[ Nurarihyon No Mago ] 3500 ปี วันที่ข้าผู้นี้ตกหลุมรักชายตระกูลนูระ

แนะนำตัวละคร

ชื่อ คางูยะ นาราคุ ฉายา บุปผาสีชาด อายุ 3500

<เริ่มนับเมื่อกำเนิดมาเป็นคน> ปีโดยประมาณ 

ประวัติสมัยเมจิ : ภูติจิ้งจอกผู้เป็นสมาชิกตนแรกแห่งขบวนร้อยอสูรเสียชีวิตเพราะไปช่วยแม่ของริฮัง

ประวัติเอโดะ : ว่ากันว่าเป็นมิโกะผู้กินเนื้อของเงือกจึงมีอายุที่ยืนยาวในสมัยเอโดะเบื้องหลัง แต่เบื้องหน้าคือโออิรันขึ้นสูงผู้เคยเป็นท่านหญิงมาก่อนมีพลังในการกำจัดภูติผี… หายสาปสูญไปหลังศึกราชาโกเอมอน…

ประวัติเบื้อหลัง : ผู้นำขบวนแห่งนาราคุ

 สัญญาลักษ์ประจำกลุ่มคือดอกฮิกังบานะ ตราคือดอกฮิกังบานะ มักจะปรากฏตัวในชุดเจ้าหญิงไม่ก็กิโมโนประดับดอกฮิกังบานะและสวมหน้ากากและมีอารักปกป้องข้างกายคือยมทูตขาวและดำ วันใดที่จ้าวคฤหาสน์ปรากฏรูปในผมขาวคือวันที่ปกติแต่ถ้าวันใดผมสีดำตาสีแดงละก็...สวมกิโมโนสีดำวันนั้นจะเป็นวันที่ต้องมีใครสักคนต้องตายไม่ก็กลุ่มปีศาจสักกลุ่มหายไปเสมอ เป็นคนลึกลับและอยู่ฝ่ายกลาง ไม่เคยสร้างความเดือนร้อนให้ใครเป็นกลุ่มที่เรียกว่า สงบ อย่างแท้จริง ฉากหน้าคือโรงหมอที่รับผู้คนรักษามานับร้อยปีสืบมาตั้งแต่เอโดะ

ประวัติปัจจุบันฉากหน้า : คุณหนูผู้เป็นทายาทของ รพ. หลายๆแห่งที่ย้ายมาเรียนที่คันโต

ประวัติฉากหลัง : นายหญิงผู้แสนลึกลับเจ้าของตำนานสตรีผู้อุ้มชูปีศาจกำพร้า

คำจำกัดความ : หากจะยุ่งกับตัวแม่จงคิดถึงตัวลูกที่เคยอุ้มชู

นิสัย : อ่อนโยนมากๆๆ แม่พระดีๆนี้เอง แต่ทว่าโหดมานี้สยอง ชื่นชอบแกล้งคนอื่น เฉยชาและขี้เกียจในบางครั้ง และชอบเก็บของตามข้างทางกลับบ้านมาเสมอจนคฤหาสน์มีลูกปีศาจกำพร้าและปีศาจตัวเต็มวัยมากมายอยู่ ชื่นชอบปักดอกไม้สดไว้บนหัวอยู่เสมอทำให้เป็นที่ชินตาของทุกคนไปเสียแล้วและแต่ละวันจะมักปักดอกไม้ไม่ซ้ำแบบแต่ทว่าดอกไม้ที่ชื่นชอบปักมากที่สุดคือดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมจึงมักมีกลิ่นดอกไม้เป็นกลิ่นประจำตัว

พลัง : ร่างทรง(การหยิบยืมพลังและความสามารถของเหล่าเทพและปีศาจที่เคยทำพันธะสัญญาเมื่อครั้งอดีตได้ แต่มีเวลาแค่ 2 ชม. เท่านั้น),วิชาองเมียวขั้นสูง,พลังในการรักษาตัวเอง(ตัดแขนแล้วแขนงอกออกมาโดยไม่ต้องรอ หัวขาดต้องหาหัวมาต่อไม่เกิน1เดือนก็จะฟื้น),เลือดพิเศษ(รักษาและเพิ่มพลังปีศาจชุบคนใกล้หายมบาลคืนมาได้แต่ก็เป็นพิษร้ายเช่นกัน),ร่างเป็นยาอายุวัตธะณะ,ควบคลุมธรรมชาติ,ฟังเสียธรรมชาติได้,ตาทิพ,คำบัชชานายเหนือ(ออกคำสั่งเด็กขาดกับผู้อยู่ใต้อาณัตได้)

