เมีย(มโน)ของคุณบอส

 :: เพราะผู้ชายดีดีคงมีแค่ในนิยาย ::

คือธีมหลักของเรื่องเจ้าค่ะ

__________________________________

"เดี๋ยวๆ นี่นายคิดจะทำอะไรฮะ" ณิชาค้านเสียงแข็งเมื่อจู่ๆ อีตาพระเอกรูปหล่อแสนดีตรงหน้าก็พยายามใช้ลำแขนของเขาโอบรัดร่างของเธอที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง

และนี่คือไม่ใช่แค่กอดแบบพอกรุบกริบน่ารักใสๆ เหมือนในฉากซีรีย์เกาหลีนะ แต่นี่มันเริ่มจะเหมือนฉากรักอันแสนจะร้อนรุ่มเมื่อใบหน้าที่ชวนหลงใหลน้ำลายแตกยังเอาแต่ซุกไซ้อยู่ที่ลำคอของเธอจนขนแขนของคนคิดไปไกลกว่าล้านปีแสงพลันลุกชันไปหมด

"นี่! ฉันบอกให้หยุดไงคุณเซฟ" ณิชาพยายามออกแรงแขนดันหัวคนเล่นไม่ซื่อให้หยุดการกระทำแบบนั้นซะที 

อกอีแป้นจะแตกอยู่แล้ว ขืนรุกแรงกว่านี้ เธอต้องคุมตัวเองไม่ไหวแน่ๆ

"ทำไมล่ะครับ กอดภรรยาตัวเองไม่ได้เหรอ ผมไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย"

"ก็เคยบอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้เป็นเมียคุณ ฉันก็แค่หน้าเหมือนเมียคุณเฉย ๆ เข้าใจมั้ยวะ"

จะหัวใจวายตายให้ได้ซะตรงนี้เลย ผู้ชายในอุดมคติกึ่งอิมเมจในมโนของคุณนักเขียนมาอ่อยชนิดพลีกายถึงเตียงขนาดนี้ คิดดูว่าเธอจะต้องยับยั้งชั่งใจขนาดไหน 

แต่ยังไงณิชาก็มีอะไรกับพระเอกนิยายตัวเองไม่ได้ ไม่ได้จริงๆ  

'ควบคุมตัวเองหน่อยนะยัยณิ แกแค่แต่งนิยายหนักจนฟุบหลับไปแล้วก็ฝันเพ้อมโนไปไกลแค่นั้นเอง แกต้องรีบตื่นนะ ตื่นดิวะ'

"ตื่นนน"

"อยากตื่นหรอครับ"

"..."

"ผมช่วยให้ตื่นดีมั้ย"

_____________________

ณิชา(ชื่อในนิยาย เมลดา) : นัก(อยาก)เขียนเพ้อฝันผู้อาภัพความรัก แถมยังอยู่ในสถานะคนตกงาน

"สเปกผู้ชายของฉันน่ะนะ ขอแค่เป็นคนดี ทำงานเก่ง มีความเป็นสุภาพบุรุษ แล้วที่สำคัญก็คือต้องไม่เจ้าชู้ ส่วนหน้าตาก็ไม่ขออะไรมากหรอก เอาแค่เบ้าหน้าใกล้เคียงน้องนายนภัทรก็พอละ"

โจเซฟ (เซฟ) : อิมเมจพระเอกในมโนของณิชา และในชีวิตจริงเขาคือบอสรูปหล่อผู้แสนดี ทั้งในนิยายและความจริงเขาคือนักธุรกิจอายุน้อยร้อยล้านรูปหล่อสุดเพอร์เฟ็กต์ที่สาวๆ ทุกคนใฝ่ฝัน เป็นคนสุภาพ มีความหลัวที่แสนดี สุขุมนุ่มลึกสุดใจ แถมมีอารมณ์ขันและขี้อ้อน (แค่กับนางเอก)

"ตอนจบคุณแค่เขียนให้เราสองคนแต่งงานกัน งั้นหลังจากนี้ผมขอเป็นคนดำเนินเรื่องเองได้มั้ยครับ...ว่าแต่คุณอยากจะมีลูกกับผมกี่คนดีล่ะ"

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวคอมเมดี้กรุ้มกริ่มหัวใจ มีกลิ่นอายแฟนตาซีนิสนึง

เพราะนางเอกถูกดูดเข้าไปในนิยายไรงี้

แนวตรงใจก็ฝากติดตามกันด้วยจ้า จะมาอัปบ่อยๆ นะ

ช่วงนี้ไรท์อยู่ช่วยงานที่บ้าน ว่างเกิ๊น

ปล.อ่านแล้วถูกใจก็คอมเม้นท์ซักเล็กน้อยเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน๊า

ไรท์รออ่านอยู่ค่า จะบอกว่าคอมเม้นท์ของเพื่อนๆ ช่วยให้ไรท์มีกำลังใจให้กระชุ่มกระชวย

ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่า