รักนี้แค่เพียงเธอ

วายุ ภักดีศิริวรกุล ……………

เขากลับมาเพราะคำสัญญาที่เคยให้ไว้กับเธอ แต่ไม่คิดว่าเธอจะเป็นฝ่ายลืมเลือนมันไปทุกอย่าง แม้กระทั่งเขาเองเธอยังจำไม่ได้ นับประสาอะไรกับคำสัญญาที่เคยให้กันไว้ 

‘สัญญานะว่าเธอจะแต่งงานกับฉัน’ เสียงเล็กแหลมของเด็กหญิงดังขึ้นพร้อมกับยื่นนิ้วก้อยไปให้อีกฝ่าย 

‘สัญญา … ฉันจะกลับมาแต่งงานกับเธอ’ เด็กชายให้คำมั่นพร้อมกับยื่นมือออกไปเกี่ยวก้อยกับเด็กหญิงก่อนที่ทั้งคู่จะยิ้มให้กัน

.

.

.

.

เอิง อวัสยา พิสิฐธานนท์ ….. 

เธอจำเขาไม่ได้ แค่เหมือนจะรู้จัก …. แค่เหมือนจะคุ้นเคย แต่สุดท้ายมันก็แค่เหมือน 

‘ปล่อยยยยย … อย่ามายุ่งนะ ปล่อยยยยย’ เสียงยานคางแสดงถึงความไม่พอใจอย่างหนักที่จู่ ๆ ก็ถูกแย่งแก้วในมือไป

‘พอได้แล้ว เธอเมาแล้ว’ เสียงทุ้มดังขึ้นด้วยความโมโห ‘เด็กบ้า ! จำไม่ได้เลยหรือไง หรือฉันไม่เคยอยู่ในความทรงจำของเธอเลย’ ชายหนุ่มหงุดหงิดก่อนจะดึงร่างเล็กไปที่รถ 

จองชื่อเรื่อง 29 พ.ค.2567