คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ระยะที่ V : ชีวจักรกล
ระยะที่ห้า : ีวัรล
Phase V : Necrogears
ีบม้านับร้อยย่ำประสานส่แรสั่นบนแผ่นินสู่ร่าบอบ้ำอทหารหนุ่มผมสีอิ แววาอิโรยอเาทอมอผ้าลุมสีรารีพัระพือบนแผ่นหลัอบุรุษเบื้อหน้า—ผู้ยืนระห่านลาถนน บวนม้าบรรทุพลสวมเราะแหวสอแถวผ่านพวเาไปอย่าไม่มีทีท่าว่าะเห็นท้ายบวน
วามเ้มอนัาบสูส่าพิาราูาศัรูฝีมืออน ะมือ้ายวาบให่ส่เ้ามือวาและึฝัออาเอว ยสอศอประอาบยาวสันรถูั้เป็นแนววา สอเ้าปลอ้วยวามบรร านั้นระโนาทะยานึ้นอาาศ สยายผ้าลุมับผมสีเินยาวพร้อม ๆ ับัหวะที่อาาสีำถลันรเ้ามา ยเท้าหน้าีเท้าหลั ส่ร่าเ้ารอรับสะโพอนัาบลอาน แล้วทิ้สี่ีบลห้อะบึไป้าหน้า้วยวามว่อไว
ทหารหนุ่มทอมอผู้ึุ่ั่แสะวันาไปเพื่อเผิหน้าับมฤยูที่ัวเาพยายามหนีายออมา เวลานี้เอวามหนัอึ้บนอไ้ถูะล้านร่าายเบาหวิว แทนที่้วยวามอุ่นผุึ้นภายในใ อาารเร็ามัวเริ่มผ่อนลาย ประสาทสัมผัสวนะลืมเลือนทุวามเ็บปว
เสียรอบ้าแผ่วล ผนวับภาพหม่นมัว่อย ๆ ลบลืนสายา แม้ว่ายัหลเหลืออีวามรู้สึที่้าา—วามร้อนใ่อวามปลอภัยอรอบรัว แ่็ไม่อาัืนสอหัวเ่าที่ถูุล
แล้วเมื่อแผ่นหลัเอนระทบพื้น เปลือาึถึราวปิ ับทุสรรพสิ่เหลือเพียวามมืสนิท
...
ท่ามลาเปลวเพลิลุโนาหลายหลัาเรือนัับวามมืยามวิาล ผู้นมามายวิ่สุฝีเท้าโยที่เบื้อหลัล้วนเ็มไป้วยอสูรสูสิบสี่ฟุ รูปายเหมือนมนุษย์สวมเราะทมิฬเล้าวันโยรอบัว ลาอาวุธนาเื่อไล่ทำลายทุที่ที่มันพบเหยื่อ สร้าเสียอึทึึโรมไม่าสาย
บนวามสูห้าสิบฟุเผยให้เห็นโรนหใบพัสามลำบินเหนือบุรุษผมเินยาวแถวหน้าอบวนม้า ายนนั้นทาบมือวาปิวัถุล้อใบหูเพื่อป้อันเสียพัลวันอเือม้า ่อนเอ่ยเสียึั
“เทมพลาร์เรียไมเน”
ามมา้วยเสียหิสาวัเ้ามาทาอุปร์สื่อสาร “สัาัเน”
“สถานาร์?”
“พบ้าศึราวสามสิบ พลเรือนยัหลเหลือในพื้นที่ ...าปริึมพร้อมใ้าน ำลัรอำสั่”
สรีผมสีทอในเรสอระเ้าาวบนม้าแถว้ายอบ้วยเสียราบเรียบไม่่าาสีหน้าอเธอ มือ้ายประอระเป๋าถือโพลิเมอร์ึ่้าในิมอนิเอร์แสุสัาสีเียวเรีย่อันแทนบวนทัพ ุสีแระัระายแทน้าศึบนพื้นหลัสีำ
“เปลี่ยนรูปบวน! ไลเอร์ับไมเนนำปี้าย สเปียร์ับมิสทินำปีวา” ฝ่ายายป่าวำสั่แร เว้นั่วรู่่อนเอ่ย่อ “ไมเน เริ่มารระุ้นสนามพลั”
“รับทราบ”
หิสาวอบรับแล้วปิฝาระเป๋า โยนให้ทหาร้าหลัรับ ถัมาึปิเปลือาล ยับสอมือุม้ามโลหะเรียวยาว านั้นริมฝีปามันวาวสีระเรื่อึอ้าึ้นเปล่เสียะาน
“มิราสเฟียร์ประัษ์!”
