เธอคนนั้นที่ฉันรอคอย

#เธอคนนั้นที่ฉันรอคอย

#ดาวน้อยทิรา 

เขียน

เมื่อใครสักคนที่ได้พบความรักที่ท่องแท้ แต่ด้วยเหตุและผลที่ขัดขวางการพบเจอของคนสองคนทำให้เกิดการรอคอยซึ่งกันและกัน และเมื่อทั้งสองได้กลับมาพบกันอีกครั้ง ความรักก็ไม่จะบังเกิดได้ในตอนนั้น

"นี่มึงเข้ามาทำไม"

ถึงตอนนี้ผมเดินไปส่งมันที่หน้าห้องแล้ว แต่มันก็ยังดื้อด้านกลับเข้ามาในห้องผมแถมยังทำหน้าตาสลอนใส่ผมอีก

"ถามตัวมึงดูดิว่าดีดูดกูมาทำไม"

ไอ้เหนือดึงแขนผมเข้าหาร่างที่สูงใหญ่แล้วโอบเอวผมไว้ เอาซะผมขยับไปไหนไม่ได้ร่างกายที่กำยำไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นทั่วร่าง

รวมถึงกล้ามหน้าอกและซิกแพคที่เรียงตัวกันเป็นก้อนๆ บนหน้าท้องที่อยู่ตรงหน้าผมในตอนนี้ บวกกับหน้าตาที่หล่อเหลาเข้มกระชากใจทำเอาผมแพ้ทาง และยอมมันทุกครั้งที่เจอสถานการณ์แบบนี้ แต่ในครั้งนี้ผมมั่นใจว่าผมจะห้สใจ และทำใจแข็งไม่ตามใจมัน

"ดึงดูดอะไรของมึงวะ ไม่เอา!! มึงกลับบ้านไปเลยใครจะมานอนด้วยกันทุกวัน"

"มึงกับกูไง"

ไอ้เหนือผลักผมล้มลงบนโซฟา พอผมตั้งตัวได้ก็รีบลุกขึ้นมา และผลักฝ่ายตรงข้ามคืนที่ยืนอยู่ตรงหน้า

"มึงเป็นบ้าอะไรเนี่ย...กูไม่นอนกับมึงหรอกนะกลับบ้านไปเลย..."

แต่การกระทำนั้นไม่ได้เป็นผลอะไรเลยสำหรับไอ้เหนือ มันมองตรงดิ่งมาที่ผมแล้วผลักผมลงไปนอนจมบนโซฟาอีกครั้งอย่างรุนแรงจากนั้นก็ขึ้นค่อมผมด้วยอารมณ์และสายตาที่เหมือนจะงาบผมลงท้องโดยไม่ต้องเคี้ยวเลยและจากนั้นริมฝีปากหนาๆ แดงเรื่อตามธรรมชาติก็ค่อยๆโน้มตัวลงมาประกบบนปากผมความอบอุ่นจากปากของผมและปากของไอ้เหนือค่อยๆถ่ายเทออกไปจากปากของกันและกัน ผมได้ลิ้มรสชาติการจูบที่ดูดดื่มอีกครั้ง มือขวาของผมค่อยๆเริ่มลูบไล้ไปตามแผ่นหลังที่มีเสื้อบางๆกั้นไว้ เเละค่อยเคลื่อนมือขึ้นไปบนหัว จากนั้นก็เริ่มสอดมือเข้าไปในผมที่นุ่มลื่นน่าหลงใหล ขณะที่มือซ้ายกับบีบแขนของฝ่ายตรงข้ามอย่างหนักแน่น จากความตั้งใจว่าจะห้ามใจ แต่มันก็พังทลายไปเหมือนทุกๆครั้ง

มาลุ้นและหาเหตุผลที่ขัดขวางความรักไม่ให้บังเกิดขึ้นได้ในตอนนั้นไปพร้อมๆกัน และเอาใจช่วยความรักของพวกเขาเหล่านั้น

+++เธอคนนั้นที่ฉันรอคอย+++