ท้า(รัก)นายวายร้าย

"เห้ออออ แม่ นี่เราต้องย้ายจริงๆหรอ"

"จริงน่ะสิถ้าไม่ย้ายแกจะรอให้พวกเจ้าหนี้มาที่นี่หรือไงกัน" ฉันที่เดินหอบกระเป๋าสำภาระออกมาจากห้องร้องถาม แม่ผู้ที่สร้างหนี้แล้วพาฉันหนีอย่างไม่อยากเชื่อ ฉันเข้าใจนะที่แม่ต้องหนีน่ะ  อืมม ก็มากอยู่แหละหมายถึงหนี้น่ะมากแบบมากๆอ่ะ

"แล้วเราจะไปอยู่ที่ไหนล่ะทีนี้ หนีหนี้แล้วแม่มีเงินหนีหรอ" ฉันพูดไปพรางขนของออกมาจากห้องจนหมด

"แกไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกฉันมีที่ให้แกซุกหัวไว้แล้วล่ะ"แม่ฉันบอกเสียงดัง ก็คนมันอยากรู้นี่ทำไมต้องเสียงดังใส่ลูกโซ่น้อยคนนี้ด้วย โฮกกกก ฉันชินแล้วแหละแค่โอเวอร์ไปนิด ฮ่าๆๆๆ

"แกเก็บของหมดแล้วใช่มั้ย"แม่ถามแล้วหันมามองของต่างๆที่ฉันขนออกมา

"หมดแล้วค่าาา"ฉันก้มโค้งบอกแม่ แม่จึงมองค้อนฉันให้ แง่ๆ( แค่ล้อเล่นเองแม่ก็ )ฉันยิ้มแหย่ๆไปให้แม่หนึ่งทีแล้วรีบ ขนของออกมารอรถ ที่กำลังจะมารับเราไป

อยากรู้จริงๆว่าที่อยู่ใหม่จัเป็นยังไงนะ คงไม่พ้นห้องเช่าแน่นอน 

"ชีวิตยัยลูกโซ่คนนี้น่าสงสารจริงจริ้งงง"