สิ้นำล่าว็บิรอย่อระหว่า้ามสีเิน พลันมีสามเหลี่ยมสีอำพัน้อนให่ปลายทาายประายแสแวววับ ่อเิลื่นอาาศสีาวระายรอบัว แผ่ยายเป็นวุลื่นทะเล—ออห่าและลับสายาไป และไม่เพียแ่นั้น ผืนฟ้าไร้เมเอ็ปราเป็นแสเรือรอสีมรมโหฬาร ำลัระเพื่อมอย่าเื่อ้าราวับผิวน้ำอท้อทะเล
“แ่อิาเรีย!!!”
เสียะเบ็าแม่ทัพประสานเสียู่ร้ออเหล่านัรบหาไ้เบนวามสนใเหล่าปิศาให้หันไปทาอทหาร
เมื่อถึทาแยสามสาย บวนม้า็แยออเป็นสามแถว ะที่ทั้้ายวาและมุมถนนเรียราย้วยอสูรทะมึน วนให้ใรที่เห็น้อวัผวา
แ่ไม่ใ่ับผู้นำึ่ไว้้วยใบหน้าเร่รึม
นับแ่นั้นเสียับินปืน็ัระม ทว่าเม็ะั่วไม่อาสร้าบาแผลแ่ศัรูเ่นเย เหล่าอัศวินึระายำลัเลื่อนที่รอบ ๆ ศัรู รัษาระยะห่าารัศมีโมีานัรบทมิฬ
ไม่รอ้า พวเาุไฟแ็เผาเือในวน้ำมัน ร่วมใันระหน่ำปาใส่ร่ายัษ์นเปลวไฟปะทุลุท่วม แ่แทนที่มันะบาเ็บหรือหยุเลื่อนไหว มันลับเหวี่ยอาวุธให่ผสานเพลิวาพลรบสามรายปลิวไปับม้า แผเสียโลหะระแทปนเสียเนื้อแหลวนผวา
สาวผมบลอน์ระหนัว่าระเบิวไม่เพียพอ่อารล้มศัรู เธอเร่ม้าพลาี้ปลายทาลพื้น วบุมสิั้มั่นสมาธิ าเล็ศัรู่อนะวัเสยทา บันาลแสสีทอโพยึ้นาินั่รีบลามสูะลู ส่เสียัมปนาทไถลรเ้าปะทะเป้าหมายเบื้อหน้า ระเบิแรอัอาาศเือระอุัร่ายัษ์ปลิวไปทับบ้านนพัทลาย
!!!
