Fic [Zootopia Moon light]

    สวัสดีครับ ผมพึ่งเคยเขียนฟิคนิยายลงที่นี้ครั้งแรก อาจจะเขียนได้ไม่ดีและอ่านยากก็ขอโทษไว้ ณ.ตรงนี้ด้วยนะครับ 

 เพราะผมเขียนตามอารมณ์ และเขียนแต่งเรื่องนี้ผ่านมือถือ อาจจะช้าและนานมากๆ หรือไม่ก็อาจจะหายไปเลย 

 แต่ก็จะพยามๆเขียนเท่าที่จะทำได้ครับ

  ซึ่งเหตุผลผลที่ผมอยากจะเขียนก็เพราะชอบตัวละคร นิค ไวลด์ มากๆ โดยในฟิคของผมจะพยามๆใช้นิคเป็นตัวนำ คู่กับตัวละคร สมมุติที่ผมคิดขึ้นมาดำเนินเรื่องคู่กัน ส่วนประเด็นความรักก็จะพยามๆเขียนลงไปเท่าที่จะทำได้ครับ 

แล้วในส่วนของชื่อเรื่อง ผมไม่รู้จะคิดยังไงก็เอาตามนี้ไปแหละนะครับ (ฮ่าๆ)

ตัวละครนำของเรื่อง 

นิค ไวลด์ - จิ้งจอกแดง

จูดี้ ฮอปปส์ -  กระต่าย

(ตัวละครสมมุติ) - 

     

                   บทนำ

         - ผ่านไป3ปี หลังจากคดีเรื่องไนท์ ฮาวเลอร์ถูก คลี่คลายได้โดยตำรวจกระต่ายสาว "จูดี้ ฮอปปส์" และจิ้งจอกแดง "นิค ไวลด์" 

นิคได้สมัครเข้าที่โรงเรียนกรมตำรวจ ZPD แล้วผ่านการฝึกจนได้เป็นตำรวจ และเข้ามาประจำการอยู่ที่เดียวกับจูดี้และเป็นคู่หูกัน

ทั้งคู่ต่างทำผลงานได้ดีเยี่ยมตลอด3ปีมานี้ 

   -  เช้าของวันที่ 2 ธันวาคม เวลา 8.00. 

จิ้งจอกแดง นิคไวลด์ ได้เดินเข้ามาในกรมตำรวจพร้อมเครื่องแบบเต็มยศและส่วมแว่นกันแดดอันโปรด เขาเดินเข้าไปหาเสือชีตาร์อ้วนกลมที่แผนกต้อนรับแล้วกลาวคำทักทายเช่นทุกครั้ง

“ว่าไง คลอว์ฮอว์เซอร์ เช้านี้เป็นยังไงบาง”นิคทักทายด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ตามฉบับของจิ้งจอก บนโต๊ะของเจ้าหน้าคลอว์ฮอว์เซอร์นั้นเต็มไปด้วยกล่องโดนัทที่วางลอมรอบตัวเขาและกำลังจะเริ่มกิจวัตรประจำวันแบบเช่นเดิม

“อู๊วว สวัสดีนิค...”  เขาทักทายตอบด้วยน้ำเสียงเอกลักษณ์ประจำตัว ก่อนจะหยิบโดนัทเข้าปากด้วยใบหน้าที่แสนสุข

“นายเนี่ยชอบโดนัทซะจริงเลยนะ” 

“อู๊วววว ฮิฮิ แน่นอน ก็มันอร่อยซะจนห้าม...” หยิบเข้าปากไปอีกชิ้น นิคมองด้วยใบหน้านิ่งเฉยเพราะตนคงจะชิ้นตากับภาพแบบนี้ของคลอว์ฮอว์เซอร์ซะแล้ว 

นิคหันมองไปรอบๆเพื่อมองหาคู่หูกระต่ายของเขาแต่ก็ไม่พบ จึงถามได้เจ้าซีตาร์อ้วนกลม

“แล้ว แครอ..ไม่ๆ ฉันหมายถึงเจ้าหน้าที่ฮอปปส์น่ะ อยู่ไหนหรอ”

“จูดี้น่ะเหรอ วันนี้เธอลาหยุดน่ะ” นิคทำหน้าแปลกใจอย่างมากและถามซ้ำกลับไปอีกที

“ลาหยุดงั้นเหรอ?” เจ้าซีตาร์พยักหน้าตอบพร้อมกินโดนัทอีกคำก่อนจะตอบคำถาม 

“ใช่ นายไม่รู้หรอ?” นิคพยักหน้าตอบ คลอว์ฮอว์เซอร์จึงถามกลับ

“เป็นคู่หู แต่ไม่ได้บอกกันงั้นหรอ” นิคทำหน้าเซ็งทันทีและตอบกลับไป 

“ใช่... แล้วเธอลาหยุดไปทำไมหรอ” นิคถามด้วยใบหน้าอมทุกข์ 

“อุ..อุ...เห็นบอกว่าจะไปรับใครซักคนมาอยู่ด้วยกันที่สถานีรถไฟน่ะ” ใบหูของนิคตั้งขึ้นและโงมหน้าเข้าไปหาคลอว์ฮอว์เซอร์แล้วซะถามอีกรอบ

“ใครหรอ...” เจ้าซีตาร์หยิบโดนัทเข้าปากแล้วส่ายหน้าตอบว่า ไม่รู้ 

 นิคเอามือกุมศรีษะของตนและบทพึมพำในใจด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจ (ทำไมไม่บอกฉันหน่อยเลยนะ...พาใครมากันแน่นะ...) ทันใดนั้นนิคก็เกิดความคิด และหันไปบอกกับเจ้าหน้าที่อ้วนกลมว่า

“ว้นนี้ฉันเองก็ขอลาเหมือนกัน” เจ้าชีตาร์พยักหน้าตอบแล้วกลื่นโดนัทและหันมาตอบกับนิค

“งั้นเหรอ ได้เดี๋ยวฉันจะบอกสารวัตรให้เองว่านายลาหยุดอีกแล้ว” นิคยิ้มมีเลศนัยแล้วเดินออกไป ก่อนจะหันหลังมาบอกคลอว์ฮอว์เซอร์

“รักนายจัง ติดไว้มื้อน่ะ” นิคเดินออกจากประตูไป คลอว์ฮอว์เซอร์ตะโกะบอกพร้อมโบกมือ 

“ไม่ต้องเลี้ยงข้าวก็ได้นะ ขอโดนัทก็พอ อู๊ววววว” หลังพูดจบก็หยิบเข้าปากไปอีกค่ำ

นิคเดินออกมาอยู่ลานหน้ากรมพร้อมบ่นพึมพำอีกครั่ง (ฉันต้องไปดูให้เห็นกับตา) นิคขึ้นไปบนรถตำรวจของพวกเขาที่ใช้ทำภารกิจ แต่ในครั้งนี้มันไม่ใช่ เขาหยีบคันเร่งและขับรถออกไปยังสถานีรถไฟ

  -----------------------

อ่านยากไปหน่อยโทษทีนะครับ ตอนที่1ไว้ว่างๆจะมาลงนะครับ