“หากไร้ซึ่งท่านพี่ ดาบข้าก็ไร้ความหมาย หากไร้ซึ่งนายท่ายชีวิตข้าก็ไม่สมควรมี-คุโระ”

 “วาจา ความคิด มันสมองของข้ามีไว้เพื่อปกป้องน้องข้า หากไร้ซึ่งน้องข้าขอไม่ใช้มันแต่ทว่า….หากไร้ซึ่งท่านข้าขอลาจาก-ชิโระ”

ชื่อ : คุโระ ชิโระ

 อายุ : 500 ปี 

เผ่า : ปีศาจจิ้งจอกทมิฬ,ปีศาจจิ้งจอกแสงจันทร์

ฉายา : เทพอารักผู้ไร้เทียมทาน 

หน้าที่ : ปกป้องนายหญิง(คุโระชิโระ),สืบข่าว เลขาประจำตัว(ชิโระ) , ต่อสู้(คุโระ) ,วางแผน ใช้สมอง(ชิโระ)

นิสัยคุโระ : มีระเบียบ เย็นชา ใจดีกับนายหญิงมาก ซึนนิดๆ

นิสัยชิโระ : อ่อนโยน สุขุม ใจดี ตามใจนายหญิงแบบมีขอบเขต

ประวัติ : ถูกสร้างมาจากดาบแห่งการปกป้องและทำลายและตีขึ้นมาจากเถ้ากระดูกสองมีน้องอารักผู้แสนซื่อสัตย์ตกทอดมาภายในตระกูล พึ่งตื่นขึ้นจากการปลุกไปโดยไม่ตั้งใจตอนนาราคุไปค้นตำราเพื่อฝึกศาตร์องเมียว คอยช่วยเหลืออยู่ในทุกๆด้านทำหน้าที่พี่ชายอย่างดีเยี่ยม!

“พี่สาวคนงามอย่าร้องนะเจ้าคะ? เอางี้! ข้าจะเป็นลูกให้ท่านดีไหม?”

“รอยยิ้มที่แสนไร้เดียงสานั้นชั่งงดงามยิ่งนัก อ่า ลูกข้า...ไม่สิ นายหญิงน้อยของข้าชั่งงดงามยิ่งนัก -มิชิโกะ”

