The shadow of the rainbow light. ระบบปริ้นท์ 3 มิติแห่งสงครามคอสเพลย์วันดับโลก / Legion ที่ 1 : การพบเจอแห่งโชคชะตา

“นี่ๆทุกคนครับ เคยสงสัยกันมั้ยครับว่า ถ้าเกิดซักวันชีวิตสามารถรังสรรค์ทุกอย่างได้เองจากอากาศเนี่ย โลกนี้มันจะเป็นยังไงกันน้า”

ตัวผมค่อย ๆ ปิดหนังสือในมือลงก่อนจะลุกขึ้นไปยังเจ้าเครื่องเล่นใหม่ที่ผมตั้งไว้ ณ ใกล้จุดชมวิวของห้องนี้ แสงดาวอุ่น ๆ เนี่ย ดีจังนะครับ ถึงมันจะทำให้คนแซวว่าผมหน้าออกสาวก็เถอะ

หืม?

ทำไมมาที่เครื่องนี้น่ะเหรอครับ?

ก็ผมเห็นว่ามันน่าสนใจดีนี่นา

เจ้าเครื่องพิมพ์ 3 มิติหรืออะไรทำนองนั้นที่เหล่ามนุษย์เรียกนี่แหละครับ ต่างกันหน่อยก็แค่ผมไม่ได้เสียบปลั๊กไฟ แต่ผมโยนสายไฟออกไปดึงพลังจากดาราจักรนับล้านที่อยู่รายล้อมตัวผมตอนนี้ต่างหาก

“น่าสนใจดีว่ามั้ยครับทุกคน ที่เจ้าเครื่องเล็ก ๆ ขนาดประมาณกาต้มน้ำเนี่ย ใช้แค่แหล่งพลังงานกับองค์ประกอบพื้นฐานนิดหน่อยมันก็สามารถสร้างของที่ซับซ้อนสุด ๆ ออกมาได้แล้ว ไม่เชื่อก็ดูนี่สิครับ”

สิ่งที่เหล่ามนุษย์เรียกมันว่าโทรศัพท์ตอนนี้หน่ะมันค่อย ๆ ถูกปริ้นท์ออกมาจากเจ้าเครื่องปริ้นท์ขนาดเท่ากาน้ำชานั่น ใช้เวลาเพียงไม่กี่สิบนาทีมันก็เสร็จแล้ว แถมลองดูนี่สิครับ มันเปิดติดแถมยังเล่นเน็ตได้ด้วยล่ะ ผมสั่งของมาลงวิมานได้ง่าย ๆ เลยนะเนี่ย

ฮะ ๆ ๆ

“น่าทึ่งว่ามั้ยล่ะครับที่ของอันแค่นี้แต่กลับสามารถสร้างอะไรที่ยุ่งยากสุด ๆ ออกมาได้โดยใช้แค่วงจรแล้วก็โปรแกรมนิด ๆ หน่อย ๆ วัสดุด้านในที่หาซื้อได้ตามตลาดทั่วไปเท่านั้นเอง ไม่อยากจะคิดเลยถ้าเกรดสินค้าสูงกว่านี้มันจะเป็นยังไง ดีไม่ดีมนุษย์อาจจะสามารถปริ้นท์นิวเคลียร์ออกมาเลยก็ได้”

ผมวางเจ้ามือถือเครื่องนั้นเอาไว้ที่โต๊ะแถวนั้น แม้สำหรับตัวผมมันอาจจะดูน่าทึ่งนิดหน่อย แต่สำหรับมนุษย์น่ะนี่น่าจะเป็นอะไรทำนองที่พวกเขาเรียกว่า ปฏิวัติพลิกโลกได้เลยล่ะครับ แต่แม้ว่าสิ่งที่ออกมามันจะน่าทึ่ง แต่เหรียญก็ย่อมมีสองด้าน ถ้าหากมันสร้างสิ่งที่ซับซ้อนและเต็มไปด้วยเทคโนโลยีระดับเล็กกว่าตาได้แบบสบาย ๆ นั้นได้ งั้นก็แปลว่า มันก็สามาถสร้างสิ่งที่เลวร้ายได้เหมือนกัน

