ภูผาพารัก - นิยาย ภูผาพารัก : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ภูผาพารัก

    เมื่อบทลงโทษของป๊า นำพาให้เด็กหนุ่มอย่าง อาเธอร์ มาเจอรักอย่างปฏิเสธไม่ได้ เขาพยายามทำทุกทางเพื่อหนีจากที่นี่ให้เร็วที่สุด แต่ทว่าเมื่อถึงเวลาที่ตัวเขาเป็นอิสระ อาเธอร์กลับไม่อยากไปจากที่นี่ซะแล้วสิ

    ผู้เข้าชมรวม

    5,346

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    90

    ผู้เข้าชมรวม


    5.34K

    ความคิดเห็น


    18

    คนติดตาม


    90
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  49 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  10 ธ.ค. 66 / 16:14 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    อาเธอร์ นักศึกษาปี 1จากคณะเศรษฐศาสตร์ เด็กหนุ่มที่กำลังสนุกกับชีวิตอิสระในรั้วมหาวิทยาลัย โดยมีเพื่อนสนิทที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่มัธยมอย่าง เจ ร่วมด้วย ทำให้ชีวิตของเขามีสีสันมากกว่าเดิม แต่เวลาของความสุขก็อยู่กับเขาเพียงไม่นาน เพราะอาเธอร์มัวแต่ใช้ชีวิตอย่างสนุก จนลืมข้อตกลงที่เขาเคยคุยไว้กับ ธีรศักดิ์ พ่อของเขา เกี่ยวกับเกรดเฉลี่ยที่อาเธอร์ต้องทำให้ได้ไม่ต่ำกว่า 3.00 ทุกเทอม และใช่..เขาทำไม่ได้ในเทอมแรก ทำให้ข้อตกลงที่อาเธอร์จะได้ออกมาอยู่คอนโดเพียงลำพังตลอดระยะเวลา 4 ปี ในระหว่างที่เรียนมหาวิทยาลัยเป็นอันยกเลิก และที่มากไปกว่านั้น อาเธอร์ต้องย้ายไปอยู่กับอดีตเพื่อนบ้านเมื่อ 10 ปีก่อน โดยธีรศักดิ์ยื่นคำขาดว่า ยังไงเขาก็ต้องไปอยู่กับ 'ภัทร' ลูกชายคนโตของบ้านนั้น เพราะต้องการให้ภัทรช่วยดูแลพฤติกรรมของอาเธอร์ จนกว่าอาเธอร์จะเรียนได้เกรด 3.00 ตามที่เคยตกลงกันไว้ แต่ทว่าเมื่อไปถึงที่นั่น คนคนนั้นดันไม่ใช่ภัทร แต่กลับเป็น 'ภูผา' ลูกชายคนเล็ก ที่มาดูแลเขาแทน อาเธอร์ไม่เคยมีความสุขเลยระหว่างอยู่ที่นั่น เพราะต้องอยู่ในสายตาของภูผาแทบตลอดเวลา เด็กหนุ่มไม่เคยรู้เลยว่าการที่เขาทำตามข้อตกลงของธีรศักดิ์ไม่ได้ จะทำให้อิสระในชีวิตเขาหายไปขนาดนี้ และไม่เคยรู้เลยว่าการได้เจอภูผา จะทำให้ชีวิตของเขาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป..


     

    “พี่คิดว่าผมอยากอยู่ที่นี่มากเลยงั้นดิ!”

    “ถึงอาเธอร์ไม่อยากอยู่ ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี”

    .

    .

    “แล้วทำไมถึงเป็นพี่ล่ะ ที่อาเธอร์ไม่ยอมพูดจาดีๆ ด้วย”

    “ก็พี่กวนตีนไง ทำไมอะทนไม่ได้หรอ ถ้าทนไม่ได้.. ก็ส่งผมกลับบ้านสิ”

    .

    .

    “เพราะทำตัวแบบนี้ไงถึงต้องมาอยู่ที่นี่! เพราะเป็นแบบนี้ไงถึงถูกทิ้ง!”

    .

    .

    “พี่อยากให้ผมไปไหม”

    “มันอยู่ที่อาเธอร์ อาเธอร์คือคนที่ต้องตัดสินใจนะ”

    .

    .

    “ทุกคนสามารถดูแลอาเธอร์ได้ดีกว่าพี่”

    “พูดแบบนี้แสดงว่าอยากให้ผมไป”

    .

    .

    “พี่คือคนที่ผมไว้ใจที่สุด ฮึก แต่พี่กลับมองว่าผมคือภาระ ฮึก ผมนี่มันโง่จริงๆ”

    .

    .

    “เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”

    .

    .

    “โชคดีนะครับ..พี่..”


     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น