บทที่ 1
ตอน 1 : จุดเริ่มของเรื่อง
ไอแบนด์ แกจะอย่างนั้นทำไมว่ะบ้านแกก็รวยนี่หว่าแล้วทำไมแกถึงหนีออกมาจากบ้านมาอยู่กับพวกฉันว่ะเนี่ย เสียงเด็กหนุ่มคนหนึ่งดังเล็ดรอดออกมากจากประตูบ้านใหญ่
เปล่าหรอกว่ะ ฉันแค่เบื่อๆๆ อยู่แค่ 2-3 วันฉันก็จะกลับบ้านแล้วพวกแกไม่ต้องห่วงพอดีเบื่อบ้านก็เลยมาอยู่กับพวกแกเนี่ยแหละแค่นี้เอง เสียงชายหนุ่มอีกคนดังขึ้น
แล้วแต่แกก็แล้วกัน พวกฉันยินดีต้อนรับแกอยู่แล้วยังไงก็เพื่อนกันไม่มีคำว่าไม่ปฏิเสธสำหรับพวกเราเว้ย เสียงชายหนุ่มอีกคนตะโกนขึ้นอีกครั้งแล้วก็สร้างเสียงหัวเราะให้กับคนในห้อง
ณ บ้านศิวลานนท์
ในบ้านหลังนี้ ในตอนนี้มีแต่ความวุ่นวายเพราะจู่คุณชายคนเดียวในบ้านหลังนี้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
เจอไหม เสียงหัวหน้าแม่บ้านถามลูกน้องของตนที่มารายงานผลจากการที่ตามหาลูกชายคนเดียวเศรษฐีพันล้าน
ไม่เจอค่ะ เสียงแม่บ้านคนหนึ่งตอบอย่างรู้สึกผิดที่ตนทำงานได้ไม่ดีดูแลคุณชายไม่ดี
แล้วแบนด์ไปไหนน่ะ โทรไปก็ไม่ติด เสียงผู้หญิงแก่คนหนึ่งพูดขึ้นอย่างกังวลใจสุดๆๆ
คุณผู้หญิงใจเย็นๆไว้น่ะค่ะคุณชายคงจะออกไปเล่นนอกบ้านอีก 2-3 วันก็คงกลับมาน่ะค่ะคุณผู้หญิงใจเย็นน่ะค่ะ หัวหน้าแม่หันมาปลอบใจคุณผู้หญิงที่ตอนนี้จะทำท่าจะเป็นลมอยู่แล้ว
ตืด ! ตืด ! เสียงโทรศัพท์มือถือสั่นอยู่บนโต๊ะทำงานของหญิงสาวคนหนึ่ง
สวัสดีค่ะ คุณชายอยู่ไหนค่ะ เสียงหัวหน้าแม่บ้านรีบรับโทรศัพท์พูดออกไปทางโทรศัพท์อย่างรีบร้อนและละล่ำละลัก
ผมอยู่ที่บ้านเพื่อนน่ะครับ อีก 2 วันผมจะกลับบ้านน่ะครับ บอกแม่ด้วยว่าไม่ต้องเป็นห่วง น่ะครับ เสียงชายหนุ่มอีกคนดังตอบบทสนทนาที่เริ่มขึ้นได้แล้วไม่นานก็กำลังจะจบลง
ตู๊ดดดดด..
