คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ระยะที่ X : ธวัลศาสตรา
ระยะที่สิบ : ธวัลศาสรา
Phase X : Snow Trigger
หลอโลหะลอยอาาศาหนึ่อัศวินสู่มืออหนุ่มผมแ านั้นานไ้ยับม้าเ้าใล้สาวผมทวินเทลผู้วาสีหน้าีเียว วามแสบร้อนเินินนาารอแผลเหวอะพุพอบนแผ่นหลั ทำให้เธอหายใรวยรินเหมือนำลัวนเียนะหมสิ
เ็มโผล่ออทาปลายหลอพลันเสียบบน้นาฟีนา ไล่สารเมีภายในวัถุส่เ้าระแสเลือ อึใ่อมาผู้บาเ็บึแสปิิริยา—อาารเร็ทั่วร่าาย่อย ๆ ลายัว ระทั่ในที่สุเธอ็ลับมาสูลมเ้าผ่อนลมออไ้ัปิ
“ฟีนา”
หลัาหันามเสียเรียาสหาย อีฝ่าย็ไ้โยนระป๋อสเปรย์มาให้เธอรับเอาไว้ านั้นหิสาวึใ้มันีพ่นละออเย็นสีาวเลือบบาแผลทั้หมเพื่อบรรเทาอาารเ็บเียนายล
“อบใ”
หิสาวปาเหื่อบนแ้ม้วยมือพลาแลหนุ่มาหยียนิ้วโป้ให้
“ไม่เป็นไรแล้วนะ?”
“เออ”
สอิ้วอเธอมวเ้าหาันะนำลูศริสลิน้าวับเอ็นธนู นัยน์าสีน้ำาลหลิ่วมอวิหเหล็บนฟ้าำลัระพือปีหนึ่รั้เพื่อทะยานเ้ามา้วยวามเร็วสู แนวาัสุไหล่ประอท้ายศร้วยสอนิ้วระับปา แน้ายเหยียรและระับันธนูั้มั่น เผ้าผมปลิวสะบัเ่นเียวันับเสื้อผ้ารวมถึเ็หนุ่มใล้ัว
“ไ้เวลาเอาืน”
ระแสลมระโแรปรารอบัวอย่า่อเนื่อโยไม่มีปี่มีลุ่ย ร้ามับสมาธิที่สบนิุ่สายธาร วา้อมระบนนภาเพียหนึ่เียว
เวลานี้ภายในห้วแห่วามิไ้ปราภาพอันเลือนรา ภาพอเ็น้อยวัยระเาะบนั เ้าอใบหน้าเล็ ๆ เส้นผมละเอียร ับแววาไร้เียสา บนผืนห้าอันมีวะวันสีแสำลัลับอบฟ้า
รา่อมา วามใสื่อนั้นลับเปลี่ยนเป็นสายธารึ่หลั่ไหลออมา ยามที่เ็นนั้นถููออห่าานอย่าทุรนทุรายาารพยายามัืน
ห่าออไป... โยที่าไม่อายับเยื้อน
ระทั่เ็น้อยลาลับาสายา สอเ่า็ไม่อารับน้ำหนัไหว ทรุลับพื้นโยมีวามเ็บปวภายในออทิ้ไว้ แม้ว่าโทนเสียอเ็นนั้นะเลือนหายไปาเบื้อลึแห่วามทรำ
ถึอย่านั้น... วาาสุท้ายที่เธอเพรียออไป็ยัำอย่าึ้นใ
และยัเฝ้ารอ... ่วเวลาที่ำสัาในวันนั้นเป็นริ
“สเปียร์พร้อม”
เสียแหลมแฝวามเร่รึมเปล่ออมา้วยพลัานภายในอันเอ่อล้น เรียนัยน์าอแม่ทัพผู้เียาบอัีสีหิมะ้าลำัวให้สบมอโยไม่ล่าวำใ าทุู่้อรอผลลัพธ์อารโมีในรั้นี้ ...ึ่อาเป็นโอาสสุท้ายที่พวเาะรอพ้นาประูอเวี
