ฉันก็แค่ผู้ดูแลและผู้นำทางก็เท่านั้นเอง

ในสถานที่ๆมืด เงียบสงัดจนน่าขนลุก ผู้คนมากมายหลงเข้ามายังสถานที่แปลกประหลาดแห่งนี้ทางเดินที่ทอดยาวออกไปไม่มีที่สิ้นสุด มีประตูเรียงรายทั้งสองข้าง แต่ละบานมีลักษณะที่แตกต่างกันพร้อมทั้งป้ายไม้ที่แสดงชื่อของประตูบานนั้นที่ชวนลึกลับและน่าค้นหา หน้าประตูบานนึงที่ดูธรรมดาที่มีคำว่าบ้าน ปรากฎหญิงสาวในชุดสีดำ เธอมีท่าทางเย็นชาและดวงตาสีแดงเยือกเย็นจนน่าขนลุก มีแสงสว่างเพียงเล็กน้อยจากโคมไฟที่ลอยไปมาชวนพิศวงในความมืด เธอไม่พูดมาก เพียงส่งสายตาเรียกผู้ที่หลงเข้ามายังสถานที่แห่งนี้ 

“ตามฉันมา” เธอพูดเบาๆเสียงของเธอเย็นชาแต่มีความมั่นใจในตนเอง พวกเขาได้เดินผ่านประตูที่มีลักษณะที่แตกต่าง จนกระทั่งถึงประตูบานนึงที่มีป้ายชื่อว่า SCP หญิงสาวผู้นำทางได้หันกับมาพร้อมพูดว่า “ที่นี่แหละ สถานที่ๆพวกคุณจากมา เมื่อคุณรู้สึกตัวอีกครั้ง สถานที่แห่งนี้ก็เป็นเพียงแค่ความฝันที่คุณจะค่อยๆลืมเลือน” 

หญิงสาวก้มศีรษะเล็กน้อยให้กับผู้ที่หลงทางที่กำลังเดินกลับเข้าไปในประตูไปยังที่ๆตนจากมา หลังจากส่งผู้หลงทางแล้วหญิงสาวก็ได้เดินหายไปในความมืดของทางเดิน พร้อมกับเสียงกระซิบที่ลอยมาตามสายลมว่า “ฉันรู้ว่าคุณรู้จักสถานที่นี้ดี ระวังให้ดี…. บางทีคุณอาจจะกลายเป็นหนึ่งในผู้หลงทางก็ได้”