ชื่อ : มิชิโกะ

หน้าที่ : หัวหน้าแม่บ้าน , หน่วยรักษาความปลอดภัยภายในบ้าน

และรอบๆ , ผู้สวมบทบาทคุณแม่ 

อายุ : 500 ปี

ฉายา: สาวงามแห่งเอโดะ,ผีสาวอาฆาตร,ปราการสีแดง,ผกาสีชาด,ผีสาวผู้ขโมยทารก

เผ่า: ปีศาจแมงมุม

นิสัย : กุลสตรี,ใจดี,อ่อนโยน,หวงลูกสาวมาก

ประวัติอดีต : อดีตโออิรันชั้นสูงที่ถูกคนรักหักหลังจนต้องสูญเสียลูกน้อยไป และสังหารทิ้งหลังจากตายไปก็กลายเป็นปีศาจอาราวาดอยู่พักหนึ่งคุ ฉายาครั้งอดีตคือ ผกาสีชาด เพราะคนที่ถูกฆ่าจะถูกตรึงจากใยแมงมุมที่ถูกย้อมจนเป็นสีแดงเหมือนดอกไม้ หลังจากฆ่าอดีตสามีแล้วก็ออกไล่ฆ่าคนและขโมยเด็กทารกไปทั่วเอโดะจนทำให้เหล่าองเมียววุ่นวายบ้านเมืองโกลาหลอยู่กันพอตัว… แต่ในวันหนึ่งเพราะถูกองเมียวซ้อนแผนจึงบาดเจ็บหนักและหนีเข้าป่ามาเจอนาราคุแบะถูกช่วยเอาไว้….จากนั้นก็ถูกความไร้เดียงสาของนาราคุละลายความอาฆาตรจนสุดท้ายถูกปราบได้และย้ายมาอยู่ใต้นอานัตของกลุ่มนาราคุ หลังจากนั้นนาราคุก็รับผิดชอบส่งเด็กๆคืนพร้อมเงินให้แต่ละบ้านจากนั้นก็สละเลือดไปชุบคนที่โดนลูกหลงจากความไร้สติคืนมาถือว่าชดใช้ความผิดของมิชิโกะ เจ้าตัวเลยถวายหัวให้แก่ลูกรักคนนี้มาตั้งแต่นั้น

ประวัติปัจจุบัน : สวมบทบาทคุณแม่ม่ายเจ้าของบ้านทั้งสามหลัง สตรีผู้เป็นเจ้าของ รพ. โรงแรมเกือบทั่วทั้งญี่ปุ่น เมื่อออกนอกบ้านมักสวมกิโมโนสีแดงสดเสมอ อยู่ในบ้านก็เป็นคุณแม่นะ

ชื่อ : โจเซฟ

อายุ : 550 ปี

เผ่า : แวมไพร์สายเลือดแท้ออกแดดได้แต่ไม่ค่อยชอบนัก

นิสัย : สุภาพบุรุษ เจ้าระเบียบ m

หน้าที่ : พ่อบ้าน,ผู้คุ้มหน่วยรักษาความปลอดภัยอาณาเขตบ้านทั้งหมด

ประวัติอดีต : แวมไพร์หนุ่มผู้เสียพี่ชายไปเพราะผู้หญิงที่ตนรักจึงกลับไปแก้แค้นและเดินทางมาท่องเที่ยวญี่ปุ่นชื่นชอบถ่ายรูปกักขังวิญญาญสตรีที่งดงามเอาไว้ ทำให้พวกหล่อนหลับไหลตลอดกาล อาราวาดอยู่นานพอตัวแต่ไม่รู้ทำอิท่าไหนถึงมาเป็นพ่อบ้านได้ 

ประวัติประจุบัน : พ่อบ้านผู้ชื่นชอบให้นายหญิงลงโทษเป็นตลอดแต่งานที่ออกมาไม่เคยมีคำว่าปกพร่อง

“.....บาปของเจ้า….ข้าจะขอรับไว้เอง..มาสิ...เดอะริปเบอร์...มาเป็นพวกพ้องของข้า..”

“อ่าห์… นายหญิงผู้งดงาม...ผู้ยืนอยู่เหนือซากศพเหล่าปีศาจพวกนั้นชั่งงดงามยิ่งนัก...น่าเกรงขามยิ่ง...ข้าผู้นี้ของให้คำสาบานว่าจะจงรักษ์ภักดีต่อท่านชั่วอายุขัย-แจ็ค”

ชื่อ : แจ็ค

อายุ : 550 ปี

เผ่า : ปีศาจอีกา

หน้าที่ : หน่วยข่าวกรอง,หน่วยลอบสังหาร

นิสัย : ชื่นชอบการฆ่าคนเป็นชีวิต เจ้าคิดเจ้าแค้น ชอบกลั่นแกล้งคนไปทั่ว ชื่นชอบการทรมาณ เจ้าแผนการ เจ้าเลห์ แต่ทว่าเมื่อเจอฤทธิ์เทวดาน้อย นายหญิงนาราคุไปจากจอมอสรพิษก็กลายเป็นคุณพ่อหวงลูกสาวบวกพร้อมทาสสายmผู้แสนซื่อสัตย์ไปซะนี้

