อที่ดีของลูก

เผ่าพันธุ์ : วิญญาณ ตำเเหน่ง : จ้าวนรกสูงสุด

อาวุธ : เคียวสีดำด้ามจับมีโซ่เงินพันรอบๆ

 

พูดคุยกับโอนิลาส

      สวัสดีเหล่าดวงวิญญาณทั้งหลาย ยินดีต้อนรับสู่นรก ใครทำบาปมากสุดก็มาเจอข้าได้เลยที่นรกขุมสูงสุด มาให้เยอะๆนะเหล่าลูกเเกะทั้งหลาย เชื่อเชิญๆ

      โอฟีลอส : ตาเเก่ท่านไม่ควรมาเเนะนำตัว

      โอนิล : เรื่องของข้าน่าา

       มาเธียส : ท่านจ้าวนรกครับใจเย็นๆ

       โอนิล : เรื่องของพ่อลูก คนอื่นไม่เกี่ยว...

       มาเธียส : ชิ! ข้าไปก็ได้

       คีร่า : นี่เจ้าน่ะ ไปทำงานซะสิโอนิลาส!!!

   คีร่า (Kira)

ลักษณะ : ผมสีบลอนซ์ทองหยักศกยาวประดับด้วยมงกุฏใบมะกอก นัยน์ตาสีทองสว่าง

นิสัย : ใจดีเเต่เวลาโมโหก็เตรียมหนีได้เลย มักมีรอยยิ้มหวานประดับบนใบหน้า

เผ่าพันธุ์ : วิญญาณ ตำเเหน่ง : จ้าวสวรรค์สูงสุด

อาวุธ : ตรีศูรย์ทองด้ามยาว

พูดคุยกับคีร่า

     ดีจ้า ทุกคนข้าผู้ขึ้นชื่อเรื่องความเมตตาจะมามอบพรให้พวกเจ้า  ใครทำความดีก็มาพบข้าได้เลยนะ เเต่ข้าบอกเลยถ้าพวกเจ้าทำบาปก็เตรียมไปปวดหัวกับอีตาจ้าวนรกบ้านั่นได้เลย ข้าเตือนเเล้วนะ

    โอนิล : เจ้ามันปีศาจ ปีศาจชัดๆ

     คีร่า : ปากเสียที่สุด! ใครปีศาจกันเเน่

โอนิล : ก็เจ้าไง!!

วันนี้ริลมา Rewrite ใหม่ทั้งเรื่องนะคะ เนื้อหาอาจเปลี่ยนไปนิดหน่อยเเล้วก็เเก้คำผิดให้ดีขึ้นค่าา 7/4/2017

CR.SQW