คุณชาย คุณชาย เสียงหัวหน้าแม่บ้านตะโกนเรียกคู่สนทนาที่ตัดสายไปอย่างไร้มารยาท
คุณผู้หญิงค่ะ คุณชายบอกว่าเดี๋ยวจะกลับมาในอีกสองวันค่ะ หัวหน้าแม่บ้านหันมากลับมาพูดกับหญิงคนหนึ่งที่มองวอยู่บนเตียง
อือ หญิงสาวตอบสั้นๆอย่างไม่สนใจว่าเกิดอะไรขึ้นเหมือนว่ากำลังคิดอะไรอยู่ในใจคนเดียวเพื่อหาวิธีที่ให้ลูกชายคนเดียวของตนมารับธุรกิจพันล้านของตนให้ได้
แก้ว โทรหาผู้จัดการฝ่ายบริหารให้ฉันหน่อยสิ หญิงสาวหันไปบอกนางพยาบาลส่วนตัวให้ช่วยโทรหาใครบางคนที่กล่าวไป
ค่ะ นางพยาบาลส่วนตัวหันมาตอบอย่างอ่อนหวาน
สวัสดีค่ะ คุณชลทิพย์ ท่านประธานอยากเรียนสายกับคุณน่ะค่ะ สักครู่น่ะค่ะ นางพยาบาสาวส่งโทรศัพท์ให้กับหญิงสาวที่อยู่บนเตียง
สวัสดีจ๊ะ พอดีฉันมีเรื่องอย่างหนึ่งจะรบกวนน่ะ ได้ไหม หญิงสาวพูดเริ่มบทสนทนา
มีเรื่องอะไรเหรอค่ะท่านประธาน ถ้าดิฉันช่วยได้ก็จะช่วยน่ะค่ะ หญิงสาวที่เป็นคู่สนทนาตอบกลับมาอย่างสุภาพและถ่อมตนที่สุด
เธอช่วยฉันได้แน่ เธอมีลูกสาวใช่ไหม หญิงสาวถามกลับไปด้วยความอ่อนโยน
ค่ะคุณผู้หญิง ทำไมเหรอค่ะ เสียงหญิงที่เป็นคู่สนทนาตอบกลับมาด้วยความฉงนใจ
ดีแล้ว ฉันขอยืมตัวลูกสาวเธอหน่อยได้ไหมล่ะ เรื่องการเรียนเดี๋ยวฉันจะจัดการให้เองส่วนเรื่องอื่น ฉันจะเป็นคนจัดการให้หมดเลยน่ะ เสียงตอบมาด้วยความระรื่นใจ
ได้ค่ะ แต่.. จะเอาตัวยัยอโณทัยไปทำไมเหรอค่ะท่าน เสียงหญิงตอบกลับมาด้วยความงงงวยแบบสุดๆเพราะจู่ๆท่านประธานก็มาขอตัวลูกสาวคนเดียวของตนไปสะงั้น
เถอะหน่า วันนี้น่ะเดี๋ยวฉันจะส่งคนไปรับหนูอโณทัยมาน่ะ เสียงหญิงสาวตอบมาด้วยความสุขที่เต็มล้นจนไม่ค่อยจะเกิดขึ้นกับหล่อนมานานแล้ว
ค่ะ เสียงหญิงสาวคู่สนทนาตอบกลับมา
-------- ณ บ้านพิมพ์หฤทัย -----------
อโณทัยเก็บเสื้อผ้าเร็วเดี๋ยวท่านประธานจะมารับไปอยู่บ้านท่านแน่ะ หลังจากวางโทรศัพท์ของหล่อนกับท่านประธานบริษัทที่ตนทำงานอยู่ก็หันมาบอกกับลูกสาวของตนเรื่องที่ท่านประธานขอร้อง
ม๋า ค่ะ ทัยไม่ไปได้ไหม ทัยอยากอยู่กับม๋าอ่ะค่ะ เสียงลูกสาวของหล่อนตอบกลับมาอย่างไม่เต็มใจกับเหตุการณ์ที่ตนต้องถูกนำตัวไปเกี่ยวพันอย่างไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลยแม้แต่น้อย
เถอะน่ะ ลูก ถือว่าตอบแทนพระคุณที่ท่านมีต่อแม่ก็แล้วกันน่ะจ๊ะ หล่อนหันมาพุดอ้อนวอนลูกของตน
หนูจะกลับมาหาม๋าอีกได้ไหม หญิงสาวหันมาถามแม่ของตนอีกครั้งอย่างหมดอาลัยที่จะถามว่าไม่ไปได้ไหมเพราะรู้ว่าไม่มีทางที่แม่จะตอบได้เด็ดขาดเลย
- - - - - - - - - - - - - - - - - - จบแล้วจร้า - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ความคิดเห็น