คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : EP : 27 นักฆ่า
EP : 27 นักฆ่า
“ถามจริงเธอไม่รู้สึกอายเหรอที่มาซื้อของพวกนี้กับผู้ชายน่ะ”
โอคอนเนอร์ถามอย่างอดไม่ได้
“มีอะไรต้องอาย”
อลิซตอบก่อนจะของใส่รถเข็นแล้วก็เลือกให้กับน้องของบาร์ลอนไปด้วย
“อันนี้ของน้องสาวนาย”
อลิซบอกพร้อมกับยื่นถุงให้กับบาร์ลอนที่ยังทำหน้างง อะไรมันจะรวดเร็วขนาดนั้น
เลือกซื้อแค่แป๊บเดียวเองปกติผู้หญิงซื้อของนานจะตายไปไม่ว่าจะแม่หรือน้องสาวของเขาก็ตาม
“เอ่อ ขอบใจ แล้วของพวกนี้ราคา…” บาร์ลอนพูดขึ้น
ก่อนจะเอ่ยถามต่อแต่ก็ต้องหยุดลง
ปัง!
“หนีเร็ว! โจรปล้นธนาคาร”
“กรี้ด!
ปล่อยฉันนะ”
“ช่วยฉันด้วย”
อลิซรีบพาพ่อกับอลันหลบมุมทันที
ธนาคารอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเธอเลยทำให้เธอเห็นความเคลื่อนไหวของพวกโจรนั้น
ดูก็รู้ว่าไม่ใช่โจรมืออาชีพอย่างแน่นอน เพราะงั้นไม่ทำอะไรกระโตกกระตากแบบนี้หรอก
“พ่อเราจะเอายังไงกันดี” อลันถามอย่างตกใจ
เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ได้เจอเหตุการณ์แบบนี้
“หลบอยู่นี้ไปก่อน เดี๋ยวตำรวจคงจะมา”
โคลันเอ่ยบอกและรู้สึกเป็นกังวลมากว่าลูกๆ ของเขาจะได้รับอันตราย
ปัง!
“กรี้ด อย่าทำอะไรลูกของฉันนะ”
“แม่ช่วยหนูด้วย”
เสียงกรีดร้องพวกนั้นทำให้มือไม้ของอลิซสั่นอย่างห้ามไม่หยุดนานแล้วที่เธอไม่ได้เจอเหตุการณ์แบบนี้
เสียงปืนนั้นทำให้เธอนึกถึงเหตุการณ์เก่าๆ
“อลิซ เธอถอดสูททำไม” คาโลกระซิบถามอย่างสงสัย
“มันเคลื่อนไหวไม่สะดวก” อลิซบอกก่อนจะคว้าเอาแว่นตามาใส่พร้อมกับหมวกแถวนั้นมาใส่อย่างรวดเร็ว
จากนั้นก็วิ่งไปหลบมุมทันที
เธอแค่จะไปช่วยเด็กเท่านั้นไม่มีอะไรหรอก
เพราะเหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดขึ้นกับเธอมาก่อน จนทำให้เธอต้องเสียแม่เพียงคนเดียวของเธอไป
“เฮ้!
นายยืนขวางทางฉัน” อลิซที่เดินไปทางด้านหลังของชายที่จับเด็กเอาไว้เป็นตัวประกันก็จะพูดขึ้น
“อะไรวะ อยากถูกฆ่าหรือไง อึก!!” ชายคนนั้นพูดขึ้นอย่างโมโห
ก่อนจะหันกลับไปด้านหลังทันที แต่ก็ต้องมึนงงเมื่อตัวเองถูกซัดเข้าที่ปลายคางจนสลบไป
“ไปหลบที่มุมนั้น”
อลิซคว้าตัวเด็กสาวเอากอดเอาไว้พร้อมกับพูดขึ้นเมื่อถูกพวกโจรเห็นเข้าและกำลังเล็งปืนมาที่เธอ
ปัง!
“ฟังพี่นะ ไม่ว่ายังไงก็ห้ามออกจากตรงนี้ หมอบให้ต่ำที่สุด”
อลิซบอกเด็กสาวตัวน้อยที่กำลังตัวสั่นกลัว
“อื้ม เข้าใจแล้วค่ะ”
“เดี๋ยวหลังจากนี้ก็ได้เจอแม่แล้ว” อลิซบอกก่อนจะคว้าถังดับเพลิงมาถือเอาไว้
ก่อนจะฟาดเข้าใส่โจรที่ปกปิดใบหน้าเอาไว้ทันที
ปึก!
อลิซมองดูปืนก่อนจะตัดสินใจไม่จับมัน
เธอลากผู้ชายคนนั้นไปหลบมุมก่อนจะไปยังพวกโจรที่เหลือที่ยังขนเงินในธนาคารอยู่
เดี๋ยวตำรวจก็คงจะมา
“หยุดนะนี่คือเจ้าหน้าที่ตำรวจ” นั้นไงมาแล้ว
นึกว่าจะมาช้ากว่านี้ซะอีก มาเร็วว่าที่คิด
ปัง!!