ทันในั้นเิเสียระเบิทา้านวาอเธอ าบ้านที่แออเป็นเสี่ยเศษ พลันเผยร่านัรบำฟาทวนให่ลมาแบบิ ๆ
ในเสี้ยววิ ฯ เธอไหวัวีเท้าออาพาหนะ หลบปลายโลหะึ่บยี้สัว์สี่านระุย สาอเหลวสีแานเปรอะายและใบหน้า
สอเท้าในบูทไถลพื้นพลาารปัทาลินเพื่อทรัว หิสาวส่้ามามือ้ายวพาไหล่ระับเ้ามือวาแล้ว้าเอาไว้้าหลััวเอ ้อนมีายแสเหลืออร่ามแผ่วามร้อนี้ผิวหนัอีรั้ หาแ่ราวนี้่าาเิมรที่อูแสไ้่อัวเพื่อวบรวมันเป็นรูปใบมีหนา
ในั่วอึใที่ปลายอาวุธมันระทุ้เ้ามา เธอพลิวิฤเป็นโอาส้วยารเอี้ยวัวหลบ พร้อมับีเท้าส่ร่าเ้าประิมันในปราเียว แว่หัวไหล่วัทาแสปาาอมันาสะบั้น ทำลายสมุลบัับมันใหุ้เ่าลแทบพื้นทิ้ไว้้วยรอยโลหะถูัสีเหลือแส
หลัาหิสาวาาทรัวอยู่้านหลัมัน เธอ็เร่ฝีเท้าไป้าหน้า อาศัยอหินเป็นานระโ
ศัรูัศอว้าทวนประหนึ่ศรสวนทามาเ่นันทำให้ในพริบานั้นลาอาาศ เธอพลิัวหมุนแนวนอน เลี่ยวามายที่เียเอวไปรึ่นิ้ว ่อนะเหินายนำศาสราเสียบทะลวลาอศัรู รีสะเ็ไฟมหาศาลทะลุารูอี้านนเิเป็นเสีย่าล้ายเรื่อี่เหล็
สุท้ายเมื่อถอนทาไร้แสออมา เธอ็ยันร่ามันเพื่อหย่อนนเอลพื้นในท่าันเ่า้าย ่อย ๆ ยืนรอย่านิ่สบ รอร่าให่ที่อยู่เบื้อหลันั้นระเบิาภายในลายเป็นิ้น ๆ เหลือเพียเปลวเพลิและลมร้อนพัเผ้าผมโยไม่ิะหันไปื่นมผลาน
“ไมเลี” เสียนุ่มนวลอบุรุษัึ้นา้าน้าย าม้วยเ้าอเสีย้าวเ้ามายืน้า ๆ เธอ
เาเป็นายหนุ่มสูโปร่หฟุหรือมาว่าเธอเล็น้อยและสวมเราะเบาเพาะส่วนบน
“ถ้าไม่เหลือไว้สััว เี๋ยว้าไม่ไ้ออโรเอานะรับ”
“ฝาปี้าย”
หิรึมอบระับและอยเท้าไปยัศัรูอีลุ่มโยไม่ประวิเวลา นำทหารม้าหนึ่หมู่วบิามเธอ
“ให้เป็นหน้าที่้า”
ายหนุ่มรับำแม้ว่าผู้ฟัะออห่าแล้ว็าม
เวลานั้นเหล่าอัศวิน่าแระเิเมื่อยัษ์ัวที่อยู่ห่าออไปสิบหลาำลัลา้อนูิน—วิ่ะบึรไปยัายผมสีแลาถนน้วยวามเร็วนิที่นรอบ้า้อนลุ
“รอแม่ทัพ!” ทหารนายหนึ่ะโนเรียเือน
ถึอย่านั้นผู้เป็นเป้าลับนิ่เย
เายัหันหลัให้อันรายอันใล้เ้ามาอยู่รอมร่อ มุมปาสอฝั่อเายึ้น เอ่ยำพูที่ทำเอาพวพ้อเหื่อแเป็นัวลันเป็นแถว
“เลทส์แน์”
มวลน้ำหนัาสอฝ่าเท้าระทืบลินัอึทึ มันเหยีย้าม้อนไป้าหลัสุแน วามห่าลลอย่าับไวนระทั่ทันทีที่ระั้นระยะพิา ายหนุ่ม็ไ้สปริาหมุนัวออารัศมีโมีอย่า่ายาย ไล่เลี่ยมา้วยเหล็ล้าฟาลผืนินนแยุบ ประอบเสียสนั่นนอรอบ ๆ ระอนเ้
