อย่าโดนกัดนะเว้ย! จางซ่งหลาง

​
อย่าโดนกัดนะเว้ย! จางซ่งหลาง

จางซ่งหลาง ก็เป็นเพียงก็พนักงานงานเดือนตัวเล็กๆ ที่ทำงานหาเงินไปซื้อความสุขจากการ์ตูนมาอ่านแก้เหงา พอได้ลองอ่านเว็บตูนเรื่อง โบราณแพร่พันธุ์ ชื่อที่โครตจะห่วยแตก เพราะชื่อที่ห่วยแตกของมันจึงทำให้ขายดีอย่างไม่น่าเชื่อด้วยเนื้อเรื่องที่เขาฟังจากเพื่อนรักอีกทีก็พอจะเข้าใจได้ว่าทำไมมันถึงสนุก

มีเพียงเรื่องเดียวที่เขายังไม่สามารถจะเข้าใจได้อยู่เรื่องเดียว ทำไมไอ้ตัวประกอบไร้ชื่อตัวนี้มันถึงได้โคตรสิ้นคิดโดนหลอกจนสิ้นเนื้อประดาตัวอย่างงี้ว่ะ พอคิดแค่นั้นจู่ๆ ก็ถูกส่งมาในนิยายเรื่องบัดซบนี้แล้วน่ะสิ ที่สำคัญเป็นใครไม่เป็น ทำไมต้องเป็นไอ้ตัวที่เขาเพิ่งจะด่าไปด้วย!!!

‼️คำเตือน‼️

- นิยายเรื่องนี้ไม่ได้อิงประวัติศาสตร์ เป็นเพียงความคิดและความสร้างสรรค์ของผู้แต่งเพียงเท่านั้น ไม่สามารถเอาไปอ้างอิงทางวิชาการได้ เป็นเรื่องช้าๆ ไม่เน้นรีบ มีตอนน้อยอ่านเพลินๆ

- อาจจะไม่เหมาะกับผู้ยังไม่บรรลุนิติภาวะ อาจเพราะจะมีฉากที่เกี่ยวข้องกับเลือดหรือการทำร้ายร่างกายต่างๆ ร่วมถึงการกระทำที่ไม่เหมาะสมของตัวละครและความไร้แก่นสารที่หาไม่ได้ในเนื้อเรื่อง

- นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาชายรักชาย เหตุการณ์ทั้งหมดเป็นเรื่องสมมติเท่านั้น เรื่องนี้อาจจะมีแต่งช้าบ้างนักเขียนยังอยู่ในช่วงการเกลาภาษาให้สะสวย อาจจะมีบ้างที่เขียนแล้วแปลกๆ หรือเขียนงงๆ ไรท์อาจจะมีการรีนะคะ แต่จะแต่งจนจบก่อนแน่นอนค่ะ! โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านและอ่านด้วยความเพลิดเพลิน หวังว่าทุกคนจะชอบนะคะ! ????

 



⚠️เขียนช้ามากๆ เนื้อหาทั้งหมดยังไม่ได้ตรวจแก้คำผิด ไรท์อยากแต่งให้ได้ 1700 คำขึ้นไปค่ะ ????

​