พ่อเลวสอนลูก

พ่อเลวสอนลูก(1)

ณ โรงแรมหรูกลางใจเมืองของประเทศ วันนี้เป็นวันพิเศษของเมือง แขกทุกคนไม่ว่าจะเป็นพ่อค้า คหบดี ข้าราชการทุกหน่วยงานต้องมา นักการเมืองไม่ต้องพูดถึง ทั้งหัวหน้าพรรค รองหัวหน้า ของทุกพรรคในประเทศนี้ ต่างก็มางานนี้กันหมด หากไม่มาสิจะเป็นเรื่องใหญ่ของพรรค เหตุก็ด้วยวันนี้เป็นวันฉลองการเลือกตั้งประธานาธิบดีของประเทศไข่ ตำแหน่งนี้จะเป็นของใครไปไม่ได้ก็ต้องเป็นของนายคณิต รักธรรม บุตรชายคนโตของตระกูลรักธรรม ตำแหน่งนี้ว่าไปก็เป็นตำแหน่งที่สืบทอดกันมาหลายยุคหลายสมัยในตระกูล แม้ว่าจะใช้ชื่อพรรครักประเทศ เป็นชื่อพรรคในการเลือกตั้ง แต่ทุกคนในประเทศนี้ย่อมรู้กันอยู่ว่าพรรคนี้เป็นของตระกูลใด ตระกูลนี้แรกเริ่มก็ไม่ได้เป็นนักการเมือง เคยเป็นพ่อค้าวาณิช แต่เมื่อเศรษฐกิจเปลี่ยน โลกเปลี่ยน จากนักธุรกิจผู้นำของตระกูลก็ผันตัวมาเป็นนักการเมืองแทน ตำแหน่งการเมืองสูงสุดของประเทศนี้ กลายเป็นตำแหน่งตกทอดโดยตระกูลนี้เสมอมา มีเพียงบางครั้งเท่านั้นที่อำนาจเปลี่ยนมือ แต่สุดท้ายมันก็วนกลับมาเป็นของตระกูลนี้อยู่ดี

งานพิธีใกล้ถึงช่วงท้ายแล้ว พิธีกรที่มาเป็นตัวท็อปส์ระดับประเทศ กำลังทำหน้าที่เชิญแขกคนสำคัญหลายท่านขึ้นไปกล่าวคำอวยพรให้ประธานาธิบดีคนใหม่

พิธีกร : สุดท้ายนี้ ผมขอเชิญ  ฯพณฯ วิทยา รักธรรม อดีตประธานาธิบดีของประเทศไข่ และเป็นอดีตหัวหน้าพรรคขึ้นมากล่าวคำอวยพรในความสำเร็จของการเลือกตั้งครั้งนี้ให้กับประธานาธิบดีคนล่าสุดของประเทศครับ

ฯพณฯ วิทยา : ผมนายวิทยา รักธรรม อดีตประธานาธิบดีของประเทศ รู้สึกยินดีอย่างมากที่หัวหน้าพรรคของเรา ได้รับการเลือกตั้งเข้ามาเป็นประธานาธิบดีของประเทศ ผมขอชื่นชมในความสามารถของหัวหน้าพรรคคนนี้ เขาเป็นคนหนุ่มไฟแรง คนที่ผมกำลังพูดถึงก็คือ นายคณิต รักธรรม บุตรชายคนโตของผมเอง 

เสียงปรบมือดังก้องไปทั่วห้องจัดงาน พร้อมกับนายคณิต รักธรรม ยืนขึ้นและยกมือไว้ทุกๆๆ คนในห้อง

มีเสียงกระซิบกระซาบกล่าวถึงประธานาธิบดีคนล่าสุด มากมายไปหมด ส่วนใหญ่ก็จะกล่าวชื่นชม

“เขาเป็นคนหนุ่มไฟแรง” “ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น” “ยังโสดก็มี” “การศึกษาดี” ว่ากันไปตามการชอบชื่นชมของคน

ฯพณฯ วิทยา : ลูกของผมคนนี้ใฝ่ฝันที่จะช่วยเหลือประชาชนตั้งแต่ยังเล็กๆ ผมยังจำได้ดีตอนที่ผมลงเลือกตั้งครั้งแรก คณิตลูกผมคนนี้ติดตามผมไปทุกที่ที่ไปพูดปราศรัยหาเสียง ตอนนั้นเขายังอายุ 15 ปีอยู่เลย เขาบอกผมว่าเขารักประชาชน เขาอยากเป็นนักการเมืองแบบผม เพื่อที่จะทำให้ประชาชนมีความสุขเหมือนที่ผมทำให้เขามีความสุข ตอนเรียนตั้งแต่ประถมถึงมหาวิทยาลัยลูกผมคนนี้ได้รับเลือกเป็นประธานตลอด กิจกรรมดี กีฬาเด่น และเป็นคนรักเพื่อนพ้องมาก ถาม ส.ส.ตั้ม ได้ครับ เป็นเพื่อนร่วมห้องกันมาตั้งแต่ประถม ช่วงที่เขาเรียนมหาวิทยาลัยแม้ว่าเขาจะทุ่มเทกับการเรียน และกิจกรรมอย่างหนัก แต่เขาก็มาช่วยผมที่พรรคตลอด 

