THE LAST WAR (Character 61)

เสียงแบะ แบะใต้ปราสาทสีขาวทรงสูงยังคงร้องท่ามกลางทุ่งเขียวขจีไกลสุดลูกหูลูกตา   เท้าของพวกมันได้แกว่งไกวไปมาอย่างอิสระ ก่อนโน้มคอขนปุยลงไปบนยอดหญ้าที่พริ้วไหวใต้แสงแดดอ่อน

ภาพน่าประทับใจได้สร้างรอยยิ้มให้แก่สาวผู้นี้ทุกครั้งที่หวนคิดถึง  ขณะที่ภาพนั้นกำลังจะจางหายไปนั้น โอกาสหนึ่งก็มาถึงเธอ  เธอมิรีรอ ก่อนวิ่งขึ้นไปบนปราสาทสีขาวทรงสูงโดยพลัน  และแล้วก็พบว่ามีผู้ต้องการทำงานเช่นเดียวกับเธออยู่มากมาย  เธอได้เฝ้ารอจนกระทั่งดวงตะวันขึ้นเหนือหัว  ท้ายสุดหยาดเหงื่อที่ไหลลงพื้นก็มิเสียเปล่า  เธอได้สาวเท้าอย่างเข้มแข็งเข้าไปเบื้องในอันโล่งเปล่า

มินานดวงตาสุกใสไร้ความอ่อนล้าก็ได้เห็นร่างน้อยสวมอาภรณ์ดั่งชาวบ้านยากไร้นั่งอยู่บนบัลลังก์สง่า สิ่งนี้มิทำให้เธอแปลกใจเทียบเท่าสิ่งที่ปิดบังใบหน้าของเบื้องบนได้เลย

“ เจ้าจะมารับใช้ข้าหรอกหรือ “

“ เจ้าค่ะ “

“ ถ้าเช่นนั้นเจ้าเล่าเรื่องแดนนี้มาให้ข้าฟังเสียก่อน “

สาวในชุดอาภรณ์ยากไร้ฉงนต่อคำถามเบื้องบน จนนิ่งครู่หนึ่ง ก่อนคลายลมหายใจยาวออกมาอย่างเชื่องช้า  มินานปากชอุ่มที่เปรอะดินก็เลื่อนเปิดกล่าวว่า….

สามารถติดตามตอนเต็มได้ที่

https://writer.dek-d.com/Seia/writer/view.php?id=2456397

ขอบคุณครับ