S.O.F.ซวยชะมัด!! ดันหลงรักนักดนตรี [yaoiใสๆ]

           "เยลจ๋า  เมื่อไหร่เเกจะยอมเข้าวงโยฯเป็นเพื่อนฉันซะทีอ่า*0*'

         

           "เป่ายิ้งฉุบชนะผมเมื่อไหร่ค่อยมาคุยกันอีกทีครับ:-)"      

เเล้วความซวยบังเกิด!! เมื่อวันนี้ไม่ใช่วันของผมเป็นจุดบังเกิดเเห่งความโชคร้าย

                  

                                           ผมเป่ายิ้งฉุบเเพ้หยก!!!!

             " เยลจ๋า มามะขึ้นห้อง(วงโยฯ)กันเถอะ"

             

             "อะ....เอ่อ ผมว่าไว้พรุ่งนี้ละกันนะครับ....วันนี้มันเ็นเเล้วผมขอตัวกลับบ้-...."

 

             "อ้าวหยก!  มาทำอะไรเขาจะซ้อมกันเเล้วนะเว่ย!!"

  

 เสียงคุ้นๆเเฮะ เหมือนจะรู้จัก ผมหันกลับไปมองคนที่มาทักทายหยกก่อนจะตกใจเมื่อเห็นดวงตาซื่อๆกับหน้าหล่อๆที่คุ้นเคย

              "อ้าว สวัสดีครับน้องเยล^__^''

ผมอ้าปากพงาบๆ พยายามนึกถึงเรื่องเมื่อเช้า

   

              'ผมไม่อยากเจอพี่อีก!!!'

  

              'เเต่พี่ว่าเยลควรหาอะไรใหม่ๆทำ เช่นกิจกรรมเข้าจังหวะ...กับพี่:-)''

     

              'ไอ้เหี้ย!!!! มึงหลอกปล้ำกู!!"

  

    

ผมเพิ่งจะขึ้นม.4สดๆใสๆ  เปิดเทอมวันเเรกก็มีรุ่นพี่ชวนเข้าร่วมกิจกรรมเข้าจังหวะ!!!

จังหวะอะไรไม่รู้เเค่สายตาพี่ ผมก็หนาวเเล้วครับ!

        

              "ไอ้เยล~  รุ่นพี่เรียกเเล้ว มามะที่รักมาตามหารักเเท้ เอ๊ย มาเล่นดนตรีเพื่อสร้างสีสรรค์ให้ชัวิตกันเถอะ"

     

              "ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย"

ใครก็ได้! ช่วยเอาผมกลับไปที!!!!!

 

       

   สวัสดีค่า เปิดนิยายเรื่องเเรกมาเพื่อสนองนี๊ดตัวเองล้วนๆ  ไรท์คือRupik (อ่านว่าไรวะ) เอาเป็นว่าเรียกไรท์ก็ได้ค่ะ  ไรท์อายุ16ปีนะคะ 

                    

                                            

          กรุณาคอมเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้นักเขียนคนนี้ด้วยนะคะ