ภริยาตัวเเทน

“แม้น้องจะท้อง พี่กริช...ไม่สิ เจ้าคุณก็ไม่คิดจะรักฉัน แม้สักขณะเดียวก็ไม่งั้นรึคะ?”

“ไม่แม้สักขณะเดียว...ไม่มีทางในชาตินี้”

ถ้อยน้ำคำของเขาเหมือนหอกแหลมที่วิ่งฉิวเข้ามาปักกลางหัวใจ พาให้หญิงสาวสะอึกไปถึงทรวง

“และหล่อนจงอยู่อย่างเจียมตัว! อย่าได้เสนอหน้าจะมามีลูกกับฉัน!”

“ถ้าเช่นนั้นฉันก็พอแล้วเหมือนกัน...เราหย่ากันเถิดค่ะ”

"นี่เเหนะเเม่ปิ่น...อย่าหวังอะไรลม ๆ เเล้ง ๆ หล่อนรักฉันนี่ ก็จงอยู่ต่อไปเช่นนี้”

“อยู่อย่างเมียตัวแทนที่ฉันชังน้ำหน้ายิ่งกว่าอะไร!”