[Fic] BIGBANG and EXO and 2NE1 x You

[Fic] BIGBANG and EXO and 2NE1 x You

                ขอกราบสวัสดีทุกคนที่อุตส่าห์เข้ามาเยี่ยมชมแฟนฟิคเรื่องนี้ด้วยนะคะ ฟิคเรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องหนึ่ง แต่นำมาดัดแปลงให้เหมาะสมกับความมโนของตัวเอง ฟิคเรื่องนี้จะมีบทบาทให้คนอ่านเป็นตัวเอกที่อยู่ท่ามกลางผู้ชายหน้าตาดี 17 คน แล้วยังมีเหล่าสาวๆหน้าตาดีอีก 4 คน ทุกคนต้องมาอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปโปรดติดตามด้วยนะคะ ฟิคเรื่องนี้คงมีทั้งคนชอบและไม่ชอบ ส่วนใหญ่ที่แต่งก็ไม่มีใครอ่านอยู่แล้วด้วย 55 งั้นก็คิดซะว่าไรท์แต่งเพื่อบ่นเล่นๆแล้วกันนะ ._. ขอบคุณค่ะ

                ปล.1 หากฟิคเรื่องนี้ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

                ปล.2 ฟิคเรื่องนี้ไม่ได้ต้องการลอกเลียนแบบอนิเมะที่มีอยู่แล้วแต่อย่างใด เพียงแต่เป็นการปรับแต่งให้ตรงกับความต้องการของไรท์เท่านั้นค่ะ

ชี้แจง : ครอบครัว

                แม่คนที่ 1 (อิตาลี) บม ซึงฮยอน จียง

                แม่คนที่ 2 (พูซาน, เกาหลีใต้) แทยัง ดาร่า(ลูกบุญธรรม//ฟิลิปปินส์) แดซอง

                แม่คนที่ 3 (แคนาดา) แชริน คริส ซูโฮ

                แม่คนที่ 4 (จีน) ซิ่วหมิน ซึงรี อี้ชิง

                แม่คนที่ 5 (โซล , เกาหลีใต้) ลู่หาน คยองซู ชานยอล

                แม่คนที่ 6 (ไต้หวัน) แบคฮยอน เทา เซฮุน

                แม่คนที่ 7 (ญี่ปุ่น) เฉิน มินจี

                แม่คนที่ 8 (ไทย) ไค
 

บทนำ

                ในบ่ายวันหนึ่งคุณกำลังนั่งรถลีมูซีนคันสีขาวสะอาดตาของอภิมหาเศรษฐีไปยังสถานที่ที่คุณไม่คุ้นตา นั่นก็เป็นเพราะว่าคุณเพิ่งเดินทางมาจากประเทศไทยซึ่งเป็นบ้านเกิดเมืองนอนที่คุณเคยอาศัยอยู่ตั้งแต่เกิดจนกระทั่งตอนนี้คุณอายุ 21 ปีแล้ว และคุณกำลังจะไปศึกษาต่อ ณ มหาวิทยาลัยชื่อดังของโซลเพราะคุณสอบได้ทุนมาเรียนที่นี่ คุณเป็นคนที่เรียนเก่งระดับท็อป 10 ของมหาวิทยาลัย โดยคุณกำลังศึกษาอยู่ในคณะแพทยศาสตร์ คุณมีความสามารถในการสื่อสารภาษาเกาหลีพอสมควร จึงทำให้ไม่เป็นปัญหาในการย้ายมาอยู่ที่นี่ สาเหตุที่คุณได้ไปอาศัยอยู่ ณ บ้านของอภิมหาเศรษฐีแห่งกรุงโซลนั่นเป็นเพราะคุณมีเหตุจำเป็นบางอย่าง..

                “ขอบพระคุณมากนะคะที่อุตส่าห์ให้ดิฉันอาศัยอยู่ด้วย” คุณโค้งขอบพระคุณผู้มีพระคุณของคุณ

                “ไม่เป็นไรหรอก เพียงแค่เธอทำตามที่ฉันขอร้องไว้ที่ประเทศไทย จะได้มั้ย?”

                “ค่ะ ดิฉันเข้าใจเรื่องนี้ดี”

                “แต่..เจ้าพวกนั้นน่ะ ค่อนข้างจะหัวดื้อหน่อยนะ อย่าเพิ่งร้องหนีกลับบ้านซะก่อนล่ะ”

                “ฉันจะพยายาม..เป็น‘แม่’ที่ดีของพวกเค้าให้ได้ค่ะ”

                ขอบคุณสำหรับการอ่านบทนำของไรท์ค่ะ เป็นเกียรติอย่างสูงค่ะ T/|\T บทเกริ่นนำก็มีแค่นี้แหละค่ะ อาจจะน้อยไปหน่อย แต่ก็แต่งด้วยใจนะ._. คัมซาค่ะ <3