Senran Kagura Estival Versus

ลำดับตอนที่ #56 : Until The Final Moment

สู้

ฉันสู้และก็สู้และก็สู้ตลอด

เพราะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็แพ้ไม่ได้

Renka, Hanabi และ Kafuru ก็ไปแล้ว ท่าน Sayuri ก็ฝืนตัวเองมาถึงขีดสุดจนดาบหักไปแล้ว

ก็เลยเหลือแต่ฉันที่ยังคงปกป้องป้อมสุดท้ายเอาไว้

ป้อมปราการของ Gessen ก็ถูกทำลายหมดแล้ว ของหน่วยสีเพลิงเองก็ด้วย ตอนนี้ก็เหลือแค่สองคือ อันหนึ่งของ Hebijo และก็ของเรา

และฉันก็ยังคงใช้พลังรักษาตัวจากศึกที่ฉันกำลังสู้รบกับพวก Hanzō อยู่...

ฉันเผชิญหน้ากับพวก Hanzō ทั้งห้าคนตามลำพัง

อย่างไรก็ดี ฉันก็จัดการซัดทั้ง Yagyū กับ Hibari ให้ร่วงลงกับพื้นไปก่อน

เหลืออีกสาม

"ย้ากกกกก! ลุยล่ะนะ Ryōki!"

Asuka พุ่งมาหาฉันอย่างไม่หยุดยั้ง

เธออยู่รอบตัวฉันทุกที่ไม่มีแม้แต่จะพักเลย

ตอนที่ใช้พลังกับ Yumi หรือ Homura อาจได้เปรียบ...

แต่ลักษณะของ Asuka นั้นแสดงให้เห็นถึงพลังที่แท้จริง

เป็นพลังที่มีความรู้สึกสดใสในจิตใจ

ยัยเด็กนั่นมีทั้งความกล้าหาญและความเชื่อมั่นในตัว

Asuka เป็นคนที่มีสิทธิ์จะได้เป็น Kagura มากที่สุด

แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ไม่ยอมแพ้หรอก

Ryōbi และ Ryōna... ไม่ว่าอะไรก็ตาม เราสามคนก็ยังคงยืนหยัดจนกว่าจะสุดท้าย...

ฉันรู้ว่าท่าน Sayuri อาจจะดุฉันได้ แต่ฉันก็ยังคอยช่วยน้องสาวให้ไปได้ไกลจนกว่าจะยกระดับให้พวกเขาได้เป็น Kagura...

"นี่เธอ!"

Katsuragi ใช้การเตะจรวดพุ่งเข้ามาหาฉัน ฉันยกโล่ขึ้นมากันทันที แทนที่จะรับมันด้วยท้อง

"เออ!"

ขณะที่เธอปล่อยหมัดออกมา ฉันก็เติมลูกซองด้วยวิญญาณให้เต็มแล้วก็ยิงใส่ช่องว่างทันที

"อ้ากกกก!"

"Katsuragi!"

ระหว่างที่ Ikaruga กระโดดรับตัว Katsuragi นั้น ฉันก็กระโดดถอยกลับแล้วก็ยิงกระสุนรัวอีกเป็นชุด

"อ๊าาาาาาา!"

ฮิเอนของเธอนั้น ทำให้ได้เปรียบในระยะประชิด

ฉันรู้ดีว่าตำแหน่งนั้นเป็นกุญแจสำคัญในการต่อสู้

และทางเดียวที่จะเอาชนะได้นั่นก็คือต้องไม่ให้เธอมีโอกาสโจมตีสวนกลับ

เมื่อฉันยิงลูกซองออกไป Ikaruga กับ Katsuragi ก็ร่วงตกลงไปกลางควันขาว

กระสุนของฉันทำจากพลังวิญญาณ ดังนั้นจึงรู้ดีว่าพวกนั้นไม่ตายแน่ แต่ก็ทำให้พวกนั้นนอนนิ่งอยู่ตรงนั้นไปพักหนึ่ง

"ดูเหมือนว่าจะกลายเป็นตัวต่อตัวแล้วล่ะ"

Asuka จ้องมายังที่ฉันด้วยจิตวิญญาณที่ไม่น่าเชื่อในดวงตาของเธอ

ฉันบอกได้เลยว่าเธอยังคงมีแรงเหลืออยู่ด้วย

ส่วนฉันนั้นก็เริ่มที่จะหายใจแรงขึ้นมาแล้ว

"...ฮิๆ ฉันคงจะเก็บร่างกายเอาไม่ไหวแล้ว กระสุนวิญญาณฉันกำลังจะหมดแล้วด้วย..."

"...อย่างงั้นเหรอ? อย่าหวังว่าจะเอาชนะฉันไปได้ง่ายๆนะ!"

Asuka ชักดาบวากิซาชิ 2 เล่มออกมาแล้วก็พุ่งเข้ามาหาฉันอย่างรวดเร็ว

นี่ฉันใกล้จะแพ้หรือ?

