(lookism)ชีวิตนี้ช่างอยู่ยากยิ่งนัก

ฮัน จียอน

ก็เเค่คนธรรมดาคนนึงอะนะ

"อ่า น่าเบื่อจัง"

"มึงก็ไปหานิยายอ่านสิวะ"

"หาอยู่นี่ไง เเต่มันไม่มีให้อ่านเเล้วอะ"

"งั้นก็เฉาตายไปซะ"

เห้ออออ เกิดเราเฉาตายขึ้นมาจริงๆจะเป็นไงนะ

"อย่ามาประชดกูในใจนะไอ้นี่"

"รู้ดี"

"งั้นกูเเนะนำให้ มึงลองไปอ่านlookismละกัน"

"อ่อๆ ที่ดังๆในเว็บตูนอะนะ"

"เออ มันดังมาเป็นชาติละ มึงก็ยังไม่อ่านซักที"

เสือกอีก

"รอบที่เเล้วประชด รอบนี้ด่าเลยเรอะ"

"นี่มึงอ่านใจได้รึเปล่าวะ"

"ช่างเรื่องกูเถอะ มึงไม่ต้องห่วงนะ ไอ้นิยายเรื่องนี้เเม่งมีเป็นร้อยตอน อ่านไปเฉาไป"

"อยู่ๆก็ขี้เกียจ"

"สัส นี่กูอุตส่าห์เเนะนำ ผู้ชายเรื่องนี้คือดีมว๊ากกกก"

"เออๆๆๆๆ เดี๋ยวกูค่อยอ่าน จบปะ"

____________________________

สวัสดีค่า นี่เป็นเรื่องเเรกของไรท์นะคะ ขอฝากตัวด้วยเด้อออ^^