อีไม่ไลเส้นทา้าหน้า็ะสิ้นสุลรริมผา ส่วนมัุราำลัย่นระยะเ้ามา้วยวามเร็วสู
ทว่าัหวะที่ฟีนาำลัะลมือ วิหยัษ์ที่ถูล่ามไ้ใ้แรเฮือสุท้าย ฝืนอาารสะบัสะบอม สะบัปีให่โบลมสลาัน ่อแรันปะทะทั้ผู้นและม้ารอบรัศมีนระเ็นลิน ส่ผลให้ฟีนาึ่อยู่อบระยะใล้เียนระทบเ็หนุ่มนะั ้ำร้ายลูศรุสุท้าย็ไ้หลุมือไป
วินาทีนั้นหัวใระุวูบ ปาอ้า้าะนัยน์าเลื่อนามศรสามลูสุท้ายร่วลสู่แผ่นิน ราวับว่าาลเวลาถูยื้าลให้วามใหายผุึ้นมาอย่ามาล้น เลื่อนออห่าาหนทารอีวิ้วยในหัวึ่าวโพลน
ทันในั้น ศรลูหนึ่ลับถูมือเรียวว้าเอาไว้ในอนที่มันระอนอย่าทันท่วที
ฟีนาึสิลับมาแล้วถึับลืนน้ำลาย ทั้หวาเสียวและโล่อหลัเห็นหิสาวผมบลอน์ในท่าหย่อนศีรษะลิน ร่าสะโอสะอห้อยอยู่นออานโยมีานอาอเฟลอร์เอาไว้้วยหน้าี
มิเอลร่วม้วยเหล่าทหาร่าออแรึโ่เพิ่มึ้นเป็นเท่าัว หมายไม่ปล่อยให้มันหนีแม้ะสูเสียำนวนนวบุมไปบ้า เฟลอร์ถอนหายใ้วยใบหน้าโเหื่อ านั้นะโนเรียฟีนาให้ั้ท่ารับวัถุที่นว้าไป
“สเปียร์!”
ทันทีที่สาวธนูรับศรมา ็รีบน้าวสายพลันเล็แล้วส่มันแหวเวหาออไปโยมีสายสลิลอยามหลั
เพียวินาทีเียว ปลายแหลม็ทิ่มเ้าหน้าะโหลอเป้าหมาย หยุยั้ัหวะิ่หัวลมาเพื่อเรียมพ่นลูไฟอย่าทันวัน ฝัลึ้ำสอ้วยระบบเาะทะลวแ่มันลับไม่มีทีท่าว่าะสิ้นีพ
“ึ!”
แม่ทัพะเบ็สั่ทหารให้ผสานแรระาสลิ ุึสัว์ปียัษ์นมันเสียหลัร่วลมาใล้ ในราวเียวันที่หัวบวนร ริมเหว
“าน!”
มิเอลแผเสียเผ็ศึับหนุ่มผมแที่เพิ่ประอเฟลอร์ลับึ้นอาน
วินาทีนั้นสออัศวินพร้อมใันระับอาวุธส่ำลัาีัวทะยานึ้นสู่อาาศ สยายผ้าลุมเบ่บานบนแผ่นหลัว้า ประันอสูรนละัวโยไม่ลัเล
บุรุษผมสีันทราผู้เหวี่ยศาสราโลมอัีสีฟ้าสว่าึ่ถูปรับลไภายในเพื่อยื้ามให้ยาวเรียวประหนึ่ทา
ใบาบเปลี่ยนเป็นลัษะโ้ ับพลันหมุนลำัวแว่าบแรผ่าเ้าายให่ ส่เสียโลหะและเนื้อีลั่น ่อเส้นโพยเพลิระายเป็นวลาอาาศ แผเผาร่าที่าสะบั้น้วยารสับลบนลำัวรั้สุท้าย ลอเล้า้วยเสียร้อแหลมแสบหู
ส่วนอัศวินผมสีอัีผู้รอาบสีาร้อนระอุและาบสีมุ ลมือบัาระแสไฟฟ้าสีทอเลือบาบ้วยรอยยิ้มาบหน้า เปล่วาาประอบอะรีนาลีนพลุ่พล่านะเหินประิศัรู
“ระบวนาบั้นสู—ฟันนว่าะาย!”
