น้ำตาสำหรับทุกคนมักมีสาเหตุที่แตกต่างกันออกไปในทุกช่วงวัยและเวลา อาทิน้ำตาแห่งความรักของหนุ่มสาววัยแรกแย้มที่ตื้นตันใจจากการบอกรักหรือแม้กระทั่งน้ำตาจากความเศร้าโศกเสียใจของความผิดหวังเมื่อไม่ได้ดั่งใจนึก เรื่องพื้นฐานประจำวันอย่างการหาวกับบทเรียนที่น่าเบื่อและอดสูในวันเดิมๆตั้งแต่เช้าวันจันทร์ยันค่ำวันอาทิตย์ ที่แทบไม่ได้หยุดหย่อนกับการแข่งขันที่สูงริบหรี่ในสังคมปัจจุบันนี้
ผู้คนที่วนเวียนก็ต่างมีเหตุผลของตนกันทั้งอย่างนั้น บางคนก็ใช้เพื่อเป็นมารยาในการเรียกคะแนนสงสารจากผู้คนรอบข้าง บางคนก็ใช้เพื่อประกอบอาชีพนักแสดงที่หลายคนต่างเยินยอว่าเป็นอาชีพทำเงินชั้นสูง
แต่เหตุผลของการกระทำของหญิงสาววัยยี่สิบต้นๆ ที่มักจะร้องไห้กับทุกสิ่งที่เจอเสมอดั่งตนเองเป็นหญิงสาวผู้อ่อนโยนและบอบบางต่อโลกเพื่อบดบังเหตุผลที่แท้จริงที่อาจจะขี้โกงไปสักหน่อย เธอไม่ได้ร้องเพราะความปลื้มปิติในชีวิต ไม่ได้ร้องเพื่อปลดปล่อยความทุกข์ที่สั่งสมและถาโถมเข้ามาในเวลาเดียวกัน แต่เพียงเป็นการล่วงรู้ไวกว่าผู้อื่นสักก้าวสองก้าวก็คงไม่เป็นอะไรมากนัก ก็แค่โชคชะตาที่เล่นตลกกับเธอนิดๆหน่อยๆแต่ก็สามารถทำลายได้แม้แต่กระทั่งชีวิตที่สุขสบายดั่งนางฟ้าบนสวรรค์ หรือเปลี่ยนจากยาจกให้เป็นนายที่มียศยอเกินกว่าใคร เพียงแค่ทำให้เธอพอใจคุณก็อาจจะได้รู้ถึงอนาคตของคุณด้วยนะคะ เพราะว่า "ศรัณย์" คนนี้มองเห็นอนาคตของทุกคนอยู่ค่ะ :)
เปิดเรื่อง 28/12/61
ปิดเรื่อง --/--/62
แนะนำตัวละคร
จอง แจฮยอน (23ปี)
ชื่อเล่น: แจฮยอน เจย์
หนุ่มโปรดิวซ์เซอร์ บริษัท S
สัญชาติ: เกาหลี
ย้ายมาอยู่ที่ไทยเพราะคุณพ่อแต่งงานใหม่เมื่อสมัยมัธยมต้น
"ก็ไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีกหรอกครับแต่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะยังรักอยู่แม้จะผ่านไปนานขนาดนั้น"
"ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมผมถึงยังรออยู่เสมอทั้งๆที่เป็นคนจากมาเอง"
"ยิ่งอยู่ก็ยิ่งผูกพันธ์แต่ผมก็ยอมแม้มันจะต้องจบอย่างทรมาณก็ตาม"
และ
บทที่ทุกคนจะได้รับก็คือ
.
.
.
นางสาวศรัณยา กาสะลอง (22ปี)
ชื่อเล่น: ศรัณย์ รัน
สาวพยาบาลประจำคลินิกชื่อดังในเมืองหลวง
สัญชาติ: ไทย
"ทุกๆครั้งที่ร้องไห้ฉันจะเห็นอนาคตของคนตรงหน้าค่ะ"
"บางทีฉันก็ใช้ความสามารถของตัวเองในการช่วยให้ผู้ป่วยใช้เวลาให้คุ้มค่าที่สุดค่ะถึงแม้จะเป็นเวลาฉันที่เจ็บปวดที่สุดก็ตาม"
"เคยหาวเพราะง่วงนอนตรงป้ายรถเมล์แต่จู่ๆก็เห็นอนาคตของเด็กคนนึงที่กำลังจะไปจากโลกใบนี้ด้วยค่ะ อ่า...ไม่ได้อยากเห็นสักหน่อยเศร้าจนจะบ้าแล้วจริงๆ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
พูดคุยเล็กน้อย
สวัสดีค่ะไรท์ที่แต่งเรื่องนี้มีนามปากาว่าSOLLBINGค่ะ มาจากการชอบกินซอลบิงมากๆแล้วก็นำมาดัดแปลงนิดหน่อยที่มาของเรื่องนี้ส่วนหนึ่งมาจากความหลงแจฮยอนค่ะเพราะที่มาจริงๆคือนั่งทำงานอยู่แล้วจู่ๆก็มีเสียงขึ้นมาในหัวเป็นประโยคนึงในเรื่องค่ะจู๋ๆมันก็แบบเห้ยฉันต้องแต่งเรื่องนี้ให้ได้จริงๆ ไม่ว่านิยายเรื่องนี้จะเป็นยังไงก็อยากให้ทุกคนช่วยติดตามแล้วติชมกันได้เสมอเลยนะคะ
-SOLLBING-
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น