Senran Kagura Estival Versus

ลำดับตอนที่ #48 : Even If It's Just for Us

"วันนี้เราก็เดินแถวนั้นไปทั่วแล้ว" Hanabi พูด

"เออ ฉันไม่คิดว่าจะมีที่ไหนเหลือแล้วล่ะ มันอะไรกันเนี่ย?" Renka พูด

"เรามองดูทุกที่แล้ว ก็ไม่เห็นจะเจอเธอตรงไหนเลย" Kafuru พูด

"ไม่เห็นจะสัมผัสถึงอะไรได้สักกะอย่างเล้ย! ยัยนั่นเองก็เป็นชิโนบิด้วยใช่มั้ยล่ะ? ก็เธอตายแล้วเธอก็ยังไม่ได้ทำภารกิจเลยด้วยนี่? ใช่มั้ยล่ะ?
แล้วเธอไปอยู่ตรงไหนกันเนี่ย! ไม่ได้ผลหรือยังไงกัน?
ไม่เห็นจะ... ไม่เห็นจะจับสัมผัสได้เลย..."

Hanabi คิดมากจนเครียดจัดก่อนที่เธอจะระบายอะไรออกมา

"บะ...บะ...บะ..."

"ฮ-เฮ้ย Hanabi?!" Kafuru พูด

"ชิบหายแล้ว! เธอคิดหนักเกินไป! เธอกำลังจะระเบิดออกมาแล้ว!" Renka พูด

"Renka! เราต้องหยุดเธอให้ได้นะ!"

"โธ่เว้ย! ก็ได้ งั้นก็ระบำสะดือเลยล่ะกัน..."

แล้ว Renka ก็เปิดสะดือออกมาก่อนที่จะเต้นทันที

"ดูนี่ Hanabi! ดูนี่! pan-paka-rin... ♪ pan-paka-rin... ♪ ดูที่ตรงท้องฉันสิ pan-paka-rin... ♪"

แต่ดูเหมือนว่าคราวนี้ Hanabi จะไม่หัวเราะออกมา

"บะ บะ บะ บะ บะ บะ..."

"อะไรกัน---? ไม่ได้ผลเหรอ!
แย่แล้ว! เธอคงจะเห็นฉันระบำสะดือบ่อยมากไป! ก็เลยชินไปแล้ว!
สงสัยคงต้องถอดเสื้อออกแล้วล่ะ!" Renka ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคราวนี้มันไม่ได้ผล

"ฉันคิดว่ามันไม่ดีหรอกนะ!" Kafuru พูด

"ถ้างั้นก็หมายความว่า... หมายความว่าตาเธอแล้วล่ะ Kafuru"

Kafuru จะต้องเต้นระบำสะดืออย่างงั้นหรือ?

"อึก ไม่อยากทำอย่างนี้เลย แต่ก็...ไม่มีทางเลือกจริงๆแล้วใช่มั้ยเนี่ย?"

ส่วน Hanabi นั้นก็กำลังจะปล่อยมันออกมาแล้วล่ะ

"บะ บะ บะ บะ บะ บะ... บะ บะ บะ บะ บะ บะ..."

แล้ว Kafuru ก็ต้องระบำสะดือให้ Hanabi ดูจนได้

"ดูนี่ Hanabi! ดูนี่! pan-paka-rin... ♪ pan-paka-rin... ♪ ดูที่ตรงท้องฉันสิ pan-paka-rin... ♪"

"...ฟุบ" Hanabi เริ่มที่จะหลุดหัวเราะออกมา

"ฮะๆๆๆๆๆ! คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้เห็นเธอเต้นระบำสะดือด้วย Kafuru! ฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ! เจ๋งเป้งเลย!" 

ถึงแม้ว่า Kafuru จะอายแต่ก็ต้องทำ ไม่งั้นก็จะระเบิดออกมาแน่

แล้วในที่สุด Hanabi ก็สงบลงจนได้

"เฮ้อ... ขอบคุณพระเจ้า ตอนนี้ก็สงบลงแล้วล่ะ" Kafuru พูดด้วยความโล่งใจ

แต่แล้วก็มีอะไรบางอย่างพุ่งเข้ามา

"อย่าเพิ่งลดการ์ดลงนะ! พวกชิโนบิที่คืนชีพมันกำลังมาทางนี้แล้วล่ะ!" Renka บอก

"ฮะๆๆๆๆๆๆ! ดูเหมือนว่าเราจะไม่มีทางเลือกแล้วสินะ! ลุยกันเล้ยยยยย!" Hanabi พูดทั้งๆที่ยังหัวเราะไม่หาย

แต่ทำไมพวกมันถึงต้องมาในเวลานี้ด้วยเนี่ย




.............................




หลังจากที่กำจัดพวกมันจนหมดแล้ว

"...แล้วมันอะไรหรือ?" Kafuru ถาม

"ดูเหมือนว่าเรายังมีทางเลือกอยู่! เรายังต้องตามหาเธอคนนั้นจนกว่าเทศกาลจะจบลงนะ!" Renka พูด

"...อืม นั่นสินะ
เพราะ...เป็นความผิดของเราแท้ๆที่ทำให้เธอตาย" Kafuru พูด

"...อือ" Renka พยักหน้า

"...ใช่ ...ถ้าเรามีความรับผิดชอบให้มากกว่านี้หน่อย เธอก็น่าจะเป็นแบบนั้น..." Hanabi พูด

"แต่ถึงเราจะพบเธอแล้วยังไงล่ะ? มันไม่เหมือนกับว่าเราจะเปลี่ยนแปลงอะไรเลยนี่นา
เธอตายเราไม่ตาย ถึงเราจะพูดขอบคุณหรือขอโทษมันก็น่าจะทำให้เรารู้สึกดีกว่านะ" Kafuru พูด

"ก-ก็บางทีนะ แต่..." Hanabi พูด

"รู้อะไรมั้ย? บางทีเราต้องการความรู้สึกที่ดีกว่านี้ เราต้องบอกเธอว่าเรารู้สึกยังไงนะ
และฉันคิดว่าเธอน่าจะฟังเราด้วยนะ เริ่มกันได้หรือยัง?" Renka พูด

"อือ-ฮือ รู้มั้ย ฉันว่าเราคงจะคิดถึงเรื่องนี้มากเกินไป เราน่าจะไปต่อและก็ปล่อยวางไปเถอะ" Hanabi พูด

"...แบบนั้นมันน่าจะได้ผลมากกว่านะ
...หืม? เดี๋ยวก่อนนะ
ถ้าเธอคิดถึงเรื่องนั้นจริงๆล่ะก็ ยังมีอีกที่หนึ่งที่เรายังไม่ได้ค้นหาเลย" Kafuru พูด

"หมายความว่ายังไง...?" Hanabi ถาม

"ถ้าไปที่ตรงนั้น เราก็จะเจอเธอไงล่ะ" Renka พูด

"แล้วเราจะรออะไรอยู่ล่ะ?" Kafuru พูด

แล้วพวกเธอก็เตรียมตัวมุ่งไปยังตรงนั้น จุดสุดท้ายที่คิดว่ามีเธอคนนั้นรออยู่ แม้ว่าจะไม่สามารถรู้สึกได้เหมือนกับ Miyabi หรือพวก Yumi ก็ตาม