บันทึกรักหอกระจายข่าว

         เพราะถูกเทพเจ้าแห่งความโลภครอบงำ เจ้าของหอกระจายข่าวจึงพลาดท่าถูกท่านอ๋องเจ้าสำราญเล่นงานย้อนศรกลายเป็นอาหารยามว่างให้บุรุษชั่วช้าลวนลามหยอกเย้า จากเริ่มแรกคิดว่าตนถือไพ่เหนือกว่า ผลสุดท้ายกลับตาลปัตรกลายเป็นลูกไก่ในกำมือต้องพลีกายทำงานชดเชยความผิดไม่จบไม่สิ้น

“ฉายาข้าคืออ๋องเจ้าสำราญ หากพอใจย่อมเริงรมย์ด้วยได้อย่างถึงแก่น”

“แต่ข้าเป็นบุรุษเหมือนท่านนะ” 

“สำหรับข้าแล้ว บุรุษหรือสตรีล้วนเป็นมนุษย์มีเลือดเนื้อมีหัวใจเหมือนกัน ขอเพียงหัวใจข้าตกหลุมรักย่อมทุ่มเทหมดหน้าตักเพื่อไขว่คว้ามาครอบครองให้ได้ ดั่งเช่นตอนนี้ที่ข้ารักเจ้าจึงมิอาจปล่อยให้หลุดมือ”

หากทว่าชะตากรรมแห่งรักและชะตากรรมแห่งชีวิตของบุรุษเจ้าสำราญกับเจ้าของหอกระจายข่าวกลับถูกเงาแค้นแห่งอดีตจ้องทำลายล้างและต้องการกำจัดให้สิ้นซาก

“การดำรงอยู่ของพวกเจ้าเป็นดุจคมมีดกรีดตาข้า ดังนั้นพวกเจ้าต้องตายเท่านั้นหัวใจของข้าจึงจะสุขสงบ”

ถ้อยคำประกาศกร้าวจากบุรุษปริศนาที่ถูกบังคับให้เก็บซ่อนตัวมานานปีก่อเกิดอันตรายใหญ่หลวงที่คนทั้งสองต้องพยายามฟันฝ่าไปให้สำเร็จ

        ภายใต้สถานการณ์บีบคั้นรุนแรงถึงขั้นหมายพรากชีวิต

ภายใต้ความลับของชาติกำเนิดปริศนาอันซับซ้อน

ภายใต้ความรักที่มิอาจคาดเดาว่าจะจบลงด้วยรอยยิ้มหรืออาบน้ำตา

และภายใต้คำว่า “แม้หมดลมหายใจ ข้าก็จะไม่ยอมปล่อยมือจากเจ้า”  

               แนะนำตัวละคร

                      

                    

จี๋เหมยซื่อ           

มารดาของจี๋หานเมี่ยว  ผู้กำความลับเรื่องชาติกำเนิดไว้แน่นหนา  นางจับจี๋หานเมี่ยวแต่งตัวเป็นสตรีเพื่ออำพรางอดีตที่น่ากลัวมิให้ติดตามมารังควานเอาชีวิต

จางอี้เซียว      

ประมุขป้อมพิรุณ  สหายรักที่คอยช่วยเหลือสิงหลวนคุนอย่างลับๆ

#หมายเหตุ# ภาพทุกภาพเป็นลิขสิทธิ์ของนักเขียน ห้ามนำไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต

    หวังเป็นอย่างยิ่งว่าทุกคนจะสนุกและมีความสุขกับการอ่านนิยายของ Rinnadellrinn