K U R O K O N O B A S K E T
` N O N O N O ´
K U R O K O X O C
Writer :: ชินว่าไข่ต้มยางมะตูมคือที่สุด
슬퍼하지마 no, no, no 혼자가 아냐 no, no, no
อย่าเศร้าไปเลย no no no อย่าอยู่คนเดียวนะ no no no
언제나나나 내게 항상 빛이 되준 그대
เมื่อไหร่ก็ตามฉันจะเป็นแสงสว่างให้เธอเอง
내 손을 잡아요 이제 지금 다가와 기대
มาสิ มาจับมือฉัน
언제나 힘이 되줄게
ฉันจะเป็นพลังให้เธอ
⏮️ ||◀ 〓 ▶|| ⏭️
Apink - No no no
━━━━━ • ◇ • ━━━━━
— ณ เวลานี้เป็นช่วงที่โยชิฟูมิ โชเรย์หนักใจเป็นอย่างมากที่สุด ดวงตาสีอเมทิสต์มองดูโอ้เด็กหนุ่มผมฟ้าที่ทำหน้าหงอยอยู่ ใบหน้าขาวนวลนั้นมีรอยคราบน้ำตาและแดงจ้ำๆอยู่
เธอยกมือขึ้นเกาหัวอย่างแรงจนแทบดึงเส้นผมสีนิลมาทั้งย่วงออกมาก็ยังได้ โชเรย์ไม่รู้จะปลอบคุโรโกะ เท็ตสึยะอย่างไร
แค่รู้ว่าเขาลาออกจากชมรมบาสที่เขามักทุ่มเทให้กับมันมันมาตลอด ก็ทำเอาเธอช็อคจนทำอะไรไม่ถูกแล้วเหมือนกัน หัวเค้นหาสารพัดวิธีปลอบคนหน้านิ่งหลายร้อยแปดวิธีได้
ท้ายที่สุดสมองอันน้อยนิดนี้ก็คิดวิธีปลอบเขาขึ้นมาได้
"เฮ้ คุโรโกะ"
"ครับ..? คุณโยชิฟูมิ"
คุโรโกะหันหน้ามามองเด็กสาวคู่ดูโอ้ที่ยื่นมือมาแตะไหล่เขา ใบหน้าน่ารักเต็มไปด้วยความจริงจังสุดๆจนคนผมฟ้าก็แปลกใจเล็กน้อย
เสียงลมหายใจที่สูดเข้าปอดดังเฮือกหนึ่งดัง
นัยน์ตาสีเย็นทั้งคู่ผสานเข้าหากัน
ริมฝีปากบางสีพีชอมส้มขยับเอ่ยคำออกมา
"กินข้าวกันนาย"
........
"เอ้า ทำหน้าแบบนั้นทำไม ไปๆ ไปกินข้าวๆ"
คุโรโกะอึ้ง
เขาอึ้งกับคนๆนี้ได้ตลอดแทบทุกเวลาเลย
คุณโยชิฟูมิเป็นคนที่ไปสุดมากกว่าใครที่เขาเคยเจอมา
เสมือนหัวของเขามันถูกรีเซ็ตเครื่องใหม่ จากที่เฮิร์ทๆอยู่ต้องมาปลงตกกับโชเรย์อีกครั้ง เรียกได้ว่าปรับอารมณ์ตามแทบไม่ทัน
"คุณนี่......ตลอดเลยนะครับ" เสียงทุ้มนุ่มของหนุ่มผมฟ้าสื่อถึงอารมณ์ที่มีต่อเด็กสาวผมดำ เธอโวยวายลั่นใหญ่
"อย่ามาทำสายตาแบบนั้นเลยนะยะ!"
"เพราะเห็นว่านายซึมเป็นหมานั้นแหล่ะเลยจะพาไปกินข้าวด้วยเนี่ย!!"
ท่าทางนั้นเรียกดวงตาเฉยเมยของเขาได้มาก แต่ถึงอย่างงั้นความเศร้าเมื่อครู่ก็เริ่มหายไปทีละนิดๆ สร้างรอยยิ้มบางๆบนใบหน้า
ดวงตาสีฟ้าอ่อนหลุบลง
คนที่อยู่ข้างเขามาตลอดมีแค่เธอคนเดียว เธอที่เปรียบเสมือนแสงสว่างของเขาตลอด ไม่เคยหรี่แสงลงมาสักครั้ง...
เธอเป็นแบบของเธอแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร ไม่แปลกใจว่าทำไมเวลาที่อยู่กับเธอเขาถึงรู้สึกอุ่นใจได้ทุกครั้งทุกเวลา
"ครับๆ แต่คุณโยชิฟูมิเลี้ยงเองนะครับ"
"ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ"
"ไม่สิครับ ไม่อย่างงั้นผมจะทำหน้าซึมเหมือนเมื่อกี้ทุกๆวันเลยนะครับ"
"เจ้าบ้าคุโรโกะ! กลับไปซึมแบบหมาเหมือนเดิมเลย! ไป!"
Kuroko Tetsuya & Yoshifumi Shorei
━━━━━ • ◇ • ━━━━━
[ ชินว่าเราควรมาทำความรู้จักกันนะคะ ]
โมชิโมชิ สวัสดีนะคะคุณนักอ่านทุกท่าน เรามีนามปากกาว่า ชิน ค่ะ เรียกชินเฉยๆตามสบายได้เลยค่ะ
ในวันนี้ได้มาทำการเปิดนิยายของหนุ่มบาสค่ะ ที่มาเปิดนี้คงเป็นเพราะได้แรงบันดาลใจมาจากนิยายเรื่องอื่นๆของท่านไรเตอร์หลายๆคนน่ะค่ะ
พระเอกของชินจะเป็นใครไม่ได้นอกจากพ่อซิกซ์แมนคนนี้ค่ะ ในความเป็นจริงชินคิดสตอรี่ของพ่อเงาคนนี้ไว้นานแล้วล่ะค่ะ แต่ไม่มีโอกาสได้แต่งจริงๆจังๆซะที
ชื่อเรื่องมาจากเพลง No no no ของ Apink ค่ะ หากท่านคนไหนยังไม่เคยฟังไปเปิดดูกันได้เลยค่ะ
สตอรี่ของเรื่องจะมีความเกี่ยวข้องกับเนื้อเพลงแน่นอนค่ะ เน้นความสดใส กาว และรั่วนะคะ
หากมีความบกพร่องหรือผิดพลาดอะไรมาบอกชินได้นะคะ จะนำกลับไปปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้นกว่านี้ค่ะ
ขอความกรุณาฝากนิยายเรื่องนี้ให้กับทุกๆคนด้วยนะคะ//ก้มลงกราบ
Start }} 18 / 08 / 2020
End }} 00 / 00 / 0000
ความคิดเห็น