คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ep.04
กว่าจะได้ตอนสี่ออกมา มันช่างยากลำบากจริงๆ
ขอกราบขออภัยถ้าหากมันดูขาดๆเกินๆ
ทำได้แค่นี้จริงๆ ฮรือออออ ความสามารถมีแค่นี้จริงๆ
Title : Before I Decay #4
Pairing : Kai x D.O.
Genre : Drama
Author : ryuzxx
สิ่งที่คยองซูอยากทำมากที่สุดตอนนี้คือ หนีออกไปจากห้องตัวเอง.....
แต่ทำไม่ได้ คยองซูได้แต่มองจงอินยังคงเดินวนเวียนไปมา..อย่างหวาดระแวง..
จงอินหลังกินพิซซ่าไปได้เพียงชิ้นเดียวก็หอบพิซซ่าทั้งถาดไปนั่งกินหน้าทีวี
ก่อนเปิดดูรายการกีฬาที่เขาดูประจำ
"พี่กินให้หมดสิครับ กัดไปแค่คำเดียวเอง" จงอินหันมาบอกคยองซูที่ทิ้งพิซซ่าที่น่าสงสารไว้ในจาน
คยองซูเม้มริมฝีปากแน่นสายตาก้มมองมือตัวเองที่เขี่ยไปมา
จงอินมอง... ก่อนกระตุกยิ้มมุมปาก..
"ผมบอกแล้วไง..... ทำตามที่ผมบอกสิครับ" ไม่พูดเปล่า ร่างทั้งร่างขยับมานั่งชิดคยองซูจนแทบจะเกยกัน...
คยองซูที่พยายามนั่งชิดริมโซฟาอีกฝั่งถึงกับสะดุ้งก่อนหันมามองหน้าจงอินด้วยแววตาหวาดหวั่น..
แววตาที่หวาดกลัว โกรธ... ท้อแท้.. คยองซูบอกไม่ถูกว่าอารมณ์ไหนนำกันแน่..
แต่เขารู้แค่ว่าตอนนี้อากาศในห้องมันเย็นเฉียบ... เย็นจนเข้าไปในกระดูก...
จนคยองซูรู้สึกรวดร้าวไปทั่วร่าง...
คิมจงอิน.. อย่าทำแบบนี้เลย ได้โปรด.....
"อย่ามองผมแบบนั้นสิครับ... ผมแค่อยากให้พี่กินเป็นเพื่อนผม.." สายตาร้ายยังจับจ้องที่แววตาหวาดกลัวของคยองซู
จงอินใช้มือหนึ่งหยิบพิซซ่าขึ้นมา ก่อนใช้อีกมือวาดไปวางที่ไหล่ของคยองซู
แต่ในเวลานี้คยองซูไม่ได้รู้สึกถึงมือที่โอบไหล่ตน เพราะไหล่ที่ฝั่งแนบชิดกับร่างของจงอินอยู่มันเย็นเฉียบจนร่างชา..
ใบหน้าจงอินอยู่ห่างคยองซูไม่กี่คืบ... แต่เขาไม่อาจหันหน้าหนีได้..
"พี่อยากกินดีๆ หรือกินจากปากผม??" เอ่ยถามทีเล่นทีจริง คยองซูถึงกับตาโตด้วยความตกใจ..
ร่างเริ่มสั่นน้อยๆ ก่อนพยายามเบนใบหน้าหนีจากจงอินที่รุกรานเข้ามาเรื่อยๆ
"มะ...ไม่.. พี่ไม่หิว"
"หึ! ไม่กินก็ได้ครับ.... ผมไม่บังคับก็ได้ ขวัญอ่อนจัง" แสร้งทำเป็นใจดี แต่สายตาและร่างกายกับคุกคามอย่างเห็นได้ชัด
คยองซูรู้สึกเหมือนตัวเองหดเล็กลงเรื่อยๆ แต่กลับหนีออกไปไม่ได้....
เพราะ..............
เพราะจงอินกำลังทำบางสิ่ง ที่คยองซูกลัวที่สุดดดด
อ่า... จงอิน.. ลบรูปทุเรศพวกนี้ทิ้งเดี๋ยวนี้!!!
"ไม่! อย่าเปิดมัน... ลบรูปออกที.. ได้โปรดจงอิน..... ได้โปรดด" คยองซูส่ายหน้าไปมา.. ไม่ยอมมองดูรูปที่จงอินเปิดจากมือถือของเขา..
"ทำไมละครับ.... รูปเปลือยตัวเอง จะกลัวทำไมละ" พูดง่ายนะคิมจงอิน.... ก็เพราะคนที่ถูกกระทำไม่ใช่ตัวเอง
จงอินเลยรู้สึกสนุกที่เห็นคยองซูเป็นแบบนี้
มองเห็นดวงตาโตมีน้ำตาคลอเบ้า
คอยมองดูร่างเล็กๆที่ทุรนทุรายต่อหน้าเขา.... ร้องขอความเห็นใจจากเขาปานจะขาดใจ...
