[Fic All] ผจญภัยในโลกแห่งความฝัน

ในโลกแห่งความฝันนั้น…เราสามารถที่จะเป็นอะไรก็ได้แถมยังไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระ และพบเจอกับตัวละครต่างๆทั้งในชีวิตจริงและเรื่องราวที่ถูกแต่งขึ้น ซึ่งมันก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีใช่ไหมล่ะ

แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามันเป็นความฝันที่เรานั้นไม่สามารถปลุกตัวเองให้ตื่นขึ้นมาได้ล่ะ มันจะเป็นเช่นไรกันนะ?

.

.

.

.

นี่คือเรื่องราวของ เมฆ ที่เค้าได้โชคร้ายต้องมาติดแหง็กในมิติความฝันแห่งนี้ถ้ามันเหมือนโลกปกติก็คงจะดีหรอก “นี่มันเชี่ยอะไรวะเนี่ย!! วุ่นวายชิบหายเลยสัส” เขาต้องพบเจอเรื่องราวและตัวละครต่างๆมากมายที่บอกได้เลยว่าโคตรจะมั่วซั่วและผสมกันเละเทะมั่วไปหมดเลย 

ตั้งแต่ยูทูปเบอร์ , BNK48 , คาเมนไรเดอร์ , ซุปเปอร์เซนไต หรือแม้กระทั่งตัวละครที่เค้ารู้จักหรือเคยเห็นผ่านตาแม่งก็ยังมาอ่ะคิดดูสิ 

และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวการผจญภัยผ่านเรื่องราวของความฝันที่โคตรจะผิดเพี้ยนและแปลกไปจากที่เค้าเคยพบเจอ และต้องหาวิธีที่จะตื่นออกไปยังโลกแห่งความเป็นจริงอีกต่างหาก

“นี่กูเจอกับใครอีกเนี่ย!!” (เมฆ)

“ไนท์!!…ไนท์!!…สงสัยจะรวีบบบบ” (???)

“เฮ้ยไอ้พวกเหี้ย!! พวกมึงทำงี้กันได้ไงวะ…ด่าเป็นพิธี พวกเวรพ่อแม่มึงส่งมาเรียน บลาๆๆๆ” (???)

“เฮนชิน!!” (???)

“จิเก็น…จิเก็น ไดสุเกะยังไงล่ะ!!” (???)

“อินุอิ กลับมาก่อน…อินุอิ เอาตาข่ายออกให้กูด้วยไอ้สัส กูออกม่ายด้ายยยย!! อ้าาาาา!!” (???)

.

.

.

.

แนะนำตัวละครกันดีกว่าเนอะ…

เมฆ

ชายหนุ่มมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งซึ่งเค้ามีอายุ 20 ปีแล้ว หลังจากที่เขาได้หลับหลังจากที่โหมงานหนักมาทั้งวันก่อนที่จะถูกดึงตัวเข้ามาในโลกแห่งความฝันอันวุ่นวายแห่งนี้ เขาเป็นพวกที่ถนัดการเข้าหาคนและไหลตามน้ำโคตรเก่งเลยแถมพึ่งเข้าวงการไรเดอร์กับเซนไตมาหมาดๆอีกต่างหาก

“เธอๆๆ พอจะมีวิธีออกไปจากความฝันนี่ได้ป่าว?” (เมฆ)

“มาถามชั้นแล้วชั้นจะรู้ไหมล่ะ ก็เป็นผู้ประสบภัยแบบนายอยู่เนี่ย” (???)

ตัวละครต่อไปหรือก็คือนางเอกนั่นเอง…

น้ำฝน

หญิงสาวผู้ประสบภัยไม่ต่างจากตัวของเมฆเท่าไหร่โดยพวกเค้าได้บังเอิญมาเจอกันที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง เป็นสาวอายุ 25 ปีที่พึ่งเรียนจบจากมหาลัยหมาดๆเลยแถมดูชื่นชอบไอดอลกับเป็นโอตาคุอีกต่างหาก ดูจะเป็นพวกที่ชอบทำอะไรตามใจตัวเองและทำทรงเหมือนคนไม่รู้บ่อยๆจนทำให้นายเมฆถึงกับปวดหัว

“พวกเธอสองคนเลิกคุยกันแล้วมาหาทางออกจากหมู่บ้านเฮงซวยนี่ดีกว่านะ” เสียงของชายหนุ่มที่เป็นวัยรุ่นตรงหน้าได้เรียกสติของพวกเค้าทั้งสองคน

“แต่เราตัวเปล่าไม่มีอะไรไปสู้คนในหมู่บ้านได้เลยนะครับ” (เมฆ)

“ไม่ต้องห่วงเจ้าหนุ่มเพราะเรามีสิ่งนี้ยังไงล่ะ” ก่อนที่ชายแก่ที่เหมือนจะเข้าวัยกลางคนจะลุกยืนขึ้นพร้อมรูดซิปเสื้อโชว์เข็มขัดที่สวมอยู่ที่เอวของเค้า

“เดี๋ยวนะ…พวกเอ็งแปลงร่างกันได้เหรอ?” (เมฆ)

“เออดิ…ขอเอาชื่อเสียงของคุณปู่เป็นเดิมพันเลย” (???)

“เออๆ จะทำอะไรก็รีบๆทำล่ะ พวกชั้นเองก็อยากออกไปจากที่นี่เต็มแก่ล่ะเนี่ย” เมฆถึงกับต้องยกมือขึ้นมาก่ายหน้าผากเพราะความมั่วซั่วของฉากเลยทีเดียวสหาย