ไม่ ฉันจะแพ้ไม่ได้

ฉันต้องชนะ ไม่ว่ายังไงก็ตาม

พลัง

วิญญาณ

ความกล้าหาญ

ฉันต้องดึงทุกอย่างที่มีออกมาให้หมด

ไม่ใช่เพื่อตัวฉัน

แต่เป็นเพื่อ Ryōbi กับ Ryōna ต่างหาก

ฉันยอมเผาทั้งร่างกายทั้งชีวิตที่ให้มา

กระสุนวิญญาณฉันหมดแล้ว

แต่ก็ยังมีปืนเยอะกว่ากระสุน

ปืนนั้นยังคงเป็นกุญแจของจิตวิญญาณนักสู้ของฉันพอๆกับที่มีนั่นแหละ...

"ย้ากกกกกกกกกกก!"

ฉันวางลูกซองด้วยรังสีความตั้งใจที่สว่างและแกร่งมากพอที่ฉันจะเอาไปใช้มันได้

"หา?!"

แล้วฉันก็ใช้ลูกซองเหมือนดาบยาวฟันเข้าใส่ด้านข้างของ Asuka ขณะที่กำลังจะแทงนั่นเอง

"ม-ไม่จริง...น่า..."

ถ้าเห็นเธอในภาพช้า Asuka ก็จะนอนจมลงบนพื้นทราย

"...ฉันชนะแล้ว"

ป้อมปราการสุดท้ายของเธอพังทลายลงกับพื้นทันที นั่นทำให้เหลือเพียงแต่ทีมฉันและก็ Hebijo เท่านั้น...

ตอนนี้ฉันเพิ่งจะลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล

แต่น่าแปลก ฉันยังคงรู้สึกพลังที่พลุกพล่านจากตัวฉันอยู่

นั่นเพราะฉันรู้สึกได้หรือ

ฉันรู้สึกว่า Ryōbi กับ Ryōna กำลังมาทางนี้แล้ว...

ฉันไม่อาจแสดงตัวอย่างนี้ต่อหน้าพวกเธอได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อหน้า Ryōbi...

ฉันจะต้องยืนหยัดอย่างสง่างามจนกว่าฉันจะหายตัวไปยังโลกหน้า

ในฐานะชิโนบิ

ในฐานะพี่สาว

"...ยินดีต้อนรับสู่ศึกสุดท้ายแล้ว... Ryōna, Ryōbi"

...........................................

Ryōbi กับ Ryōna เพิ่งจะมาหา Ryōki

"...มาแล้วสินะ" Ryōki พูด

"ฉันไม่ควรที่จะถูกเรียกว่านักเรียนชิโนบิได้อย่างภาคภูมิหรอก แต่...ฉันอยากจะพูดบางอย่างนะพี่

ฉันไม่สนใจเรื่อง Yōma หรือ Kagura หรอกนะ" Ryōbi พูด

"...อ๊ะ?" Ryōki เอนคอด้วยความสงสัย

"ฉันอยากจะเอาชนะพี่ นั่นคือสิ่งที่ฉันขอเท่านั้น" 

"หืมม ก็ไม่ได้เป็นคำขอที่ใหญ่มากสักเท่าไรเลยนี่" 

"นี่ อย่าพูดกับฉันเรื่อง 'ใหญ่' นะ ถึงหน้าอกมันจะเล็กไปหน่อย แต่ฉันก็ทำใจได้นะ!" 

อ้าว... เป็นห่วงเรื่องอกแบนไม่เข้าเรื่องอีกแล้วหรือเนี่ย

"Ryōbi เธอกำลังจะเบี่ยงประเด็นนะ..." Ryōna พูด

"อย่ามาแทรกน่า ยัยหมาตัวเมียงี่เง่า!" Ryōbi ด่า

"อ๊าา!" ดูเหมือยว่า Ryōna จะชอบใจสุดๆ

"ไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็ตาม ฉันก็เป็นเพียงแค่เด็กวัยต่อต้านที่ดื้อด้านพี่สาวที่แสนดีแค่นั้นแหละ

และนั่นแหละทำไมฉันถึงได้คิดที่จะพูดกับพี่ว่า...อย่างพี่นะควรไปตายซะ...

แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนไปแล้ว ฉันไม่ใช่วัยรุ่นขี้งอนที่พี่รู้จักแล้ว เพราะฉะนั้นก็ขอให้ฉันประจันหน้ากันแบบผู้หญิงต่อผู้หญิงเลยล่ะกัน" Ryōbi พูด

Ryōki ครุ่นคิดในใจ

"ฉันขอรับการเป็นชิโนบิอย่างภูมิใจล่ะ แต่การช่วยโลกจาก Yōma หรือการขึ้นสู่จุดสูงสุดนั้น เอาไว้หลังจากที่ฉันก้าวข้ามพี่ได้ล่ะกัน

และเมื่อฉันสู้กับพี่แบบแฟร์ๆ พี่ก็น่าจะรู้ว่าฉันนะดีแล้วล่ะ!" 