วััวลาอาาศ่อเนื่อ ระหน่ำวาบ้วยวามเร็วลมร ีระาปีศาออเป็นิ้น ๆ นโลหิอมันระูโปรยปราย พลันบาทายัน้อนสรีระที่หลเหลือ ยาบู่แล้วีลัาเ็มำลั เหวี่ยวสวิหั่นลบนวิหำ บท้าย้วยอสนีบาัลั่น ผ่า้ำนแหลเละไม่เหลือิ้นี
เศษาเหม็นไหม้ร่วหล่นลิน แรึูนำหนุ่มผมแร่าสูล ทว่าอนที่ำลัยิ้มอ่อนอย่าภาภูมิ ลับเิแรปะทะเ็มเปาาารโหม่ใส่พรรพว ่าน่าลไปนอนพื้น ้ำร้ายยัถูม้าวิ่มาระทืบแผ่นหลั้ำนานาเหลือและัวระุ
“แลนิสวย!”
ฟีนาถึับลั้นำไม่อยู่ วามวยอสหายไ้ปัเป่าวามหวั่นนหมไปทันที
บุรุษผมเินว้าสายสลิโหนามแรโน้มถ่วผสมแรส่ออไปนอแผ่นิน เฝ้าระวัาปีศาลุไหม้ิ่ลสู่้นเหว ระหว่าที่ม้าทุัวถูสั่ให้เบระทันหัน ทุีบเท้าไถลพื้นยั้วามเร็วโยที่แถวหน้าแทบรับหน้าผา
ไม่นานมิเอล็ยันเท้าิผนัผาให้สลิึ มอเบื้อล่าือวามสูสุีอันมีภาพอสิ่แวล้อมเบื้อล่าเป็นนาเล็ ระนั้นเาลับนิ่สบลอ่วเวลาที่ผ่านมา เปลวระอุบนเียวให่มอับล
ลุ่มพลทหาร่อย ๆ ึสลิพาแม่ทัพลับึ้นมาบนฝั่ ส่วนานถูสอน่วยประอ เสียระูัรึผสมวามเ็บปว ทำให้ายหนุ่มเบ่สีหน้าบิเบี้ยวและส่เสียโอรว
“หลั้า!”
รั้นบวนทัพอยู่ในสถานะหยุพั พวเา็แลร่าอผู้วายนม์ามเส้นทา ่าน่าวาสายาทุอศาอท้อฟ้ารึ้มเมอันประับแสระเพื่อมสีมร วะวันำลัมุ่ลปพี พานให้ทัศนวิสัยสลัวล
ระเป๋ามอนิเอร์เปิออโยพลรบเพื่อให้สาวผมบลอน์เลื่อนามาพิาราในระยะใล้ ใภาวนาให้โศนารรมและมรภัยสิ้นสุลเท่านี้
ทว่าุสีแ—ุที่สามลับปราบนอ อยู่นอเอระุุสีเียวอันเรียราย วบมา้วยเสียอาาศหวีมาแ่ไล
ยามนั้นวามประส์้ออันรธาน หัวใที่เพิ่ะเ้น้าล็ไ้ลับมาสั่นสะท้านอีรั้
“พบศัรู!”
ำร้อเือนอเธอไ้เรียวามื่นะลึับวามหวัในารรอีวิอหลายนิ่ลเหวทันใ
“ถอย!”
แม่ทัพะโนโยที่นไม่ยับาที่เิม เาทำเพียระับอาวุธ ส่วนเฟลอร์ับฟีนาและเหล่าทหารรีบหันม้าเพื่อวบออแทบทันที
วิหทมิฬลำับสามเหาะึ้นมาาเหวสู่ท้อนภา้วยวามเร็วสู โบลมแรพัฝุ่นินับเสื้อผ้า านั้นมันิ่หัวลลเพานบิน ่อนะยิไฟออมาถึสี่ลูโปรยปรายลมา
พริบานั้นฟีนาเสียวสันหลัวาบ เบื้อหลับัเิแรันอาาศเือระอุประอบัมปนาทึ้อ ระุย้อนินเล้าเปลวร้อนสีราม เผาผลาผู้โร้ายในรัศมีไปพร้อมฝูม้า
บ้า็โนแรอันระเ็นไปนละทิศ เ่นเียวับฟีนาที่ถูผลัลพร้อมอาา เธออร่าอวานิลลา ลั้นใรับแรระแททั่วทั้ร่าในสภาพเลือลิ้บนพื้นแ็ไม่เป็นท่า