โยไม่หยุพั เาระโีลัาึ้นสูพร้อมึาบยาวออาฝั ทิ้เท้าลเหยียบ้ามออาวุธนาให่ มุ่เ้าใส่ศัรู้วยารทรัวอันสมุล แ่ปิศาไม่ปล่อยให้มือว่า รีบแว่มือ้ายหวัว้าเหยื่อ ทว่าเาไ้โนึ้นหัวมัน่อนหย่อนสะโพลนั่ห้อยา หาวหวอแล้วแย้มยิ้มู่ับาหยี ะร่าายส่ายไปมาามารหัน้ายวาับารหายไปอเา
สัาาพลันเรียผู้ล้าให้หันหลั มอแวบเียว็รีบีร่าออไปลิ้ลหลัาบ้านใล้เีย ่อนะามมา้วยวานึ่ามสับหัวศัรูัวแรนบุบและแลั่น สัหารพวเียวันอย่าไร้เยื่อใยนทำให้เา้อเลิิ้ว
“น่าสนใ”
รานั้นผู้ท้าิใหม่ระโทุบวานลมาระุยหลัา ันนัาบให้ีัวหลบาออาระยะ
เาโอนำลัาถีบเท้ายันพื้นที่พัโ่นพลันทะยานลู่ลมเ้าใล้อสูร พร้อมหมุนลำัวเหวี่ยาบมเียวอาบระแสไฟฟ้า ปะทุประายอสนีสีทอยาวามวสวิ เปล่เสียัสนั่นสะเทือนแ้วหู ีระาลำออมันนาออาบ่า ปัหัวทรรวยปลิวไปปะทะรูปปั้นนลาัุรัสอย่าั
หนุ่มร่าสูทิ้น้ำหนัเพื่อโบลาเวหาแทบทันที ่อ้วยประทับสอเท้าไถลแผ่นินลแรเื่อย ระทั่หยุะัในท่าสะบัาบออ้าน้า ่อนลท้าย้วยารวอาวุธแล้วสอลับเ้าปลอ้วยวามนุ่มนวล
“อะไรนิ เหื่อไม่ทันออ”
ลมหายใยัไหลเ้าปออย่าสม่ำเสมอ ทว่าเาลับ้อผะหลัาที่หันไปทารูปปั้นอิสสรีลาหมู่บ้าน—ถูศีรษะทรรวยออสูรเสียบแทนหัวเิมอย่าเ่นหราเพราะฝีมือน
เาเริ่มอออาารหน้าีเล็น้อย …บาทีเหื่อเม็แระหลั่ออมาเพราะเรื่อนี้
“เอาล่ะ หวัว่าะไม่มีใรเห็น”
ายืรระหว่าที่าหยีวามอรอบทิศอย่าั้ใเไับสิ่ที่ัวเอเผลอทำ
หมู่บ้านที่เยเียบสบ เวลานี้แปรเปลี่ยนเป็นสนามรบ แ่้วยประทีปและลุ่มวันสีำ ในระหว่าเียวัน บรรยาาศ็ลอเสียระเบิ เสียโรมราม เสียร้อโหยหวนนับไม่ถ้วน ถ้าไม่ิว่ายัมีวามามอสายธารสีมรบนผืนนภา ที่แห่นี้ใล้เียับำว่านร
“ฟีนา ทานั้นเป็นไบ้า?”
ำพูอนัาบูเหมือนับารพูลอย ๆ แ่แท้ริแล้วเสียอเานั้นถูส่ผ่านเรื่อสื่อสารไปถึสาวผมสอ่อในุมินิเรส—ผู้ำลัสาวเท้าไปามหลัาบ้าน โยมีอัศวินพลปืนหนายามหลัไม่ห่า
“เียบเหอะ ้าเสียสมาธิ”
เธออบปลายสาย้วยเสียไม่สบอารม์ แววาเียบมุเหยี่ยวอเธอนับหัวฝู้าศึึ่เลยหลัาอแ่ละเรือนเล็น้อย สัเสถานาร์ภาพื้นที่ำลัแลีวิันอย่าสมบุสมบันท่ามลาวามวุ่นวาย
“่ะ ไม่อยาไ้ำลัในานั้นเลย?”
“ฮึ ั้นบอมาว่าเลี้ยสเ๊”
เธอยิ้มมุมปา หยุวิ่แล้ววาเท้า้ายไว้้าหน้า ว้าลูศรเหล็าระบอสะพายหลั น้าวสายและั้ลำธนูโลหะประับลวลายอ่อน้อยสีาวสลับทอ เล็ปลายแหลมไปยัปิศาทะมึนที่ำลัเือาลอยู่ลาลุ่มทหาร ระหว่าที่ลูทีมนั่ันเ่ายปืนุ้มันอยู่ใล้เีย
“เลี้ย? ฮึ-สบาย!”