Ryōki ถึงกับยิ้มออกมา

"งดงามไปเลย Ryōbi!" Ryōna ชม

"...พวกเธอโตขึ้นมามากแล้วนี่ ฉันดีใจจริงๆที่ได้ยินเธอพูดอย่างนั้นนะ

แต่เพราะอย่างนั้น ฉันก็จะจัดการกับเธอตรงเกมเธอเองล่ะกัน!

ฉันจะต้องแข็งแกร่งต่อไป! ฉันจะต้องสง่างามต่อไป! ฉันจะทำทุกวิถีทางที่จะเป็นส่วนของชิโนบิให้ได้เลย!

เอาล่ะ โจมตีฉันด้วยทุกอย่างที่มีได้เลย!" Ryōki พูด

แต่ว่ามันจะง่ายขนาดนั้นหรือเปล่า เพราะอย่างที่ว่ากัน Ryōki นั้นแข็งแกร่งกว่าทุกคน แน่นอนว่าเก่งกว่าน้องสาวด้วย คิดว่าจะต้านทานศึกสุดท้ายนี่ไหวหรือเปล่าล่ะ?

.......................................

ในที่สุด Ryōbi และ Ryōna ก็พ่ายแพ้ Ryōki ไป

"แฮ่กๆ ดูเหมือนว่าฉันจะชนะนะ" Ryōki พูดขณะที่กำลังหายใจเหนื่อยหอบ

"อึก..." Ryōbi กลืนน้ำลาย

"อ-อย่างที่คิดไว้เลย เธอนี่เก่ง เก่งเกินไปแล้ว..." Ryōna พูด

"เมื่อกี้คือสิ่งที่ดีที่สุดแล้วหรือ? นั่นเป็นการนับถือพี่สาวยังไงหรือ?" Ryōki ถาม

Ryōbi ไม่ได้พูดอะไร

"ฉันจะกลับมาหลังจากที่ทำลายป้อมสุดท้ายนะ" Ryōki พูด

Ryōki กะจะไปทำลายป้อมปราการแห่งสุดท้ายของพวก Hebijo แต่...

"เดี๋ยวก่อน!" Ryōbi เรียก

"...ขอโทษนะ แต่แมตช์นี้จบแล้วนะ" Ryōki พูด

"...พล่ามไปเองหรือเปล่า" 

ดูเหมือนว่า Ryōbi จะไม่ค่อยพอใจในการต่อสู้ครั้งนี้

"หืมม?" 

"เมื่อกี้คือสิ่งที่ดีที่สุดที่พี่มีแล้วใช่มั้ย?" 

คราวนี้ Ryōki ถึงกับพูดอะไรไม่ออกแทน

"ฉันรู้จักพี่ดี ฉันบอกได้ว่าตอนที่พี่เอาจริงนะเป็นยังไง

พี่แค่ออมฝีมือเอาไว้สินะ แล้วจะให้ฉันนับถือพี่ตรงไหนกันล่ะ?

ถ้าพี่จะสู้จริง ก็ต้องเข้ามาฆ่าพวกเราเซ่! ฉันจะดีใจมากที่จะได้ตายตรงนั้นแหละ! และพี่ก็ไม่ต้องมาทำเป็นเล่นด้วย! ฉันเป็นชิโนบินะ!" 

Ryōbi พูดจาท้าทายแบบไม่กลัวที่จะถูกฆ่าตายแม้ว่าจะเป็นพี่สาวตัวเองก็ตาม

"...เธอพูดถูก ขอโทษนะ Ryōbi

งั้นฉันขอถามเธอหน่อยว่าจะเอายังไงถ้าหากฉันไม่ได้ใช้วิธีเดิมนะ?

ดีมาก งั้นก็มารีแมตช์กันเลยล่ะกัน" 

Ryōki เริ่มที่จะเอาจริงขึ้นมาแล้ว

"และคราวนี้แหละ จะเป็นการนองเลือดจริงๆ..."

"อ๊ะ เธอจับห่วงของตัวเองเลย..." Ryōna พูด

ทันทีที่ Ryōki จับห่วง เธอก็เปลี่ยนไปเป็นนิสัยที่ดุร้ายสุดๆ

"เฮ้ยยยยยยยยยยย!

แกอยากจะให้ฉันเอาจริงหรือไง? เอางั้นสินะยัยเด็กเวร! ไม่มีทางที่จะถอยกลับไปได้อีกแล้วนะเฟ้ย!"

Ryōki พูดด้วยน้ำเสียงดุกร้าวและหยาบคาย ไม่เหลือความเป็นพี่สาวคนเดิมอีกต่อไปแล้ว

และศึกสุดท้ายที่แท้จริงจะเป็นอย่างไรต่อไป