ประวัติอดีต : อดีตจิตกรชื่อดังผู้เป็นนักลอบสังหารรับจ้างผู้ขายวิญญาญให้ซาตานเพื่อคืนชีพให้กับหญิงคนรักแต่ทว่าก็ถูกซาตานหลอกใช้จนเสียคนรักไปอีกครั้งเป็นคนแรกที่ท้าทายอำนาจของซาตานฆ่าคนชั่วไปทั้ง999คนจนได้ฉายา เดอะริปเบอร์จอมเชียด เพราะสภาพศพจะถูกปั่นจนละเอียดกระดูกจะถูกส่งไปให้กับเหล่าหมาป่าแทะเนื้อถูกทำเป็นพายส่งไปแจกจ่ายให้กับเหยือรายถัดไป

และอัญเชิญซาตานมาอีกครั้งเพื่อสังหาร...ซาตานได้มอบพรให้และจากไปแลกกับการไว้ชีวิตตน… เขาได้ฆ่าคนชั่วไปตลอดจากอังกฤษไปยังเอเชียและมาหยุดที่ญี่ปุ่น….และผันตัวมาเป็นนักลอบสังหารผู้คุมหน่วยข่าวกรองเสียนี้

ปัจจุบัน : หน่วยข่าวหรองและหน่วยเทศบาล(สังหารหนูที่เล็ดรอด)

ตั้งแต่อดีตตกาลนานแสนนานมาแล้วตัวข้าคือเงาของอามาเทราสึผู้เป็นพี่สาว ไร้ซึ่งผู้คนสนใจแต่ทว่าหากข้าหายไปนาง(อามาเทราสึ) ก็จะหายไปด้วย ข้าคอยดูดซับความดำมืดทั้งหมดของมวลมนุษย์ และอยู่คุมขังไว้ในส่วนลึกของโลกาเฝ้ามองพี่สาวสุดที่รักแย้มยิ้มมีความสุขในทุกเมื่อเชื่อวัน จนนานวันเข้าตัวตนของข้าก็ถูกลืมเลือน…. เหนื่อย เหนื่อยเหลือเกิน ได้โปรดเทพบิดา ตั้งแต่กำเนิดเกิดมาข้าไม่เคยอ้อนวอนขอสิ่งใดกับท่านสักครั้งได้โปรด...ปลดปล่อยข้าจากโซ่ตรวนนี้...ปลดปล่อยข้า---

นาราคุเอ๋ย… ตัวเจ้าเกิดมาจากความผิดพลาดของข้ากับนางอันเป็รที่รักตั้งต้นเดิมที่ข้าทั้งสองนั้นสร้างเพียงอามาเทราสึเพียงเท่านั้น...แต่ทว่าตัวเจ้าก็มิได้ไร้ค่าในวันที่เจ้ากำเนิดนั้นเจ้าคือตัวดูดศับความชั่วร้ายทั้งหมดไว้...พวกข้าทั้งคู่จึงมอบหน้าที่นี้ให้กับเจ้าแต่ทว่า…

นาราคุเอ๋ย ข้าผู้เป็นมารดามิอาจใจร้ายต่อเจ้าได้อีกแล้วเพื่อกาลนั้นจงไปใช้ชีวิตในวัฏจักรของเหล่ามนุษย์ที่เจ้าเอ็นดูมิแพ้พี่สาวของเจ้าเถอะ…

นาราคุเอ๋ย น้องรักของพี่ต่อแต่นี้เจ้าจักไม่มีข้อผูกมัดใดๆต่อสวรรค์และ 3 ภพพี่ขอตอบแทนเจ้าด้วยอิสระภาพจากโซ่ตรวจของเหล่าทวยเทพของจงมีชีวิตที่สุขขี…

นาราคุเอ๋ย../น้องข้า/ลูกสาวที่รักของแม่ โชคชะตาของเจ้า….จงกำหนดเองเสีย…

และนั้นคือเสียงสุดท้ายก่อนที่ข้าจะถูกส่งลงมาเกิดเป็นมนุษย์ตามวัฏจักรสังขาร ความทรงจำทั้งหมดถูกลบเลือนหายไป ข้าไม่รู้เลยว่าทั้งบิดาและมารดาและพี่สาวตัวแสบของข้าจะกลั่นแกล้งข้าในอนาคตอันใกล้นี้เลย….หากรู้ข้าคงยอมนอนเฉาตายในกรงขังนั้นเสียดีกว่า….