Until we've met

!คำเตือน! 

นิยายเรื่องนี้ค่อนข้างมีเนื้อหาที่เศร้าและทำร้ายจิตใจ

แอล เด็กสาวที่โชคชะตาไม่เป็นใจที่จะทำให้เธอมีความสุขได้นานนักได้ประสบอุบัติเหตุและสูญเสียครอบครัวแสนอบอุ่นและเหนียวแน่นในงานวันเกิดของเธอและน้องสาวฝาแฝด ซึ่งทำให้เธอสูญเสียความจำทั้งหมดไป

แต่ใช่ว่าจะมีแค่เรื่องร้ายๆ เควิน เพื่อนสนิทของพ่อและแม่ของแอลรับเธอมาเป็นลูกบุญธรรม และยังมีเพื่อนรักอย่างโธมัสที่เข้ามาช่วยเหลือเธอตลอดไม่ว่าเธอจะจำเขาไม่ได้ 

การตามหาชิ้นส่วนของความทรงจำ กับปริศนาของการเกิดอุบัติเหตุในวันนั้นทำให้เธอถล่ำลึกเข้าไปในความมืดของจิตใจมนุษย์อย่างไม่ได้ตั้งตัว 

• แนะนำตัวละครหลัก •

แอล ออสบอร์น [Elle Osborn]

อายุ : 17 ปี

ส่วนสูง : 167 ซม.

น้ำหนัก : 47 กก.

สีตา : เขียว

สีผม : บลูเน็ต

สีผิว : แทนเกือบขาว

"ฉันไม่ใช่พวกที่เอาแต่นั่งรอหรอกนะคะ"

--------------------------------------------------------------------------------------------------

เควิน เลน [Kevin Lane]

อายุ : 47 ปี

ส่วนสูง : 185 ซม.

น้ำหนัก : 62 กก.

สีตา : ฟ้า

สีผม : น้ำตาลแซมขาวนิดๆ

สีผิว : ขาว

"ไม่ว่ายังเธอก็ยังมีฉันกับโธมัสอยู่ข้างๆเสมอนะ"

--------------------------------------------------------------------------------------------------

วิลเลี่ยม สมิธ [William Smith]

อายุ : 25 ปี

ส่วนสูง : 187 ซม.

น้ำหนัก : 76 กก.

สีตา : ฟ้าอมเขียว

สีผม : บลอนด์ทอง

สีผิว : ขาวผมชมพู

"เธอก็รู้ว่าฉันคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเธอ"

--------------------------------------------------------------------------------------------------

โธมัส คิงส์ลี่ย์ [Thomas Kingsley]

อายุ : 17 ปี

ส่วนสูง : 191 ซม.

น้ำหนัก : 79 กก.

สีตา : เฮเซล

สีผม : บลอนด์ม่วง

ผิว : แทน

"ฉันล่ะปวดใจกับคนแบบเธอจริงๆ"

--------------------------------------------------------------------------------------------------

อาร์เธอร์ เลเธอร์วู้ด [Arthur Leatherwood]

อายุ : 19 ปี

ส่วนสูง : 192 ซม.

น้ำหนัก : 79 กก.

สีตา : ฟ้า/เขียว

สีผม : ดำ

สีผิว : ขาว

"ให้ฉันจัดการมันเลยมั้ย?"

• พูดคุยสักนิดก่อนเริ่มอ่าน •

สวัสดีค่ะ เรื่องนี้ธัญเขียนมาตั้งแต่เมื่อปีแล้วล่ะค่ะ แต่เขียนไม่จบสักที เขียนลบเขียนลบ แต่ก็ยังวนอยู่ในเนื้อเรื่องเดิม สุดท้ายก็คิดว่าจะเขียนให้มันจริงๆสักที จึงเอามาลงในเด็กดีเพื่อเป็นแรงกระตุ้นให้เขียนให้เสร็จด้วย

อย่างที่บอกไปเรื่องนี้ค่อนข้างดาร์กและมืดมนมาก อาจจะไม่ถูกตับผู้อ่านส่วนใหญ่ในสมัยนี้ แต่ไม่เป็นไรค่ะ ธัญก็จะแต่งต่อไป ฮ่าๆ

อะไรที่ไม่ใช่แนว ธัญไม่อยากจะฝืนค่ะ

สุดท้ายนี้ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ

♦ หากผิดพลาดประการใดอย่าลืมคอมเมนต์ให้ธัญรู้ด้วยนะคะ ♦