โถ่... คยองซูที่น่าสงสาร คิมจงอินก็ไม่ได้ใจร้ายไปทั้งหมดหรอกนะ...
เพียงแค่........
มองดูแล้วมัน..
สนุกดี
"อย่าร้องไห้สิครับ... ผมปิดก็ได้" เห็นมั้ย? คิมจงอินใจดีขนาดไหน.. พอเห็นร่างเล็กในอ้อมกอดแทบจะขาดใจก็ปิดรูปในทันที..
ทรมานนิดหน่อยก็พอ อย่าให้ถึงกับหมดพลัง.. เดี๋ยวหมดสนุกแย่เลย..
..
"ไม่... ฮึก.. ลบทิ้ง.. ลบ.. มันออก.." สะอึกสะอื้น น้ำตาเริ่มไหลออกมาเป็นทาง
จงอินมองด้วยรอยยิ้มก่อนเอามือปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มใส
อ่า..... เป็นผู้ชายที่ผิวนิ่มดีจัง....
จงอินลากมือจากแก้มนวล... มาถึงริมฝีปากอิ่มสีแดง ก่อนเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ
มองดูดีๆ พี่ชายคนดีก็น่ารักไม่เบา.. ผิวขาวละเอียดที่น่าบีบให้เป็นรอย....
จากที่จะเล่นสนุกขำๆ ตอนนี้จงอินชักรู้สึกสนใจแปลกๆ...
ผู้ชายที่เคยทอดกายให้ผู้ชายด้วยกัน... มันจะรสชาติแบบไหนกันนะ..
"พี่คยองซู.... หยุดร้องเถอะครับ....." ไม่พูดเปล่า.. นิ้วโป้งคลึงริมฝีปากแดงเล่น
ก่อนเป่าลมร้อนๆไปที่ใบหูคยองซูจนเจ้าต้องหดคอหนี..
ดวงตากลมจ้องมองจงอินอย่างหวาดกลัว ทั่วทั้งร่างยังคงสะอื้นน้อยๆ
จงอินมองคยองซูด้วยสายคุกคามอย่างเห็นได้ชัด
ตาคมมองทั่วทั้งร่างของคยองซูอย่างโลมเลีย มือหนายังคงลูบไล้ที่แก้มของคยองซู
คยองซูไม่ได้ไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่าจงอินสื่ออะไรออกมา..
ทำไมต้องเป็นเขา...
ทำไมต้องเป็นตอนนี้....
เขาไม่ต้องการสัมพันธ์ที่ไร้รัก.....
ทำไม... ทำไมจงอินต้องใจร้ายกับเขาถึงเพียงนี้
มือบางปัดมือจงอินที่คลึงริมฝีปากเขาเล่น ก่อนพยายามขืนตัวออกจากกอด...
คยองซูแทบไม่รู้ตัวว่าตัวเขาเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดปีศาจร้ายตั้งแต่เมื่อไหร่..
จงอินตัวร้าย... ยิ้มบางๆให้ แม้คยองซูจะปัดมือจงอินทิ้ง
แต่จงอินก็ขยับมือมากำรอบข้อมือของคยองซูอย่างรวดเร็ว
"พี่เคยนอนกับผู้ชายหรือเปล่า? ถ้าเคย.. สอนผมหน่อยสิ.......ผมอยากรู้" คยองซูมองหน้าจงอินอย่างตกตะลึง...
จงอินกระตุกมุมปากเล็กน้อย
ก่อนจะลุกยืนเต็มความสูง แล้วกระตุกแขนคยองซูให้ลุกขึ้นยืน
แล้วฉุดกระชากให้เดินตามไป..
..
.
.
TBC...
Ryuzxx*กว่าจะมาต่อเนอะ แถมมาสั้นๆอีก สั้นไม่พอตัดอีก
ไม่รู้จะหาคำอะไรมาแก้ตัว... แต่งได้แค่นี้จริงๆ
แง้ๆๆๆๆ
อ่านแล้วเมนต์เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ประสาทๆด้วยนะจ๊ะ
สัญญาจริงๆว่าจะค่อยๆทยอยมา...
อย่าใจร้อนนะ ใจร่มๆกันนะรีดเดอร์ =____=
ความหลุ่มหลงอันมืดมิดอยู่ในไบโอ twitter : @ryuxxs
** ไม่ได้ตั้งใจมาป่วนฟิกที่ไม่ได้อัพมานานมากนะ แค่อยากให้ทุกคนสะดวกขึ้นจ๊ะ
^ ^
ความคิดเห็น