ได้โปรด หันมองมาที่ข้ามิใช้พ่อนางเอกคนนั้น

เป่าหู่เจ๋อ เกิดใหม่เป็นคุณชายรองตระกูลเป่าผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นอัจฉริยะครึ่งๆ กลางๆ ในวัย3ขวบถูกลอบวางยาทิ้งไว้ที่ป่าในระหว่่างคนในครอบครัวไปงานเลี้ยงตระกูลเฉิง หนึ่งในแขนขาสำนักหลิน

สรรค์เมตตา คุณชายรองท่านนี้ไม่ใช่แค่ฟื้นขึ้นอย่างเดียว เขายังระลึกชาติก่อนของตนได้ และรู้ว่าตนอยู่ในนิยายทำอาหาร ที่เกินกว่ามาตรฐานคำว่านิยายทำอาหารไปแล้ว

เพราะอะไรน่ะหรือ? ก็เพราะนางเอกของเรื่องนี้สร้างอำนาจด้วยการทำอาหารที่ต่างรสชาติให้กับครอบครัวเจ้าสำนักน่ะสิ! แถมบุตรชายคนรองของท่านเจ้าสำนักยังตกหลุมรักพ่อของนางเอกที่เป็นหม้าย!

ไม่ต้องพูดถึงตอนจบที่ทำให้นักอ่านปักเมนลูกชายรองท่านเจ้าสำนักอย่างเขาในชาติก่อนเจ็บชํ้าใจไปหมด ในตอนจบทุกคนได้ happy end ยกเว้นเมนของเขา ต้องเห็นพ่อนางเอกรีเทิร์นไปหาเมียเก่าไม่พอยังโดนศัตรูลอบสังหารเป็นเจ้าชายนิทรา แถมไม่มีตอนพิเศษว่าเขาจะฟื้นด้วย!

เพราะเหตุผลข้างต้น เขาวางแผนระหว่างรอหายจากอาการป่วย เขาจะเริ่มรํ่าเรียนทั้งบู๊และบุ๋น

พร้อมทั้งสร้างอำนาจต่างๆ โดยใช้ชื่อพี่หญิงใหญ่ผู้เป็นผู้สืบทอดตระกูลเป่า สร้างอำนาจทางการค้าด้วยชื่อพี่หญิงใหญ่

และสร้างกองกำลังด้วยชื่อพี่ชายผู้เป็นบุตรชายคนแรกของผู้นำตระกูลเป่า

เก็บเด็กขอทานมาชุบเลี้ยงเพื่อขัดอำนาจนางเอกในอนาคต

ส่วนหน้าที่เขาน่ะหรือ? เป็นจอมยุทธผู้ที่จะรับตำแหน่งอาจารย์แทนท่านพ่อ และจะทำให้อำนาจตระกูลสูงขึ้นจนสามารถออกปากเสียงเรื่องของพวกตัวเอกได้

แต่ตอนนี้... ให้ร่างกายที่โดนยาพิษพักให้หายก่อนเถอะ ใครมันบ้าถึงขั้นกล้าวางยาเด็กสามขวบแล้วลักพาตัวเอาไปในป่ากันว่ะ??