านหลั่สารื่นัวไปทั่วาย ีัวระโนโอบเฟลอร์ในารัสินใเพียวินาที ่อนะถูลมร้อนาระเบิใล้เียันปลิว
ในัหวะไล่เลี่ยัน มิเอลไ้ระาอเสื้อเราะอหนึ่น พลันลัวลสไล์ออนอผาโยมีไฟบรรลัยัลป์ามหลัมาิ ๆ
นาทีให้หลั เปลวร้อนสีน้ำเินึมอล อสูรปัษาโผออห่า ทิ้สภาพเละเทะอหน้าินำสนิทับอเพลิเล้าเม่าวัน ทหารอาาเรียยัเหลืออีร้อยนายในบวน นที่เหลือ็วัหนีีฝ่อ ทำใสู้เสือในเมื่อทารอเหลือเพียแ่โ และลุ่มหนึ่ย้อนลับมาเรียหาผู้มีลมหายใ
เสียรายิไม่าสายัอื้ออึเหมือนโสประสาทอุัน ลบ้วยเสียนหวี้อัวาน ภาพและแสในสายาแว่ไปมา วามัวเียระนวิเวียนู่โมอย่าหนันแทบำสิ่ที่เิึ้นไม่ไ้ ประอิเอาไว้ไม่อยู่
“...มา ...ี”
เสียผู้ายแว่วเ้ามา ใบหน้าสวมหมวโลหะส่ายไหวปราึ้น
“...ไม ...เล ...ไม ....ี”
เสียเริ่มัเนทุะ พอรู้สึัวอีทีร่าาย็สั่นไหวไม่หยุ
“ไมเลี!”
ฟีนาูนิ้วโป้้วยแววาสะลึมสะลือ พลทหารึหยุเย่าไหล่แล้วรีบลุึ้นไปรวสภาพนเ็บอื่น
หิสาวยันัวึ้นประเมินหนุ่มน้อยในอ้อมอเป็นอย่าแร... พบว่ารบสามสิบสอและยัสลบไสลไม่ไ้สิ ถึอย่านั้นเธอ็เบาใลาวามัวล—แ่็แ่อนนี้
เปลือาออัศวินผมสีแไม่เบิึ้นมา็ไม่ไ้แปลว่าไม่รู้สึัว หลัาสิฟื้นลับมาาอาารหูับพัให่และไม่มีส่วนใรู้สึเ็บ—นอาแผ่นหลั
านรีบสำรวสรีระอสาวผมบลอน์ในอ้อมแน เส้นผมั่ผ้าไหมโยลิ่นหอมอ่อน ๆ ื่นมู ทำให้เาเอะเินไม่น้อย ึ่็มายิ่ึ้นเมื่อเฟลอร์เปิเปลือาึ้นมาวาไปมาแล้วบรรบที่ใบหน้าเา้วยสีหน้าเรียบเย
“ไมเลี--”
“สบายี”
เธอบอโยไม่รอให้ถาม
ายหนุ่มไ้ยินเ่นนั้น็ยิ้มรับโยที่เธอไม่เปลี่ยนสีหน้าไปาเิม เาพยุัวเอนั่พร้อมนายหิ พลาทัศนาทาวา พบาศพเลื่อนลา ทั้ศีรษะ แนา ลำไส้ ร่าไร้ลำัว ่าระัระายบนเถ้าถ่าน
“ไอ้นเฮวย”
เฟลอร์ัฟันรอ ั้ทา้ำให้ัวเอยืนอย่าโเ ามอยัปัษายัษ์ที่ำลัย้อนลับมา เธอพยายามวบุมวามระหวัในใเพื่อเ้นวามิและวิธี่อร
ระหว่าที่แม่ทัพโยนลูน้อลับึ้นฝั่แล้วโหนิ่ไม้ ส่นเอามึ้นมานัุ่เ่าาม้วยยืนร มอสภาพาร์รหน้า้วยวามรู้สึอันว่าเปล่า ิมุ่หมายเพียแ่ทำลายศัรูนว่าะายันไป้า
“ไมเนับสเปียร์ โมี้วยศรผสาน”
เาเอ่ยำสั่หลัาารวาาและารัสินใเพียปราเียว
ร่าายพวเธออบสนออัโนมัิ สาวทวินเทลผละออาเ็หนุ่ม ันเ่า้ายว้าลูธนูยาวน้าวสายเอ็น เล็เป้าหมายที่ร่อนลมาเียพื้น นหลายีวินแหลระเ็น แล้วหันเลี้ยวโยมีพวเธอเป็นปลายทาพลาวายี้ทุนที่วาทา ห่าออไปหหลา