“น่าจะคิดเหมือนกันกับผมแล้วใช่มั้ยล่ะครับทุกคน ของแบบนี้น่ะคนใช้ดีก็ดีไป แต่ถ้าคนใช้แย่ล่ะ เราจะทำยังไงกันดี ฮะๆ ถ้างั้นก่อนทุกคนจะตกใจไปมากกว่านี้ พวกเรา ลองมาสำรวจโลกที่เจ้าเทคโนโลยีนี้แพร่หลายจนแทบจะกลายเป็นอวัยวะชิ้นที่ 34 ของสังคมมนุษย์กันหน่อยเป็นยังไงละครับ…หืม? ผมเป็นใครเหรอครับ? ฮะ ๆ ผมก็แค่ นักเล่าเรื่องแห่งพหุจักรวาลที่เผอิญมีเรื่องที่อยากเล่าให้ทุกคนฟัง ก็เท่านั้นแหละครับ”

ผมเปิดหนังสือในมืออีกครั้ง ก่อนมันจะส่องแสงสว่างครอบคลุมไปทั่วทั้งห้องชมวิวดาราจักรที่ผมอยู่ ดวงดาวนับล้านสะท้อนภาพที่ผมฉายมันออกมาก่อนจะกลายเป็นโฮโลแกรมที่จะบอกเล่าเรื่องราวครั้งนี้ที่ตรงกลางห้อง

“มาสิครับทุกคน หาที่นั่ง ทำตัวให้สบายแล้วลองมาดำดิ่งไปกับผมดูนะครับ ลองมาดูกันว่าในโลกที่การปริ้นท์ 3 มิติและเอไอกำลังจะมาอยู่ข้างมนุษย์ในทุกที่ที่ไปหน่ะ โลกของเรา จะเป็นยังไงกันบ้างน้า และถ้าทุกคนพร้อมแล้ว ก็ลองมาฟังเรื่องเล่า จากอีกโลกของพวกเราดูกันได้เลยครับ”

---

ประกาศจากนักเล่าเรื่อง (ก็ผมนี่นา)

อะแฮ่ม เรื่องนี้ผมจะแบ่งออกเป็นลีเจี้ยน(ภาค) นะครับ

โดยทุกครั้งที่ผมปล่อยคือรับประกันได้เลยว่าจบแล้วหนึ่งลีเจี้ยน

ส่วนถ้าใครอยากอ่านลีเจี้ยนต่อไปไว ๆ ก็รบกวนมาคอมเมนต์พูดคุยสนทนาแนะนำติชมกันเยอะ ๆ นะครับ ผมจะได้รีบปั่นงานคุณภาพออกมาให้ได้อ่านกันอีก

อะ! แล้วก็ผมจะมาเล่าเรื่องให้ฟังทุกๆ 20.30 น. นะครับ ถ้าทุกคนอยู่กับผมแล้วคอยมาคุยกับผมเยอะ ๆ อาจจะมาทุกวันก็ได้น้า(จะพยายามนะครับ บางวันผมอาจจะติดงานจนไม่มีเวลาอัพเลย) ส่วนวันไหนที่ผมหายไปก็ขออภัยล่วงหน้านะครับเพราะผมอาจจะติดงาน ยังไงก็อย่าลืมกดจองเก้าอี้ที่ปุ่ม Favorite กันเยอะๆละครับผมจะได้มีกำลังใจเล่าต่อ แล้วก็ ลีเจี้ยนใหม่จะได้ออกมาไว ๆ ด้วย

เกริ่นกันพอแล้ว มาเข้าเข้าเรื่องกันเถอะครับ