บันทึก(รัก) ปี 2006 ของนายชิโร
ความรักที่ต้องรอ....
ผู้เข้าชมรวม
250
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
...ใครจะว่าผมโง่ งี่เง่า หรือบ้า ผมก็ไม่ว่าครับ..
ผมมันดันบ้าเอง ที่ไปหลงรักคนที่เอื้อมไม่ถึง......
แต่ผมอยากจะบอกเค้าคนนั้นนะครับ ว่า ผมจะรอครับ รอวันที่เค้าจะหันกลับมาแม้ว่า วันนั้นเค้าจะไม่มีผมอยู่ในหัวใจแล้วก้ตาม
bg transparent
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผม..เป็นอีกตัวตนหนึ่งในโลกไซเบอร์อันกว้างใหญ่ของเด็กดี
ผม..เป็นอีกคนที่ได้เรียนรู้ รับรู้สิ่งต่างๆผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์
ผม..เป็นอีกคนที่ได้เกิดความรักผ่านโลกเด็กดี
นามปากกา Shiro_yugi ของผม ได้เริ่มต้นขึ้นในวันๆหนึ่ง ของปีที่แล้ว...แรงบันดาลใจนั้นมาจากนักเขียนรุ่นพี่หลายๆคน รวมถึงคนๆนั้นด้วย คนที่ต่อมาเป็นคนที่ผมรักที่สุด คนที่ผมห่วงหา คนที่ผมคิดถึง และเป็นคนที่ผมรอคอย
ระบบไอดีของเด็กดีได้เริ่มเมื่อประมาณต้นปีนี้ ซึ่งผมได้เริ่มใช้เมื่อวันที่ 16 มกกราคม 2549 เป็นวันแรกที่ผมได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกคนหนึ่งในครอบครัวใหญ่ที่ชื่อว่าเด็กดี
ผมรู้สึกดีใจ ที่อย่างน้อยผมก็ใกล้เค้าเข้าไปอีกหน่อยหนึ่ง......
ตลอดปีที่ผ่านมาผมได้เป็นเพียงนักอ่านเงา ผมกลัว..ผมอยากบอกเค้า แต่ผมไม่กล้า ผมจึงได้แต่ซุ่มให้กำลังใจเค้าอย่างเงียบๆ เรื่องของเขานั้นเป็นเรื่องแรกๆที่ผมได้อ่านในเด็กดี ผมพยายามเปิดหน้าจอคอมทุกๆวัน พยายามเช็คว่าเขามาอัพรึเปล่า คะแนนเยอะมั้ย มีคนมาอ่านมั้ย ถ้าไม่มีผมจะพยายามโหวตให้ ผมจะพยายามเข้าไป แล้วปิด เข้าแล้วปิด เพื่อให้เขามีจำนวนคนเพิ่มขึ้น มันเป็นแค่เพียงความรู้สึกเล็กๆของคนๆนึงอะครับ ที่ได้ทำให้คนที่เราชอบมีความสุข
ต่อมาเมื่อกลางๆปี ผมทำเป็นใจกล้าไปทักไว้ที่บอร์ดเขา ผมได้แต่ภาวนา ขอทีเถอะ ขอให้เขาตอบผม...และแล้วปาฏิหาริย์ของผมก็มีจริง เขาตอบกลับ เขาอยากเป็นเพื่อนกับผม ตอนนั้นผมดีใจมาก เที่ยวร้อง กระโดดโลดเต้นเหมือนคนบ้า ในที่สุดผมก็มีโอกาศได้รู้จักเขา.....
เขาเป็นคนที่น่ารักดี หื่นหน่อยๆ ผมไปดูที่ไอดีเขาหลังจากได้รับคำตอบ เขาเรียกผมว่าหื่นคุงด้วยหละ ไม่แค่นั้นนะ เขายังไปโพสต์ที่กระทู้ของผมด้วย ผมดีใจมากเลย ดีใจจนพูดไม่ออก ปลื้มครับ ปลื้ม....
หลังจากที่ผมเล่นเอ็มเป็น ตอนแรกๆก็รอเขา แต่มีเพื่อนของเขามาบอกผมว่า ให้ตายเขาก็ไม่ออนหรอก จนในที่สุดผมก็อ้อนให้เขาออนเอ็มได้สำเร็จ ผมดีใจสุดๆ (ดีใจบ่อยมั้ยฮะเนี่ย) เขากับผมเริ่มคุย เริ่มรู้จักกันมากขึ้นเรื่อยๆ วันหนึ่งผมทำใจกล้า(อีหรอบ 2) ขอเบอร์เขาแล้วเขาก็ให้หละครับ โทรไป......เสียงเขา น่ากลั๊วววววววววววววววว ทำเสียงซะน่ากลัว เย็นชาชะมัด แต่พอช่วงหลังๆคุยกันเรื่อยๆ เขาก้เริ่มมีเสียงที่น่าฟังมากขึ้น(หุๆๆ) หื่นมากขึ้นเล็กน้อย ถึงมากที่สุด มาถึงตอนนี้ผมเริ่มรู้แล้วหละ ว่าผมไม่ได้แค่ชอบเขา ผมรักเขาจริงๆ ผมรอเค้าตลอด นั่งเฝ้าโทรศัพท์ โทรไปหา นั่งรอ จนจำคำพูดตอบรับอัตโนมัติกับเพลงรอสายเค้าได้แล้ว.....
และแล้ว วันที่ผมใฝ่ฝันมันก็มาถึง เขาบอกรักผม ผมอยากจะบินทะลุชั้นบรรยากาศโลกให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยอ่า~~ ซึ้ง.... ต่อมาเขาก็เริ่มอ้อนเรื่อยๆ หวานซะน้ำตาลเรียกพ่อ -- * -- ผมว่าเขาน่ารักดี^^ ผมได้เห็นอีกหลายๆมุมมองของเขา ได้รู้จักในหลายๆตัวตนของเขา ผมรักเขามาก มากจนอาจถอนตัวไม่ขึ้น หรือผมบ้าไปเองก็ไม่รุ้สิ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมมีความสุขที่สุด และมันก็จบไป พร้อมๆกับเดือนพฤศจิกายน พร้อมๆกับสายฝนที่ไหลไปไม่มีวันกลับ
..............................
ผมไม่รู้จะบอกอย่างไร ผมช็อคเหมือนกัน เขาไปโดยไม่บอกผมซักคำ ผม..ผม อึ้ง ผมบอกไม่ถูก เศร้า....โกรธ ...โกรธตัวเองที่ไม่ห้ามเขา โกรธ...ตัวเองที่ไม่ยอมเติมเงินแล้วโทรไป โกรธ..ที่ไม่ได้บอกความรู้สึกให้เขาได้ฟังชัดๆ โกรธ..ที่ทำไมผมไม่สามารถควบคุมตัวเองไม่ให้หยุดร้องไห้.....
จนมาถึงตอนนี้ ผมก็อยากจะบอกให้เขารู้ว่า ผมยังหยุดรอเค้าอยู่ตรงนี้ จะรอวันที่เขาหันหลังกลับมา รอวันที่เราจะได้พบกันอีกครั้ง รอ....วันที่น้ำตาสีเลือดจากดวงใจ ดวงนี่ จะแห้งเหือดไป จะรอเพียงคุณนะครับ แม้ว่าดวงใจของคุณตอนนั้นจะไม่มีผมอยู่อีกแล้วก็ตาม คนที่ผมรักที่สุด............
ผลงานอื่นๆ ของ Shiro_yugi ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Shiro_yugi
ความคิดเห็น