My name is Darlene [Draco x Oc]

“ขอบคุณ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง” น้ำตาไหลอาบจากดวงตาสีน้ำตาลเข้ม ใบหน้ายังคงมีรอยยิ้มอยู่ ไม่มีใครบอกได้ว่านั่นคือร้อยยิ้มจากอารมณ์ไหน เศร้า? ทำไมเราต้องยิ้มเวลาเศร้า? เสียใจ? นั่นคงไม่ใช่ คงไม่มีใครยิ้มเวลาเสียใจหรอกมั้ง ถ้ามีจริงๆเขาหรือเธอคงเพี้ยนไปแน่ๆ ยิ้ม… มีความสุขหรอ

ความสุข..

“ดาร์เลเน่ เธอมีความสุขดีรึเปล่า” เด็กหนุมวัย 16 ปีถามคำถาม สำหรับสถานการณ์ในตอนนี้ คงไม่เหมาะจะมาถามอะไรแบบนี้เท่าไหร่ 

“มีสิ เพราะนายเลยนะ” เธอยิ้ม สำหรับเขารอยยิ้มนั้นช่างสวยงามจริงๆ อบอุ่นราวกับดวงอาทิตย์ เธอเหมือนแสงสว่างในชีวิตของเขา เวลาอยู่กับเธอความเศร้า เสียใจ เจ็บปวด ทั้งหมดนั้นหายไป ราวกับไม่เคยมีมาก่อน ถ้าตัวเขาเป็นแก้วที่แตกสลาย เธอคงเป็นคนที่หยิบเศษแก้วที่แตกมาประกอบใหม่ ไม่ว่าแตกละเอียดแค่ไหน ไม่่ว่าจะใช้เวลานานแค่ไหน เธอก็จะทำมันอยู่ดี

“ฉันไม่กล้ารับเหตุผลนั้นไว้หรอกนะ หยุดร้องไห้ได้หรือยัง น้ำมูกไหลหมดแล้ว เดี๋ยวเธอไม่สวยเอานะ” น้ำตาของเขาไหลออกมาทันทีที่พูดจบ อยากจะโอบกอดเธอไว้เหมือนกับที่เธอกอดเขา อยากจะดูแลเธอไปตลอด แต่คงทำไม่ได้แล้วล่ะมั้ง 

มือเรียวสวยเช็ดน้ำตาออก ก่อนจะหันกลับมามองเด็กหนุ่มตรงหน้า 

ใครจะไปรู้ บางทีพระอาทิตย์ของเขาอาจจะดับไปแล้วก็ได้ บางทีเขาอาจจะอยู่ในโลกที่มืดมิด หรือถ้าพระอาทิตย์ของเขายังไม่ดับ เขาจะยังคงรักเธอเหมือนเดิมมั้ย รักเหมือนที่เธอมีให้เขาตลอดรึเปล่า

Talk

สวัสดีค่ะผู้ที่หลงกดเข้ามาอ่านเรื่องนี้ทุกท่าน ต้องขอยอมรับเลยว่านี่เป็นการแต่งฟิคบรรยายล้วนครั้งแรกในชีวิตเลยค่ะ เราพยายามบรรยายให้เข้าใจ การบรรยายของเราอาจจะแปลกๆไปบ้าง… ผู้อ่านทุกท่านสามารถติชมได้เสมอเลยค่ะ เราจะนำข้อติดชมมาปรับปรุงในงานเขียนของเรา

สำหรับท่านที่อ่านเนื้อหาข้างบนแล้วอาจจะเดาๆตอนจบของเรื่องได้ แต่เราต้องขอบอกก่อนค่ะว่าอาจจะไม่ใช่ตอนจบที่แน่นอน ตอนจบจะจบแบบแฮปปี้หรือแบดเราก็ไม่สามารถบอกได้ค่ะ จะจบเมื่อไหร่ก็ไม่สามารถบอกได้เช่นกัน จะพยายามรักษาชีวิตของตัวละครให้ได้มากที่สุดค่ะ.. อาจจะมีคนที่ต้องจากไป จะมากจะน้อยก็แล้วแต่ หรืออาจจะไม่มีเลยก็ได้ (หวังว่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า) แต่ก็อยากให้ทุกคนช่วยกันลุ้นไปพร้อมๆกับเรานะคะ

เรื่องนี้อาจจะไม่ได้หวานจนเลี่ยน ขมจนอยากดื่มน้ำ แต่จะอยู่ในช่วงกลางๆระหว่างนี้ซะมากกว่าค่ะ เราจะพยายามเขียนใครครบทุกชั้นปี ตั้งแต่ปีที่ 1 ถึงปีที่ 7 

ในเรื่องนี้ เจ้าแห่งศาสตร์มืดยังคงมีอยู่ค่ะ เนื้อเรื่องเราจะพยายามอิงจากหนังสือให้ได้มากที่สุด แต่จะเสนอผ่านมุมมองของน้องดาร์กับเดรโกให้มากกว่าฝั่งของแฮร์รี่ค่ะ

ก่อนจากกันในตอนนี้ต้องขอบอกก่อน ทางผู้แต่งยังอยู่ในวัยเรียนค่ะ ฟิคเรื่องนี้อาจจะไม่ได้อัพถี่มาก แต่จะพยายามมาอัพให้บ่อยที่สุดนะคะ ไม่ต้องห่วงค่ะผู้อ่านทุกท่าน ถึงเราจะเป็นสายดองแต่ถ้าเรายังมีแรงผลักดันในการเขียนเรื่องนี้อยู่ เรื่องนี้จะจบแน่นอนค่ะ แต่ไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะจบตอนไหน เราอยากให้ทุกคนได้เห็นชีวิตของดาร์เลเน่ คาร์ดิเนล อยากให้ได้เห็นอารมณ์ความรู้สึกต่างๆของน้อง

สุดท้ายนี้ฝากเอ็นดูยัยน้องดาร์เลเน่ด้วยนะคะ 

จาก เงียบหน่อย (ผู้เขียน)