คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุ๊บบอกราตรีสวัสดิหลังฝนตก
รักของเราเป็นมากกว่าเพื่อนสนิท
บทนำ
หญิงสาวผมยาวหน้าม้าสีดำสูงหน้าตาดี
กำลังยืนตัวตรงมองหยดน้ำฝนที่ไหลตกมาจากหลังคา
ขณะหล่อนกำลังกลับบ้านจู่ๆฝนก็เกิดตกขึ้นมาอย่างหนักก่อนจะเห็น หญิงสาวอีกคนเดินเข้ามาหาเธอ
“หลินหลิน!”
หญิงสาวตัวเล็กผมสีทองสง่าเอ่ยทักมองยืนดูก่อนจะเดินเข้าไปหาเธอ
แน่นอนว่านางคือเพื่อนที่เคยเรียนที่สำนักเดียวกัน
นางชอบทำตัวติดข้าเสมอแม้เราจะเรียนอยู่คนละห้องก็ตามที
“ไง…นี้เจ้ายังไม่กลับบ้านอีกรึหลู่เซี่ยว”
“ข้าก็กลับมารับเจ้าไง”
ข้ามองหน้านางก่อนจะยิ้มนางเอารมมารับข้า
ใช่นางคือเพื่อนสนิทข้าเองไม่มีใครที่จะเข้าใกล้นางได้นอกจากข้าเท่านั้น
“งั้นเรากลับกันเถอะ”
นางพยักหน้าตอบรับก่อนที่เราทั้งสองจะเดินกลับบ้านไปพร้อมกัน
ข้าคิดว่าทุกคนมองเห็นว่าข้ากับนางเป็นเพื่อนสนิทกันแต่แท้ที่จริงแล้วเราสองคนเป็นมากกว่าเพื่อนสนิทเสียอีก
“ข้าขอนอนค้างที่บ้านเจ้าได้ไหมหลินหลิน”
“อื้มได้สิ”
ข้าตอบรับนางด้วยความยินดี
นางเองก็คงดีใจที่ข้าให้นางนอนค้างที่บ้านข้าส่วนมากนางก็ชอบมานอนกับข้าบ่อยๆจนข้าชินกับการที่นางมานอนที่บ้านข้า
แต่ที่ข้าให้นางมานอนฟรีๆก็ใช่ว่าข้าจะให้นางนอนฟรีหรอกนะต้องมีบางอย่างแลกเปลี่ยนกันด้วย
“คืนนี้เจ้าจะทำข้าไหม?...”
นางถามข้าอย่างหน้าเฉยเลยนะ…ทำไมข้าถึงอยากกัดกินนางตัวนางนักจริงๆ
“ทำสิ...ใช่ว่าข้าจะให้เจ้านอนฟรีรึไง”
นางทำหน้าอย่างเขินอายก่อนจะรีบเดินเข้าจวนข้า
ข้าเองก็ละสายตาจากนางไม่ได้นางช่างสวยอะไรเช่นนี้หรือนี้คือมนต์ที่นางไปเรียนมากับอาจารย์ที่สำนัก
ข้าคงคิดเองทั้งหมดก่อนจะหันหน้าเดินเข้าจวนข้าเห็นหญิงสาวพึ่งอาบน้ำเสร็จรูปร่างนางช่าง
ยั่วข้าเหลือเกินข้าแทบทนไม่ไหวแต่ก็พอยังมีสติ
“เจ้าอาบน้ำเสร็จแล้วรึหลู่เซี่ยว”
ถามนางด้วยเก็บอาการเขินอายเอาไว้ไม่อยากแสดงออกให้นางเห็น
ก่อนข้าจะเข้าไปลูบไหล่นางเราทั้งสองจ้องหน้ากันพักหนึ่งก่อนนางจะหันหน้าหนีข้า ทำไมนางถึงชอบหันหน้าหนีข้าตลอดนักนะข้าไม่เข้าใจนางเลย
“ข้าเองก็อายเป็นนะหลินหลิน”
“ข้าบอกเจ้ากี่ครั้งให้เรียกข้าหลิน”
ข้าบอกนางก่อนนางจะพยักหน้าเหมือนเข้าใจที่ข้าพูด พอมองนางทีไรใจข้าหวั่นไหวตลอดที่มองนางร่างกายนางช่าง...น่ากัดกินอยากกลืนนางจริงๆ เหมือนนางตั้งใจยั่วข้าแต่ดูแล้วม่ใช่เลยนางไม่ได้ยั่วข้าแม่แต่นิดคงมีแต่ข้าที่คิดปเองส่านางตอนนี้เมหือนยั่วข้า พยามเก็บอาการความเขินอายไว้ก่อนจะไล่ให้นางปเปลี่ยนชุด
มองนางเดินไปห้องข้าเปลี่ยนชุดส่วนข้าก็อาบน้ำเตียมตัวเข้านอนรู้สึกข้าเหนื่อยวันี้เพราะเจอเรื่องเรียนมิหน่ำซ้ำยังมาเจอฝนตกตอนข้ากลับบ้านอีกดีนะที่นางเอาร่มมาให้ข้าม่งั้นคงติดอยู่ตรงหน้าร้านค้าอีกพักใหญ่ คิดถึงเรื่องนางหรือมีนางมาพัวพันข้าก็อดเรื่องนอกกรอบปอีกยาวเลย ลุกขึ้นจากอ่างน้ำหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้ามาแต่งตัวเสร็จก่อนเดินเข้าห้องนอนข้า เจอนางนอนอยู่ตรงโต๊ะให้ข้าคิดนางคงเหนื่อยจากการเรียนและมารับข้าอีกตอนฝนตก
"หลู่เซี่ยวตื่นสิ"
"อืมมม..."
พยามปลุกนางแต่ก็ม่เป็นผลนางดูง่วงมากข้าม่อยากกวนนางตอนนอนจริงๆนะ แต่จะให้นางนอนแบบนี้ก็คงไม่ได้
"เห้อออออ..."
ข้าถอดหายใจเฮือกหนึ่งก่อนจะเดินไปอุ้มนาง นางตัวนุ่มมากผิวนางเรียบเนียนขาว ข้าอุ้มนางมาไว้ที่เตียงก่อนจะห่มผ้าแต่กลับโดนนางดึงตัวข้าให้อยู่ในอ้อมกอดนาง ช่างอุ่นเหลือเกิน...ตัวนางอุ่นจังนุ่มด้วยข้าดึงผ้าห่มเราทั้งสองนอนด้วยกันนางยังคงไม่ปล่อยข้าง่ายๆแน่สงสัยต้องถึงตอนเช้าแล้วละ ข้าพึมพำก่อนจะจุ๊บหน้าผากนาง
"ราตรีสวัสดินะหลู่เซี่ยว"
โปรดติดตามตอนต่อไป
ความคิดเห็น