รองหัวหน้าพรรค ท่านจักรวาล ยังมาชมกับผมเป็นการส่วนตัวอยู่บ่อยเลยว่า ผมมีลูกดีบ้าง อนาคตหัวหน้าพรรคบ้างละ วันนี้เขาก็ไม่ทำให้ผมผิดหวัง เป็นวันที่ยิ่งใหญ่ของเขาจริงๆๆผมภูมิใจในลูกคนนี้มาก เชื่อผมนะครับนายคณิตคนนี้จะนำพาความรุ่งเรื่องมาสู่ประเทศเราอย่างแน่นอน สุดท้ายนี้ขอให้ลูกชายคนนี้ประสบความสำเร็จในสิ่งที่ต้องการทำทุกประการ

เสียงปรบมือดังก้องไปทั่วห้องจัดงานอีกครั้ง

ภาพตัดมา ณ ห้องหนึ่งภายในโรงแรมหลังงานฉลองจบลง ภายในห้องหรูหรามีชายสองคนนั่งคุยกันอยู่

“ไอ้ต้น เองทำสำเร็จแล้วนะ ตอนนี้ได้เป็นประธานาธิบดีแล้ว ธุรกิจครอบครัวที่มี พ่อก็คงไม่ต้องห่วงว่าจะมีใครเข้ามาแย่งไปจากครอบครัวเราได้ รอบที่แล้วที่ครอบครัวเราพลาดไปนั้น กำไรธุรกิจลดลงอย่างมหาศาลทำอะไรก็ติดขัดไปหมด กินเวลาไปเกือบ 4 ปี ธุรกิจการพนันครบวงจรที่ดิวเอาไว้ก็มีอันต้องจบลง ไหนจะโครงการก่อสร้างเขื่อนที่พ่อดิวไว้กับไอ้พวกฝรั่งนั้นอีก มันถามมาตลอดเลยว่าเมื่อไร ถ้าไม่เพราะลุงของเองที่สร้างเรื่องสร้างราวเอาไว้ ดันไปเชื่อไอ้พวกที่ปรึกษาโง่ๆ นั้น ครั้งนั้นเราคงไม่พลาด ดังนั้น วันนี้พ่อมีเรื่องจะสอนเอง เพื่อที่เองจะได้ไม่ทำพลาด พ่อจะได้ไม่ผิดหวัง เองเป็นความหวังของครอบครัวนะจำเอาไว้"

บทเรียนที่ 1 : ภาพลักษณ์การเป็นคนดีสร้างได้แม้เราจะไม่ใช้คนดี

ต้นว่าการเป็นคนดีสำคัญไหม พ่อบอกเลยว่าภาพลักษณ์สำคัญมากกว่า ต่อให้เองเป็นโจรปล้นฆ่ามาร้อยศพ แค่เองเอาผ้าเหลืองห่มเป็นพระ คนก็พร้อมจะกราบไหว้ เช่นกัน โจรฆ่าคนตายเห็นสื่อเห็นกล้องมาถ่ายก้มลงกราบบอกขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจขอโอกาสให้ผมได้แก้ตัว พร้อมปีบน้ำตานิดหน่อย  คนทั้งประเทศก็พร้อมจะให้อภัย ตัวอย่างอีกอัน หัวหน้าพรรคกลับใจที่หนีออกนอกประเทศไปเพราะคดีทุจริต พออายุความหมดก็เข้ามาบอกผมรักประเทศ แสดงเล็กๆ น้อยๆ ก็จบแล้ว คนให้อภัยกันเพรียบ คนส่วนใหญ่ประเทศนี้มันความจำสั้นสันหลังยาว ส่วนเรื่องหลักฐานต่างๆ ก็มาแก้ไขเอาทีหลัง พยานตายไปหมดแล้ว ไม่แก่ตายก็เป็นไข้โป้ง หรือไม่ก็เงินปิดปาก สำหรับเอง ข้าราชการตัวใหญ่ในประเทศนี้พ่อซื้อปูทางให้หมดแล้ว ไม่ต้องกลัว หากเกิดอะไรขึ้นก็รอดและอยู่ในประเทศนี้ได้อย่างมีเกียรติ ไปไหนคนก็ไหว้  เพราะอะไร คนประเทศนี้มันชอบดูลิเก ชอบดูละคร เองว่าคนเปลี่ยนได้ไหมละ ยาก พ่อบอกเลย ควายก็เป็นควาย เคยเห็นควายเป็นแพะไหม ฮา ฮา ฮา ไม่มี แต่การแสดงที่ออกไปมันช่วยได้ พรุ่งนี้พ่อให้คนมาช่วยเองแล้ว จะมีทีมงานสอนการแสดง แต่งหน้า พร้อมกับมีคนช่วยเช็ค Rating ให้กับเองทุกสัปดาห์ เองจะได้มีภาพลักษณ์ที่ดีตลอดเวลาไง ส่วนเรื่องผู้หญิงทั้งหลายของเองก็พอๆๆ เบาๆๆ หน่อยนะ มีคนจับตาอยู่ เรื่องเก่าพ่อหาคนมาช่วยแก้ไขข่าวให้แล้ว สำคัญคืออย่าให้มีเรื่องใหม่เกิดขึ้นและจำไว้การแสดงดีคนชอบ