ส่วนฝั่หนุ่มผมแัสินใึาบสอเล่มอันเป็นทั้หมที่เามีออมาเรียม โยอีเล่มมีสีาสะุา ยเท้าวาถูา้ายรออสูรทมิฬที่่อแถวันเ้ามาเรื่อย ๆ พลาแหนหน้าพึมพำับสิ่ั่วร้ายที่สูว่าเาเท่าัว้วยยิ้มแย้มอย่าไม่ยี่หระ
ทา้านฟีนา หลัาลั้นลมหายใ เร็แนสอ้าุมมือให้นิ่สนิท ่อสายาเล็อสูรเราะที่พยายามเ่น่าพวพ้อเป็นผัปลาอยู่ลาถนนว้าห่าออไปห้าหลา
รอบัวรวมถึบริเวปลายศรไ้ปราระแสลมแรพัระพือเผ้าผมประหนึ่พายุเรี้ยวรา
ไม่นานรั้น้าเอ็นไ้ที่ึปล่อยมือให้ีผึ ส่ศรแหวสายลม ทะลวเ้าลาหน้าผาอเป้าหมายอย่าแม่นยำ ามมา้วยลมสลาันรุนแร ัร่ายัษ์ระเ็นไประแทอีัว บที่หายหลัทับบ้านเรือนนพัระุยเป็นแถบ
“วยล่ะ เล่นแรไปหน่อย ...ไว้อโทษเ้าอบ้านแล้วัน”
สภาพที่เิึ้นทำให้เธอเาหลัหัว้วยสีหน้าเื่อน แถมที่น่าเศร้าว่านั้นือารโมีัล่าวไม่ไ้ผลามที่หวัเพราะพวมันยัเหลือแรลุเหมือนทุที
“ืนนี้มันเิบ้าอะไรวะเนี่ย? ทำไมถึ มีโเลมหน้าาประหลา ๆ …โผล่มานานี้”
รึ่บ่นรึ่สสัยพลาออแราระโน้ามหลัาถัไป ลม้วนหน้าั้ัว่อนะน้าวธนูหันวา หลิ่วาเล็ศัรูเพียวินาที แล้วียิไปโยมีเป้าหมายือเสียบแนหนึ่ศัรู ปัทั้อาวุธทั้ัวมัน้วยอานุภาพปานระสุนปืนให่ ่วยื้อเวลาแ่ทหารราบ หน่วยปืนยาวอเธอทยอยามหลัไม่ทิ้่ว
พลธนูสาวระโีลัา้ามฟาสิ่ปลูสร้าหลั่อมา และแม้ว่าะลอยอยู่ีในท่าเท้าี้ฟ้าหัวลิน เธอ็สามารถแผลศรไปแท้อพับาัวฝั่้ายสะัมันให้เสียศูนย์ล้มะมำ ่อนที่เธอะลมานั่บนประทุนบ้าน
“ไม่ิ หรือว่าาลิ์?”
ในอนที่ำลัพึมพำอยู่นั้นเอ พอเธอเหลือบไปทาวา็พลันพบับวานให่ที่เหาะอาาศรมายัเธอ แ่ในห้วเวลานั้น เธอทำไ้เพียแ่เบิาโพล
❖ Clue Archive Update : Psychic Amplify (ลัเบาะแสใหม่ : แผ่วั)
อุปร์าปริึมนั้นเี่ยว้อับมิราสเฟียร์ในารบิเบือนสภาวะบาอย่า
ทำให้ท้อฟ้าเิปราาร์ออโรรา หรือ แสเหนือ-แสใ้
❖ Clue Archive Update : Qhalyx (ลัเบาะแสใหม่ : าลิ์)
าำพูอฟีนาที่าเาว่าศัรูมีวามล้ายลึบาอย่าที่เธอรู้ั
ความคิดเห็น