แล้วพวกโจรจะยิงปืนใส่ตำรวจ และตำรวจก็จะยิงปืนใส่โจรเหมือนกัน
โดยไม่ได้ห่วงตัวประกันที่พวกโจรจับเอาไว้เลยสักนิด
“นั่นแม่ของหนูถูกจับไปแล้ว”
เด็กสาวตัวน้อยร้องขึ้น เมื่อมองไปเห็นแม่ของตัวเองถูกโจรจับตัวไปเป็นตัวประกัน
ปัง!!!
ในตอนนั้นอลิซรีบคว้าปืนจากโจรที่สลบอยู่มายิงพวกโจรที่จับคนเป็นตัวประกันทันทีอย่างรวดเร็ว
อย่างไม่เสียเวลาคิดอะไรทั้งนั้น
และไม่นานตำรวจก็จับกุมพวกโจรเอาไว้ได้
เธอเอาปืนใส่มือของโจรคนนั้นหลังจากเช็ดทำความสะอาดปืนเรียบร้อยแล้ว ก่อนจะปล่อยเด็กคนนั้นกลับไปหาแม่ของตัวเอง
“อลิซรู้มั้ยว่าพ่อเป็นห่วงแค่ไหนที่ลูกวิ่งออกไปแบบนั้นน่ะ”
ทันทีที่อลิซกลับมาโคลันก็พูดขึ้นมาทันทีอย่างโมโหเพราะกลัวว่าอลิซจะได้รับอันตรายไหนเขาจะต้องดูอลันที่จะตามอลิซไปอีก
“อลิซก็แค่สงสารเด็กนั้นที่มีแม่เป็นห่วง”
อลิซที่ไม่เคยเห็นพ่อของตัวเองโมโหขนาดนี้มาก่อนก็หงอยขึ้นมาทันทีอย่างช่วยไม่ได้
ก่อนจะพูดขึ้น เพราะนี้คงเป็นทางเดียวที่โคลันจะไม่โมโหเธอ
“ช่างเถอะๆ ลูกไม่เป็นอะไรพ่อก็ดีใจแล้ว
เรากลับบ้านกันเถอะ” โคลันที่ได้ยินแบบนั้นก็ใจอ่อนทันที
เพราะเขาเองที่ทำให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้
ถ้าเขาไม่หนีออกจากบ้านมาเพื่อจะมาอยู่ที่นี่เรื่องทุกอย่างก็คงไม่เป็นแบบนี้หรอก
“เธอไม่เป็นอะไรนะ” คาโลถาม
พร้อมกับส่งสูทให้กับอลิซที่ถูกถอดทิ้งเอาไว้
เขามองสำรวจอลิซอย่างระเอียดอีกครั้งว่าได้รับบาดเจ็บอะไรหรือเปล่า
“ไม่เป็นไร ขอบใจนะ” อลิซบอกคาโลพร้อมกับคว้าเสื้อมาใส่แล้วถอดแว่นตากับหมวกออกเอาไว้ที่เดิม
จากนั้นก็พากันรีบออกจากตรงนั้นทันที
“รีบกลับบ้านไปซะ” อลิซบอกทั้งห้าคนก่อนจะขึ้นรถโดยไม่พูดอะไรเพราะกำลังสำนึกผิดอยู่
“เลิกทำหน้าเศร้าได้แล้วอลิซ”
โคลันพูดขึ้นอย่างใจอ่อน เมื่อกี้เขาโมโหมากไปหน่อยที่อลิซทำอะไรแบบนั้น
แต่พอได้ยินสิ่งที่ลูกพูดออกมาเขาก็ยิ่งรู้สึกผิดกับลูกทั้งสองของเขา
“ใช่ครับ
งั้นเราสั่งไก่มากินแก้เครียดกันเถอะครับ”
อลันพูดขึ้นเพราะเห็นพี่สาวตัวเองเป็นแบบนี้แล้วไม่อยากให้ทำอาหารหรอก
“เอาแบบนั้นก็ได้” อลิซพูดขึ้นเพราะเธอไม่มีแรงทำอาหารเลยหลังจากที่ทำให้โคลันโมโหเธอ
ทันทีที่มาถึงบ้านอลันก็โทรสั่งไก่ทันที
ส่วนเธอก็ขึ้นไปบนห้อง ก่อนจะมองไปยังหน้าต่างของบ้านที่ถูกเปิดออกเธอจำได้ว่าเธอปิดเอาไว้
แกร๊ก
“อย่าขยับ” อลิซยังไม่ทันทีได้ขยับตัวหลบก็ตัวอีกคนล็อกตัวเอาไว้
พร้อมกับเอาปืนจ่อที่หัวทันที แบบนี้มันตั้งใจฆ่ากันชัดๆ
“ฉันไม่เคยทำร้ายใครนะ” อลิซบอกอีกฝ่าย
การเคลื่อนไหวของผู้ชายคนนี้เร็วเกินกว่าที่เธอจะไหวตัวทัน นั้นหมายความว่าผู้ชายคนนี้จะต้องมีฝีมืออยู่ในระดับนักฆ่ามืออาชีพแน่ๆ
พาผู้ใหม่มาอีกแล้วจร้า
ความคิดเห็น