ใยสวาทพฤกษา

…เมื่อความรักไม่ใช่เรื่องของคนสองคน ความทุกข์จึงไม่อาจดับด้วยน้ำตา แต่ดับด้วยไฟ

พฤกษาไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งชีวิตคู่ที่แสนหวานจะถูกแทรกแซง ไม่เคยคิดว่าสามีที่เธอรักและเชื่อใจ จะทรยศเธอได้อย่างเลือดเย็น

เมื่อเปิดประตูมาพบว่า ผู้หญิงที่นอนเปลือยกายอยู่บนเตียงกับสามีเธอ ในห้องของเธอคือ...เพื่อนที่เธอไว้ใจ สายใยสวาทที่ครั้งหนึ่งเคยเชื่อมถึงกันจึงถูกทำลายลงประหนึ่งแก้วที่ถูกทุบจนแตกละเอียด

“คนที่วันๆ รอแต่กินน้ำใต้ศอกคนอื่นไม่มีทางเข้าใจปัญหาของคนสองคนหรอก” ริมฝีปากพฤกษาขยับยิ้มเป็นเส้นตรง “ฉันเข้าใจธรรมชาติของผู้ชายดี ที่เขาเขวไปหาเธอ ฉันก็เข้าใจว่าเพราะอะไร เขาอาจจะเบื่อ อาจจะอยากระบายอารมณ์กับใครสักคน แต่ไม่ว่าเขาจะเขวออกไปนอกทางยังไง สุดท้าย เธอก็เห็นไม่ใช่หรือว่าเขามักจะกลับมาตายรังทุกที”

นลินีหัวเราะ กรีดยิ้มแพรวพราว “ที่เขากลับมาก็เพราะเขาเห็นเธอเป็นของตายไงษา”

“ไม่ใช่เลยนี” พฤกษาส่ายหน้า “ที่คุณพิธานกลับมาทุกครั้งไม่ใช่เพราะเห็นฉันเป็นของตาย แต่เมียหลวงอย่างฉันเป็นเสมือนบ้านสำหรับเขา ส่วนหญิงชู้อย่างเธอก็เป็นได้แค่โรงแรมม่านรูด เพราะฉะนั้นเขาถึงเห็นบ้านสำคัญกว่าโรงแรมเกรดต่ำๆ ยังไงล่ะ”