{KrisLu's} Moonlight

ในความมืดมิดมีเพียงแสงจันทร์ สาดส่องเล็ดลอดจากช่องทางเล็กซึ่งถูกปิดกั้นโดยกรงเหล็กแกร่ง มิอาจมีผู้ใดมาทำลายได้ ยามราตรีมืดสนิท เพียงแต่เสียงหายใจจากอสูรกายภายใต้ห้องขังแคบ ช่างทรมานเหลือเกิน มิอาจรู้ว่าตนอยู่ที่ใด ได้เพียงแค่ก้มมองแสงสะท้อนลงมาจากช่องเล็ก โลกภายนอกเป็นเยี่ยงไรบ้างมิอาจเห็น กลิ่นสาบรอบกายรวมถึงความเงียบเข้ารัดกุมบีบหัวใจ  

    และแล้วปลายเท้าขาวสะอาดก็ย่างมาทาบทับแสงเงาอีกครั้ง ผิวขาวเนียนละเอียดบ่งบอกที่มาว่ามาจากที่สูง ที่ที่ตนมิอาจเอื้อมถึง

"ตื่นรึยัง" เสียงหวานจากคนด้านเอ่ย คงจะดีถ้าคนตอบสามารถเงยมองได้

 

สายตาผมมองเข้าไปในกรงด้วยความรู้สึกนึกสงสารยามที่เห็นเขาเงียบแบบนี้คงทรมานกายน่าดูเห็นแล้วหัวใจผมก็เจ็บแทนขึ้นมาแปลกๆ...ผมอยากให้เขาออกมาเหลือเกิน

ผมเอื้อมมือหวังจะจับตัวเขาอีกมือก็ถือห่อข้าวมาให้การเอื้อมจะจับแลดูจะยากเสียเหลือเกิน

"เป็นยังไงบ้างหิวไหมผมเอาข้าวมาให้ด้วยน่ะ"เสียงใสพูดออกมาไม่นึกกลัวอีกคนแต่ กลับตรงกันข้ามมือเล็กเอาห่อข้าวลอดใต้กรงช่องที่ไม่ปิดกั้นหวังจะให้กินพลางยิ้มบางส่งไปให้

 

"ออกไปซะที่รัก เดี๋ยวปีกของเธอจะเปื้อนเลือดทรามเอานะ" ร่างใหญ่ที่ถูกตรึงด้วยเหล็กแกร่งยังคงก้มหน้านิ่งเหมือนเดิม เพียงแค่หายใจก็เจ็บปวดเสียแล้ว หมดสิ้นแรงที่จะพยุงกล้ามเนื้อให้ทำสิ่งอื่นใด   

 ปลายผมดำปลิวเล็กน้อยตามลมที่ออกจากปากประโยคชั่วครู่ แฝงด้วยใบหน้าคมซีดไร้รอยแผล  ขึ้นชื่อว่าอสุรกาย โครงหน้าของเขาย่อมไม่มีผู้ใดเทียบเท่า แต่ด้วยความเลวที่เหลือล้นก็มิอาจมีใครกล้าเปรียบ

 

ร่างเล็กรู้สึกตกใจกลัวเล็กน้อยแต่ก็ยังใจแข็งยืนอยู่หน้ากรงเหล็กหนาต่อ

"ผมไม่ไปไหนทั้งนั้นผมยอมให้เลือดคุณเปื้อนผมดีกว่าถ้าจะช่วยให้ผมอยู่กับคุณได้"สายตาก็มองไปยังร่างใหญ่ด้วยความรู้สึกมากมายเห็นเหล็กตรึงร่างใหญ่ก็ยิ่งทำให้ความรู้สึกของเขาทรมานแปลกๆพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ปากบางสั่นเล็กน้อย...ใครกันที่ทำกับเขาแบบนี้

มือเล็กยึดกรงเหล็กหวังจะทำให้หักแต่แรงอันน้อยนิดมันไม่สามารถทำให้เหล็กเสทือนเลยสักนิด

"หักสักทีสิ"พลางออกแรงดึงถึงแม้มือสองข้างจะแดงเถือกแล้วก็ตาม...ได้โปรดเถอะพระเจ้า

ได้แต่ภาวนาในใจและออกแรงดึงต่อไปเรื่อยๆ

 

"ไม่มีทางหรอก" เสียงทุ้มต่ำถูกปรับให้เรียบเย็น เขาควรจะทำยังไงดี ..เขาเพียงผู้เดียวที่รู้ทางรอด 

"ถ้าเธอยิ่งถลำลึก ความเจ็บปวดจะกลืนกินนะที่รัก"  อสูรกายเปลี่ยนการกระทำเป็นเงยหน้าขึ้นมาบ้าง หวังมองเรียลหน้าของบุคคลที่มาเยือนถึงถิ่น

@SPAK_6258