THE. lAST WATR (Tale of scroll 12 )

ทางตะวันออกในแดนริเซียอันเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยแร่นาๆชนิด มีทั้งมิสามารถใช้ประโยชน์ได้จนไปถึงสร้างชิ้นงานเหนือธรรมชาติได้  อาชีพหัตถกรรมขั้นสูงทั้งหลายจึงปรากฏให้เห็นในเมืองโตโล่เสียมาก   โดยชื่อเสียงเลื่องชื่อมากสุดเห็นจะเป็นอาชีพการให้กำเนิดอาวุธทรงคุณค่า  การยอมรับจากทั่วทิศเริ่มเป็นที่แพร่หลายเมื่อครั้นอดีตเคยมีชายวัยชราเครายาวดั่งนักพรตผู้หนึ่งได้ใช้จิตวิญญาณสร้างศาสตราวุธวิหคขาวขึ้นมา  ก่อนถวายให้ผู้นำอัศวินขนนกศักดิ์สิทธิ์รุ่นแรกในแดนหลวง  หลังจากนั้นอัศวิน และนักรบรับจ้างก็เลือกที่จะไปท่องแดนต้นกำเนิดอาวุธศักดิ์สิทธิ์มิเว้นวัน  แต่เมื่อไปถึงแหล่งกำเนิดอาวุธศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาก็ถูกปฏิเสธโดยบิดาแห่งศาสตราวุธขาว ด้วยเหตุที่ว่าอาวุธนั้นมีเพียงอัศวินขนนกศักดิ์สิทธิ์ใช้ได้เท่านั้น  พวกเขารับมิได้จึงหันไปซื้ออาวุธของผู้ตีเหล็กแหล่งอื่นบ้าง ผู้ตีอาวุธเถื่อนบ้าง  บ้างก็เคยมีเหตุการณ์ขโมยวัตถุดิบเพื่อมาทำอาวุธขึ้นเอง  แน่นอนว่ารูปลักษณ์ และความสามารถมิได้ผลเทียบเท่าแหล่งกำเนิดได้เลย  ถึงกระนั้นพวกเขาก็มิยอมละเลิกในการลอกเลียนในหลายด้านเพื่อผลประโยชน์ในการค้า และโอ้อวดบารมี แต่ถึงกระนั้นศิษย์ทั้งหลายของผู้ให้กำเนิดศาสตราวุธวิหคขาวก็มิได้สนใจในเรื่องนี้มาก

หลังจากบิดาแห่งศาสตราวุธขาวได้สิ้นอายุขัยลง  ก็ยังมิมีผู้ถูกเลือกให้เป็นผู้นำโดยแท้  เหตุการณ์นี้ยืดเยื้อไปถึงช่วงสงครามครั้งใหญ่จากภายนอกที่เข้ามารุกรานในแดนริเซีย

การถกเถียงครั้งใหญ่เริ่มสร้างรอยร้าวระหว่างศิษย์ที่ต้องการปกป้องเจตนารมณ์อาจารย์พวกเขา  กับศิษย์อีกกลุ่มที่ได้หยิบยกเรื่องชีวิตของอัศวินทั้งหลายที่ต้องยอมออกไปปกป้องแดนริเซียโดยไร้อาวุธวิเศษ   

เรื่องนี้ได้เล่าลือปากต่อปากจนถึงหูผู้หนึ่งในแดนหลวงเข้า  ท่านมิรอช้า ก่อนออกคำสั่งเรียกตัวบรรดาศิษย์ของบิดาแห่งศาสตราวุธขาวทุกคนเข้ามายังปราสาทจันทราแดนใต้โดยด่วน ข้าพเจ้าว่ามีเพียงท่านเฟนการี่เท่านั้นที่สามารถตัดสินเรื่องนี้ได้โดยทั้งสองฝ่ายมิบาดหมางกัน  มิแน่ว่าชนแดนริเซียจะได้เห็นพวกเขากลับมามีมิตรภาพที่ดีต่อกันในเร็ววัน

จากข้ารับใช้ท่านเฟนการี่ผู้เป็นอัศวินจันทราแห่งแดนใต้

สามารถติดตามตอนเต็มได้ที่

https://novel.dek-d.com/Seia/profile/writer/?type=novel

ขอบคุณครับ