เสียร้อัระม บานไหวัวนอนิพื้นรอาย
เฟลอร์ำทา้วยหน้าเร่เรีย สไล์เท้าสร้าแรเสียทานบนพื้นนฝุ่นลบ ยับัวเอประบ้าัวสาวธนู ใ้มือ้ายุมมืออีฝ่ายเพื่อ่วยประอัน มือวาแนบอีมือ่วยึสาย ลท้าย้วยทาโลหะพาปลายผนึศิลาเสมอระับศร
ั้ิประสานสมาธิ บันาลวแหวนอัระสีทอไว้เบื้อหน้า บัาระแสลมสีเียวันเลือบลูศร ที่นอานั้น็ยัพัโหมอยู่รอบัว สะบัผมส่ายเสื้อผ้า แววาเียบมสอู่ปราศาวามหวั่นไหว ส่วนฟีนาสูอาาศเ้าปอลึเสริมวามมั่นอแนแ่อาวุธ
“ยิ”
สิ้นวาาเ้มอผู้นำ ทันใสายเอ็น็ถูีผึส่ลูศรอันปลุม้วยเปลวทอำเิ้า แหวเวหาออไป้วยวามเร็วั่วลมหายใ
ภายในวินาทีเียว็บรรบเ้าทะลวศีรษะอสูร ุระเบิเผาายโลหะอย่ารุนแราภายใน ทุสายาื่นัว่อารโมีที่สัมฤทธิผล มอมันทิ้ัวลไถลรูแผ่นินมาทาพวเาอย่าไม่หยุยั้ มอบแรสั่นสะเทือนแ่ฝ่าเท้า
เมื่อนั้นมิเอลึไ้วเียวไพล่หลัพร้อม้าวเท้าไป้าหน้า โอนำลัาส่ัวเอึ้นสู่ฟ้า หมุนายเหวี่ยปลายศาสราโลมโพยระอุ ่อนประเนลบนปีศาเ็มแร ผนวมวลเือโิ่วที่แผผลาทุอูนถึววิา
ทุน่ายแนป้อใบหน้าและหันหลบแสสว่าาอัีึ่มาพร้อมลมระโ ผิวหนัอพวเาร้อนผ่าวระทั่เสียรีร้อพิลึพิลั่นเียบล เสียอัีมอับ็ไ้ถูแทนที่้วยเสียสายลมในเวลาถัมา เหมือนั่เปิโอาสให้ทุนพัหายใ
“อนโล” เฟลอร์รับระเป๋าโลหะที่โยนาลูทีม าึ้นรวสอบมอนิเอร์อยู่รู่ให่ แล้วึเหลียวหาผู้เป็นแม่ทัพหลัไม่พบสัาแปลปลอม “เลียร์ ...ระบบสื่อสารัเน”
และแล้วำประาศอหิสาว็ไ้ทำให้วามเร็อแ่ละนบรรเทาล
“ปิาปริึม”
เฟลอร์บิ้อ่อ้ามทาามำสั่ ับแสสว่าอศิลาและลบเลือนแสเหนือออาน่านฟ้า ระหว่าที่ใบมีโ้อมิเอลเอ็ปรับลัษะลับมาเป็นาบให่้วย้ามที่หลมาเท่าเิม
ท่านเฟลอร์อย่าเท่
านยิ้มรุ้มริ่มพลาสออาวุธลปลอ แลฟีนาที่ยััวิับเ็หนุ่มเพื่อเฝ้าอาาร าม้วยสัเเห็นหลายนยับม้ามามุูาเรียมวันโยอสัว์สี่ปีพิศวนาเท่า้า ศีรษะหัวะโหลส่วนบนแ สุท้ายึเาหัวพึมพำ้วยหน้าน
“แล้วไอ้นี่มันัวอะไรล่ะเนี่ย?”
อีไม่นานพระอาทิย์็ถึราลับอบฟ้า
แม้แ่แม่ทัพผู้เนสนามรบ็ไม่อาล่วรู้ว่าเส้นทาเบื้อหน้ารวมถึ่วเวลานับานี้มีอะไรรออยอยู่...
❖ Clue Archive Update : Grimoire (ลัเบาะแสใหม่ : รีมัวร์)
ความคิดเห็น