THE LAST WAR ( Tale of Scroll 5) - นิยาย THE LAST WAR ( Tale of Scroll 5) : Dek-D.com - Writer
×

    THE LAST WAR ( Tale of Scroll 5)

    โดย Seia

    สงครามจะสิ้นสุดลงเมื่อใด ถ้าตัวละครสำคัญมีเหตุบังเอิญให้เสียความทรงจำในการยุติสงครามครั้งสุดท้าย ทำให้เธอต้องเร่ร่อนและต้องพจญภัยไปกับตัวละครมากมายที่มีความลับเพื่ออะไรบางอย่าง ณ ดินแดนที่เธอไม่รู้จัก

    ผู้เข้าชมรวม

    40

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    40

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 ธ.ค. 66 / 12:21 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    วันหนึ่งขณะที่ข้าพเจ้ากำลังเดินทางไปส่งจดหมายที่หอวิหคส่งสาส์นนั้น  ในระหว่างทางก็ได้พบพ่อค้าหาบเร่หลายอาภรณ์เหมือนเช่นเคย  ซึ่งข้าพเจ้ารู้สึกว่าจำนวนเหล่าผู้ค้านั้นมากกว่าที่เคยเห็น อาจเป็นเพราะใกล้วันเทศกาลเฉลิมฉลองวันคล้ายวันเกิดของธิดาเฟย์ก็เป็นได้  แต่เมื่อคิดดูอีกทีแล้ว อาจมิใช่ เนื่องจากธิดาเฟย์ยังคงมิปรากฎกายให้ผู้ใดเห็นเลยสักคราตั้งแต่สงครามเกิดขึ้นในนครหลวง   ยังมิทันข้าพเจ้าจะภาวนาขอให้ท่านธิดาปลอดภัย  เสียงแหลมของพ่อค้าก็ดังขึ้นตรงมายังข้าพเจ้า  หากเป็นชนในแดนคงส่งเท้าหลีกหนีผู้มาจากแดนไกลอันมิน่าไว้วางใจ   แต่ข้าพเจ้าคงต้องการพักสายตาจากตัวอักษรมากมายที่ข้าพเจออยู่ทุกวันเสียกระมั้ง  ข้าพเจ้าจึงแอบอู้ไปมองสิ่งแปลกตาที่แบขายตามพื้นดินอันร้อนระอุ  แสงจากเบื้องบนได้ทอดส่องลงมายังเบื้องล่าง ทำให้สินค้าทุกชิ้นแสดงตนอย่างเด่นชัดทั้งความงาม และมีเสน่ห์อันน่าค้นหา ข้าพทอดสายตาเข้าไปภายในกล่องสมบัติทรงสี่เหลี่ยมหลายใบ  แต่แล้วความมันวาวบนเนื้อผิวของวัตถุชิ้นเล็กชิ้นหนึ่งก็ได้เปร่งประกายดึงดูดสายตาของข้าพเจ้าจนมิสามารถถอยห่างได้  และแล้วเรื่องที่อาจจะปั้นแต่งของสินค้าก็เกิดขึ้น เมื่อพ่อค้าโผกหัวไว้หนวดเข้มกล่าวขึ้นว่า “  นายท่าน ต่างหูชิ้นชิ้นนี้ข้าได้มาจากแดนอะเรปู  แน่นอนว่าเป็นของถูกกฏหมาย เพราะข้าซื้อมันมาจากอัศวินผู้หนึ่ง  แต่เป็นที่น่าเสียดายที่มันมิมีคู่ดั่งกาลก่อน  ฉะนั้นความงามของมันจึงเฉิดฉายได้เพียงครึ่งหนึ่งเพียงนั้น  หากท่านต้องการ  จะซื้อไปสวมเป็นแหวนก็ได้ขอรับ  นิ้วก้อยของท่านคงสวมได้ “  เขาหยิบขึ้นมาให้ข้าพเจ้ามอง ยิ่งมองความงามของมันก็แปลเปลี่ยนเป็นเสน่ห์ที่หลั่งไหลออกมามิหยุด   ซึ่งกว่าข้าเจ้าจะรู้ตัว  มือข้างหนึ่งของข้าพเจ้าก็เลื่อนไปหยิบถุงเงินถุงน้อยข้างเอวเสียแล้ว แต่ด้วยราคาอันเกินเอื้อม  สุดท้ายข้าพเจ้าก็ทำได้เพียงส่งยิ้มลา ก่อนกลับไปทำหน้าที่ตามเดิมของข้าพเจ้า

    หลายวันผ่านไปข้าพเจ้าคิดหาวิธีนำภาพต่างหู หรือภาพแหวนวงนั้นออกจากหัวไม่ได้  ข้าพเจ้าจึงระบายออกมาด้วยการวาดภาพ แล้วเผลอทิ้งไว้ปนกับกองม้วนสาส์นที่จะเผยแพร่สู่ชนในแดนริเซีย  เหตุนี้เองมิกี่วันหลังจากนั้นข้าพเจ้าก็ได้รับจดหมายฉบับหนึ่งอันคาดว่ามันน่าจะเกี่ยวข้องกับแดนริเซียอย่างมากในกาลต่อมา

    จากผู้ตรวจสาส์นในหอสมุดแดนริเซีย

     

    สามารถติดตามตอนเต็มได้ที่

    https://novel.dek-d.com/Seia/profile/writer/?type=novel

    ขอบคุณครับ

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น