สวัสดีครับ ผมชื่อโจนะครับ นิยายเหล่านี้ผมนำมาจากเรื่องจริงบ้างแต่งบ้างใช้สติอย่างมงายจนเกินเหตุนะครับ
ผมเป็นเด็กมัธยมปลายแต่เรื่องนี้มันเริ่มตั้งแต่ผมอยู่ประถม ผมเรียนอยู่ที่โรงเรียนวัดแห่งหนึ่งในจังหวัดประทุมธานีในตอนประถมเเละเพราะโรงเรียนผมติดวัดทุกวันพระผมจึงได้มีโอกาสทำบุญอยู่ตลอด ส่วนตัวผมก็ชอบนั่งสมาธิและทำบุญมาก ต่อมาเพื่อนที่โรงเรียนก็เริ่มเตือนผมว่า'โจมึงทำบุญนั่งสมาธิบ่อยขนาดนี้ไม่กลัวมึงจะเห็นผีหลอวะโรงเรียนเราติดวัดนะ แถมมึงก็กลับบ้านช้ามากด้วย ถามจริงไม่กลัวหลอวะ' ผมก็ทำหน้านิ่งๆแล้วตอบไปว่าส่วนใหญ่ผีที่มาหลอกเราเขาก็ต้องการบุญต้องการความช่วยเหลือนะถ้ากูช่วยเขากูก็ได้บุญอีกมันก็ดีนะ เพื่อนก็สวนมาเลย'มึงจะบ้าไปใหญ่แล้ว เอาเถอะแต่กูไม่เอาด้วยคนละ' และแล้วหลังเลิกเรียนผมเดินไปเข้าห้องน้ำ ผมไปยืนปัสสวะที่โถปัสสวะแต่ถัดจากผมไป1โถมีผู้ชายคนนึงยืนปัสสวะอยุ่เช่นกันส่วนตัวคิดในใจว่าอาจจะเป็นครูเลยไม่ได้สนใจ แต่หน้าตาเขาไม่คุ้นเลย อยู่ๆเขาก็ถามขึ้นมาว่า'อยากเห็นผีหลอ? ' ผมก็ตอบว่าใช่ เขาถามต่อว่า'ทำไมถึงอยากเจอหละ'
ก็ตอบว่าถ้าได้ช่วยวิญญาณที่เดือดร้อนก็ได้บุญหนิครับ เขาก็บอกว่า'ได้ คืนนี้ลองนั่งสมาลธิสัก2ชม.ดูสิแล้วลองออกมาดูที่หลังบ้านตัวเองดู' แล้วผมก็ตอบว่าครับในใจก็คิดว่าจะได้ผลจริงหลอ
หลังจากนั้นผมก็นั่งสมาธิดูเริ่มตั้งแต่ช่วงผีตากผ้าอ้อม (17:00เป็นต้นไป) จนถึง19:00 เป็นช่วงมืดสลั่วๆ ผมก็คิดในใจว่าพึ่ง1ทุ่มคงไม่เห็นหลอก แต่พอถึงหลังบ้านที่เป็นกำแพงต่ำๆกั้นพื้นที่บ้านกับป่ารกที่ติดกับวัดหรือโรงเรียนของผมนั่นแหละ สิ่งที่เจอมันเปลี่ยนชีวิตผมไปเลย ผมยืนอึ่งกับสิ่งที่ผมเห็นมาก
ผมเจอกับภูติผีปีศาจมากมายที่ชัดๆมีเปรต, กระสือและกระหัง ผมตกใจมากเลยวิ่งเข้าบ้านไปอนคิดมากอยู่บนที่นอนแต่ผมเพลียจึงเผลอหลับไป
ฝากติดตามผลงานตอนต่อๆไปของผมด้วยนะครับ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น