บทเรียนที่ 2 : เงินสร้างทุกอย่างได้

เองรู้ไหม ทำไมพ่อต้องมาเป็นนักการเมือง มาเป็นประธานาธิบดี พ่อเคยเป็น CEO ของบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในประเทศนี้ยังไม่พอหรือ พ่อบอกเอง ว่าตอนที่พ่อเป็น CEO รายจ่ายกว่า 20% ของบริษัท หมดไปกับการจ่ายใต้โต๊ะให้กับนักการเมือง และ ข้าราชการ โดยเฉพาะข้าราชการนี้ตัวดี ตัวเล็กไม่รับแต่ตัวใหญ่เอาทุกตัว เห็นวันนี้ไหม แขกที่มาก็เหมือนเราเลี้ยงข้าวหมา ทุกตัวที่มากินหมาเราหมด สุดท้ายก็ต้องเชื่อฟังเจ้าของสิ กินทุกกระทรวงไม่มีใครที่ไม่เคยรับเงินจากพ่อ กระทรวงยุติธรรมพ่อก็เคยจ่ายมา ความยุติธรรมไม่มีจริง เป็นตัวอักษรที่ผู้มีอำนาจเขียนมาเพื่อให้ความหวังกับคนจนและคนโง่เท่านั้นเอง ดังนั้น เพื่อที่พ่อจะได้ไม่ต้องจ่ายเงิน20% นี้ให้ใคร พ่อก็มาเป็นนักการเมืองเสียเอง ข้าราชการพวกนี้พ่อก็คุมได้ ใครแข็งใครขวางไม่ใช่พวก พ่อก็ให้มันออกไปง่ายแค่นี้ ยิ่งกว่านั้น ตอนนี้พ่อก็กลายเป็นหัวหน้าโจรกำหนดนโยบายของประเทศ ข่าวต่างๆ พ่อก็รู้ก่อน ฉะนั้น รู้ก่อน ทำก่อนก็รวยก่อน ไม่ต้องรอให้มีคนมาขายข่าวให้เรา อันนี้พ่อชอบนะ ยิ่งกว่านั้นธุรกิจของตระกูลเราก็ได้ประโยชน์จากสิ่งนี้มามากมาย

เห็นไหมว่าบริษัทเราจากสิบกว่าบริษัทตอนนั้น ตอนนี้ขยายจะเป็นร้อยบริษัทแล้ว โดยเฉพาะการประมูลงานจากรัฐ อันนี้ประโยชน์เต็มเลย พ่อชอบ มีเงินย่อมมีโอกาสเสมอๆ เชื่อพ่อ แม้ใครจะว่าประโยชน์ทับซ้อน อันนี้ไม่ให้ญาติ ไม่ให้ครอบครัวนักการเมืองทำ เราก็เอาไปให้เพื่อนเราทำสิ ใครจะโง่ใช่ไหม แล้วเราค่อยไปปล้นเอาตอนเงินบริจาคเลือกตั้งอีกครั้ง เท่านี้เราก็ไม่ต้องจ่ายเงินแล้ว เงินพวกนี้ก็ถูกจ่ายไปในการซื้อเสียง เราก็ชนะ ประเทศนี้คนจนและโง่มันมาก มันชอบเงิน ไอ้คนกลุ่มนี้แหละที่เราหลอกมานักต่อนัก ให้เงินคืนหมาหอนตอนเลือกตั้ง หลังจากนั้นก็ทำโครงการผู้มีรายได้น้อย ผู้เปราะบางบ้างมาจ่ายให้มัน แต่เราก็ได้เงินไง เราก็ให้คนกลุ่มนี้มาเข้าร่วมโครงการในการสมัครต้องลง App นั้นโน้น สุดท้ายเราก็หาคนมาทำโครงการ เราก็ได้เงินจากผู้ประมูลโครงการอีก และหากรัฐก่อนนี้มันมี App เราก็แค่บอกว่ามันไม่ดีอย่างนั้นอย่างโน้น คนโง่ หรือจะมาสงสัย คนโง่ คนจนก็ยังเป็น คนโง่ คนจนซ้ำซาก ก็มันไม่รู้วิธีจับปลารอแต่ขอปลา ดังนั้นส่วนแบ่งปลาพวกเราเป็นคนจัดหาก็ควรได้ใช่ไหม พ่อบอกแล้วไง เงินซื้อได้ทุกอย่าง ยิ่งเป็นผู้ยิ่งใหญ่ก็ย่อมจะเห็นช่องทางในการหาเงิน เคยได้ยินไหมต้น รู้อะไรไม่สู้รู้จักกัน สุดท้ายมันก็เป็นวงจรอุบาทว์ เงินมันก็หมุนมาหาเราอยู่ดีฮาฮาฮา 

...............................

(ฝากติดตามตอนต่อไป)